تبریزیم(41)/

" داش ماغازالار "، الگوی معماری سنگی در تبریز

1400/03/04 - 15:38 - کد خبر: 44532
داش مغازه لر، مغازه های سنگی

نصر: در ادامه معرفی محلات قدیمی تبریز به محله داش ماغازالار می رسیم؛ محله ای که از جمله محلات قدیمی تبریز به شمار می رود.

به گزارش نصر، بالاتر از چهار راه شریعتی یکی از معروفترین محلات تبریز قرار دارد به نام «داش ماغازالار» که به محله اهراب و بارون آواک راه ارتباطی دارد.
قبل از احداث خیابان شریعتی (شهناز سابق) در سال ۱۳۲۹ گذر و محله داش ماغازالار گذرگاه مردم لیلاوا و اهراب و بارون آواک به سوی بازار از طریق گذر میارمیار بود و خط اتوبوسرانی ۱۱ لیلاوا در سال ۱۳۲۴ از این محله عبور می کرد و نزدیکترین محل به داش ماغازالار کوی مستشار در ابتدای کوی بارون آواک است.
 

به دلیل معماری خاص و استفاده از نوعی سنگ آجری رنگ با فرم های مشخص و مشابه هم در جدار مغازه های این محل برای اولین بار در تبریز، محله مذکور به نام «داش ماغازالار » شهرت یافت.
 
 
سراسر این گذر پر از مغازه های غذاخوری، رستوران، قصابی، سوپر مارکت و قهوه خانه، و فروشگاه های مواد غذایی و طبقه دوم آن مؤسسه فرهنگی آذرگهر، دفتر وکالت، دفتر انتشارات و عکاسی و دفاتر بازرگانی بود.
 

در روزگاری نزدیک به پنجاه سال پیش این محله پاتوق و میعادگاه افراد خوشگذران و گردشگاه عصرانه مردم بود.
 
علیرغم توصیف مختصر این اطلاعات از اصناف و کسبه محل به دست  آمد که مجموعه  داش ماغازالار در سال ۱۲۵۱ هجری شمسی توسط شخصی به نام « امام علی زاده » ساخته شده، گفته می شود نوع به کارگیری سنگ ها با مدل تیشه ای شبیه معماری قفقازی و تفلیسی است که پس از عهدنامه ترکمانچای و در زمان سلطنت ناصرالدين شاه این نوع معماری قفقازی در تبریز رواج یافت.
 
 
 
 
 
 
 
از این نوع می توان به مغازه های مجیدالملک باغمیشه و عمره ماغازالاری اشاره کرد که متأسفانه این ساختمان تاریخی در سال ۱۳۷۴ هجری شمسی تخریب و به جای آن مسجد امیرالمؤمنین ساخته شد.

 
 

در حال حاضر مغازه های سنگی با وجود گذشت ایام و احداث خیابان های جدید و رونق بازارها و پاساژهای نوساز، کماکان همان نام و اعتبار و ارزش تاریخی و اجتماعی خود را حفظ کرده است.


انتهای پیام/

پژوهشیار