همه گاهی خسته می‌شوند و دوست دارند حتی چند دقیقه آن محیط را ترک کنند. یادتان باشد این کاملا طبیعی است. اما هیچ‌کس دوست ندارد از تجربه‌ها و خاطرات تلخش در این مورد صحبت کند. چون همه دوست دارند همیشه خوب و بی‌نقص به نظر برسند. در دنیای فیلم‌ها و داستان‌ها، والدین همیشه صبور و شکرگزارند و عصبانی نمی‌شوند. در لحظه می‌دانند کار درست چیست و به آن عمل می‌کنند. اما در واقعیت تقریبا هر روز مادران عصبانی و ناامید می‌شوند. عصبانی شدن، ناامیدی و خستگی بخشی از والد بودن است. خوب است بدانید این احساسات و هیجانات بین تمام والدین مشترک است. پس شما تنها نیستید و از داشتن چنین هیجاناتی احساس گناه نکنید.

چطور با شخصیت مادر عصبانی خداحافظی کنید؟
معمولا مادران عصبانی مدام احساس گناه می‌کنند. چون هیچ‌کس به اندازه مادرها به دنبال شادی و رضایت فرزندانشان نیست. مادرها به دنبال فراهم کردن شرایط و محیطی امن و آرام‌اند تا کودکانشان در فضایی شاد و مثبت رشد کنند. اما تجربه خستگی، ناامیدی و عصبانیت در فرزندپروری به وجود می‌آید و طبیعی است.
مثلا تصور کنید که مادر با دو کودک خردسال به پارک رفته است. هوا سرد است و لباس بچه‌ها مناسب نیست و احتمال دارد سرما بخورند. مادر باید به خانه برگردد تا به کارها رسیدگی کند. اما دو کودک، بی‌توجه به حرف‌های مادر، از اسباب‌بازی به اسباب‌بازی دیگر می‌روند. زمانی هم که مادر جدی اعلام رفتن می‌کند، شروع به جیغ و فریاد می‌کنند، سوار ماشین نمی‌شوند، خود را به زمین می‌اندازند و وسایلشان را پرت می‌کنند. به این شرایط نگاه سنگین رهگذران را نیز اضافه کنید.
در چنین موقعیتی از دست دادن کنترل و ابراز عصبانیت طبیعی است. کنترل کردن ناامیدی و خستگی در این شرایط و شرایط مشابه کمی مهارت و آگاهی می‌خواهد:

محرک‌های عصبانیت را بشناسید
موقعیت‌ها و شرایطی را که باعث عصبانیت شما می‌شوند شناسایی کنید. محرک‌هایی را که در ایجاد عصبانیت شما نقش دارند بشناسید. مثلا بی‌خوابی. بعضی مادران زمانی که خواب کافی ندارند زودتر از معمول عصبانی می‌شوند. یعنی وقتی مادر خواب و استراحت کافی ندارد سریعا در شرایط نامطلوب کنترلش را از دست می‌دهد.
بعضی مادران هم، وقتی حمایت همسرشان را در خانه‌داری و بچه‌داری احساس نمی‌کنند و احساس تنهایی می‌کنند، به مادری آسیب‌پذیر و عصبانی تبدیل می‌شوند. محرک‌های زیادی برای از دست دادن مدیریت هیجانات و رفتارها وجود دارد. گام نخست برای خنثی کردن آن‌ها شناخت و تعریف دقیقشان است.
محرک‌های دیگر که ممکن است روی خلق و رفتار شما تاثیر منفی بگذارند:
نداشتن تغذیه مناسب و مطلوب که باعث ضعیف شدن بدن می‌شود؛
استفاده بیش از حد از فضای مجازی و فناوری‌های روز؛
نداشتن زمانی برای خود حتی یک ساعت در هفته؛
خارج نشدن از منزل به مدتی طولانی؛
کار کردن در ساعات طولانی؛
نداشتن وقتی برای معاشرت با دیگران.
محرک‌های عصبانیت برای هر کس مختص به خود اوست. در واقع، هر کس به دلایل مختلفی ممکن است عصبانی شود و رفتاری نامناسب بروز دهد. مهم این است که خودتان را دقیق تحت نظر قرار دهید و ببینید چه عواملی به این عصبانیت دامن می‌زنند. محرک‌هایی را که شما را به مادری عصبانی تبدیل می‌کنند دقیق بشناسید.

