با توجه به اهمیت بازی های حرکتی و فعالیت‌های فیزیکی در زندگی کودکان، نیاز است والدین از اثرات ورزش و بازی بر فرزندانشان آگاهی کامل داشته باشند. این موضوع درباره کودکان خردسال اهمیت بیشتری دارد. با وجود اینکه شرکت در ورزش‌های سازمان‌یافته مزایای جسمی و اجتماعی بسیاری برای کودکان دارد، اما طبق نظر متخصصان، درباره امنیت، فواید و مضرات این ورزش‌ها برای کودکان خردسال نگرانی‌هایی هم وجود دارد.

فواید ورزش های گروهی
تحرک و رشد حرکتی
اگرچه بیشتر کودکان به طور طبیعی به فعالیت‌های فیزیکی تمایل دارند، اما همه آن‌ها انگیزه کافی برای تحرک و فعالیت ندارند. مشارکت در ورزش‌های سازمان‌یافته و هدفمند به فعالیت فیزیکی کودکان جهت می‌دهد. پیروی از برنامه‌های تیمی زمان و مکان مناسب برای ورزش را برای کودکان مشخص می‌کند. همچنین، به کودکان این فرصت را می‌دهد که یاد بگیرند چگونه با مشارکت در ورزش تیمی فعالیت‌های بدنی ایمنی داشته باشند.

نقش الگوها و اجتماعی شدن
شرکت در ورزش‌های گروهی و سازمان یافته فرصت تعامل اجتماعی با همسالان و دیگر کودکان را برای کودک فراهم می‌کند و در عین حال، مهارت‌های مهم اجتماعی مانند کار گروهی و منش انسانی را به او آموزش می‌دهد. شرکت در ورزش‌های تیمی کودکان خردسال را، که همچنان تفکر خودمحوری دارند، از اهمیت گروه و کار گروهی آگاه می‌کند و به آن‌ها می‌آموزد از موفقیت هم‌تیمی‌های خود خوشحال شوند.
همچنین، کودکان می‌توانند زمانی را با مربی خود بگذرانند و با بزرگسالی غیر از پدر و مادرشان رابطه مثبت برقرار کنند، به‌خصوص اگر مربی آن‌ها شخصی ماهر و راهنمایی خوب و متعهد باشد.

 مضرات ورزش های گروهی
افزایش استرس و افزایش تعهد
اگرچه این موضوع ممکن است از منابع مختلفی مانند والدین، مربیان، هم‌تیمی‌ها یا خود کودکان ناشی شود، اما بسیاری از کودکانی که درگیر ورزش‌های سازمان‌یافته هستند، برای کسب موفقیت، احساس فشار و استرس می‌کنند. استرس به میزان کم ممکن است مفید باشد و باعث افزایش تمرکز، هوشیاری و قدرت کودک شود، اما استرس بیش از حد ممکن است کودک را دچار فرسودگی روانی کند.
طبق گفته کارشناسان، کودکانی که در ورزش‌های تیمی شرکت می‌کنند ممکن است تحت تاثیر سازمان‌یافتگی بیش از حد قرار بگیرند و این تاثیر ممکن است مانع رشد مهارت‌های مهم دیگر آن‌ها مانند قدرت تصمیم‌گیری و حل مسئله شود.

دستورالعمل ها و درخواست های نامناسب
در ورزش‌های سازمان‌یافته و گروهی، مربیان و والدین کودکان را ترغیب می‌کنند تا مهارت‌های ورزشی خود را به‌درستی انجام دهند و این موضوع سبب می‌شود بسیاری از مهارت‌های حرکتی پایه مانند پرتاب کردن و لگد زدن در کودکان رشد نکند. در عین حال، اگر در نوع ورزش‌های سازمان‌یافته، ارزیابی درستی از رشد فیزیکی و شناختی کودک وجود نداشته باشد، ممکن است احساس شکست و ناامیدی در کودک به وجود آید و در نتیجه آن، خودباوری و اعتماد به نفس کودک تحت تاثیر مسابقات و نتیجه آن‌ها قرار گیرد.
آگاهی والدین و مربیان از تاثیر ورزش بر کودکان نقش به‌سزایی در رشد و پرورش افکار آ‌ن‌ها دارد. این آگاهی همچنین تاثیر مستقیمی بر یادگیری و پرورش استعدادهای افراد در کودکی دارد. با در نظر گرفتن نکات مثبت و منفی ورزش گروهی برای کودکان باید به کودکان کمک کرد تا این دوره از زندگی خود را به‌خوبی و با موفقیت پشت سر بگذارند.

مجله تربیت کودک و فرزندپروری «کودکت»
انتهای پیام/