به گزارش نصر، قره آغاج از محله‌های قدیمی شهر تبریز است که در زمان قاجاریه محل اقامت ولیعهد نشینان قاجار بوده است.
اکنون بافت این محله فرسوده است و خانه‌هایی با قدمت 200 سال می‌توان در آن یافت که از نظر معماری ( در صورت ترمیم) در ایران بی نظیر است.موقعیت این خیابان حد فاصل چهارراه قره آغاج و چهارراه آخونی قرار دارد.
نام این خیابان پس از انقلاب اسلامی ایران از طرف ارگان های انقلابی بدون علت به نام قدس تغییر نام یافت که همچنان در بین اهالی اصیل محل و شهر نام قره آغاج رایج است.

قره آغاج یکی از کوی‌های تاریخی و کهن شهر تبریز است که در سوی باختر این شهر است.
این کوی از سوی شمال به کوی‌های حکم‌آباد و ویجویه، از سوی جنوب به کوی کوچه‌باغ، از سوی خاور به کوی گجیل و از سوی باختر به کوی آخونی می‌رسد.
برای فراوانی درختان بزرگ و تاریخی نارون (به زبان ترکی آذربایجانی: قره آغاج) در این منطقه این کوی بدین نام خوانده می‌شود.
امروزه خیابان قدس به‌عنوان اصلی ترین خیابان کوی قره‌ آغاج شناخته می‌شود.
 

 

 

 

 

 

در کتاب‌های تاریخی مانند: الشقایق النعمانیه فی علماء الدولة العثمانیه و تاریخ عالم آرای امینی آمده است که این کوی تا سده‌های نهم و دهم هجری از کوی‌های اصلی شهر تبریز به شمار نمی‌رفته و از روستاهای پیرامونی آن محسوب می‌شده است. مسجد تاریخی حاج میری در کوی قره‌ آغاج است.
مهمترین کوچهٔ کوی قره‌ آغاج کوچهٔ طاقلار است که در گذشته سرپوشیده و طاقدار بوده و دروازهٔ قره‌ آغاج در ورودی این کوچه بود.
پیشتر دخمه‌ای در کوچهٔ طاقلار یافت شد و برخی را اعتقاد بر این است که آرامگاه شمس تبریزی است.
نادر میرزا دربارهٔ قره‌ آغاج می‌نویسد:
قرا آغاج کویی است به مغرب شهر سکان آن اهل معرفت و صناعت و بساتین آن نیز اندک است.
کدخدای این کوی آقای صادق مردی است کاردان و به وراثت از حال این شغل به وی رسیده و در خوی آن مرد تندی و جلادت باشد. بیشتر سخن از حرب و آلات آن کند.




انتهای پیام/