روش‌های آرام شدن خود را پیدا کنید
هر چقدر هم بدانید در چه لحظاتی و به چه علتی عصبانی می‌شوید، باز هم شرایطی ایجاد می‌شود که کنترل خودتان را از دست خواهید داد. بنابراین باید به دنبال روش‌هایی باشید که به آرامشتان کمک می‌کنند. بعضی افراد با شنیدن موسیقی و بعضی دیگر با حرف زدن خود را آرام می‌کنند. موضوع این است که همه انسان‌اند و نباید، چون گاهی عصبانی و خسته می‌شوند، خود را سرزنش کنند.
بهتر است با شناخت محرک‌های عصبانیت راهکارهایی پیدا کنید که در آن شرایط به شما کمک کنند رفتاری پخته و مناسب داشته باشید. روش‌های زیادی برای آرام کردن خود هنگام عصبانیت وجود دارد. مثلا موسیقی آرامش‌بخش گوش کنید، دوش بگیرید، عود روشن کنید. البته نکته طلایی این است که قبل از عصبانیت و در آرامش به این روش‌ها اندیشیده و روش مناسب را انتخاب کرده باشید.

در مادر عصبانی فرایند عصبانیت چگونه است؟
عصبانیت لحظه‌ای آنی و تصادفی نیست. بلکه روندی تدریجی و مداوم از تجربه استرس‌ها و فشارهاست که شما را به سمت عصبانیت هدایت می‌کند و  باعث می‌شود کنترلتان را از دست بدهید و رفتاری واکنشی داشته باشید. مثلا فریاد بزنید، گریه کنید یا مواردی مانند این‌ها.
پس عصبانیت فرایندی است که به‌تدریج و به دلیل تجربه فشارهای پی‌درپی در شما ایجاد می‌شود. بهتر است برای جلوگیری از بروز رفتارهای واکنشی، فشارها، استرس‌ها و تجربه‌های ناخوشایندتان را با روش‌های آرام‌بخش مخصوص خودتان به‌تدریج و در لحظه‌های مختلف دفع کنید.

در آخر
مادر عصبانی لزوما مادر بدی نیست. بلکه هنوز یاد نگرفته چگونه خودش را آرام و رفتارش را مدیریت کند. همه انسان‌ها قابلیت رشد و تغییر دارند و برای بهبود رفتارهایشان می‌توانند یاد بگیرند، آگاهی کسب کنند و با تمرین رفتارهای نامطلوب را تغییر دهند. اگر خود را مادری عصبانی می‌دانید، تصمیم بگیرید، با از بین بردن این برچسب، روزها و ثانیه‌های طلایی‌تر و زیباتری برای فرزندان و خانواده‌تان ایجاد کنید.
کافی است بدانید چرا عصبانی می‌شوید و روش‌هایی برای رفع این عصبانیت پیدا کنید. مادری که با آگاهی و علم مشکلات را حل می‌کند و می‌تواند در شرایط مختلف راهکارهایی مناسب برای مدیریت رفتارهایش پیدا کند الگویی ایده‌آل برای فرزندانش خواهد بود. الگویی ایده‌آل که با روش‌های حل مسئله به‌خوبی آشناست. اگر هم در شرایط سخت و بحرانی کنترلش را از دست دهد، می‌تواند با تعریف مسئله راه‌حل‌های صحیح و مناسبی را تولید و انتخاب کند.
انتهای پیام/