به گزارش سرویس اجتماعی نصر، اولین راهکار آموزش و پرورش برای دور نشدن دانش آموزان از فضای آموزشی، ارایه دروس از طريق تلویزیون بود اما وجود برخی مشکلات مانند یک طرفه بودن آموزش، کیفیت این روند آموزشی را دچار تردید کرد که در نتیجه آن، آموزش و پرورش، مدیران و معلمان را به استفاده از ظرفیت شبکه های اجتماعی و فضای مجازی ترغیب کرد و وعده داد یک شبکه اجتماعی دانش آموزی مستقل برای تحصیل و آموزش طراحی و ارایه کند. آموزش های مجازی البته با تمام وجود مشکلات و کاستی هایی که دارد، با ابتکار و خلاقیت معلمان در جریان است و آنها بدون آمادگی قبلی وارد میدان آموزش مجازی شده اند و در این میان هر معلمی سعی می کند با خلاقیت خود، روش های مختلفی را در آموزش مجازی به کار بگیرد. شیوه های متفاوت آموزشی در این روزها دغدغه هایی را برای معلمان على الخصوص نیروهای آزاد به وجود آورده است؛ از جمله این دغدغه ها می توان به متحمل شدن هزینه اینترنت بر معلمان نیروی آزاد و ساپورت نشدن بیمه آن ها و یا سرعت پایین اینترنت، عدم دستیابی همگانی به تجهیزات و ابزار فضای مجازی و... اشاره کرد که در این عرصه مشکلاتی را برای تعلیم و تربیت به وجود آورده است. در این رابطه با یکی از معلم های نیروی آزاد مصاحبه ای انجام دادیم که دغدغه های قابل تاملی را این روزهای پرالتهاب بر جان می خرد که این درد و دل شنیدنی را در ادامه خواهید خواند.
"الناز درستکار" در گفت و گو با خبرنگار نصر اظهار کرد: 13 سال است که با تمام وجود در راستای تعلیم و تربیت تلاش می کنم ولی کسی قدردان این همه خون دل خوردن ما نیست و کسی ما | معلمان نیروز آزاد را به عنوان نام معلم نیز نمی شناسند. وی افزود: چند سال قبل قرار بود معلمان با سابقه نیروی آزاد را حداقل به عنوان حق التدریسی برگزینند، حال هیچ خبری حتی از حق التدریسی هم نیست؛ حتی حق بهره مندی از اینترنت رایگان برای معلمان را نداریم، هرکجا می روم از من کد پرسنلی می خواهند و از هیچ مزایا و خدماتی آموزش پرورش نمی توانیم استفاده کنیم. وی اذعان کرد: متاسفانه یکی از دلایلی که مشکلات فراوانی در آموزش غیرحضوری به وجود آورده، عدم تعامل در آموزش و پرورش است.

من هم يك معلم هستم
"زهرا دلفروز" به خبرنگار نصر گفت: دوازدهم ارديبهشت ماه و روز گراميداشت مقام معلم بهانه خوبى است تا اعلام كنم من هم يک معلم آزاد شاغل در بدنه آموزش و پرورش كشورم هستم وبا بالاترين مدارک تحصيلي و قابليت هاى شغلى و گزينشى و با قلبى سرشار از مهر و عشق به فرزندان اين خاک وارد سيستم آموزش و پرورش شده ام اما از هيچكدام از مزاياى معلم شدن بهره مند نيستم.
وی افزود: هرروز عاشقانه و با تمام وجودم در كلاس درس، در مدرسه و در محيط كارم حاضر مي شوم و درس عشق و محبت و ايثار ميدهم و نقشى هرچند ناچيز در تعليم و تربيت آينده سازان ايران عزيزم دارم.
دلفروز اظهار کرد: سال هاست مشغول تدريس هستم، اما فرهنگى محسوب نميشوم، صاحب هيچ حق و حقوقى نيستم؛ شرايط شغلى رضايت بخشى ندارم، در صنف من از قانون كار خبرى نيست، دستمزد بسيار ناچيزى ميگيرم. امنيت شغلى، بيمه تمام وقت، خدمات رفاهى و آينده كارى قابل ملاحظه اى ندارم. قرار نيست استخدام شوم، هيچ صندوقى از من حمايت نميكند. سه ماه تابستان تعطيلات بدون حقوق و مزاياى اجبارى دارم.
این معلم تاکید کرد: دوست دارم خلاق و نوآور باشم. تلاش ميكنم هر روز به دانش و تخصصم بيافزايم. اجازه نميدهم مشكلات كارى و درد و دل هايم با من وارد كلاس درسم شود و تلاش ميكنم حقى از هيچ دانش آموزى ضايع نكنم. چون من يك معلم هستم، يك نيروى آزاد، یک همكار رها شده!
انتهای پیام/