به گزارش نصر، طبیعی و محتاطانه است که نگران مسائلی مانند آلودگی غذاها، قرار گرفتن در معرض آلودگی‌های بدن دیگران و حفظ بهداشت باشید، با این حال، اگر به میسوفوبیا مبتلا باشید، این نگرانی‌های طبیعی، به میزان بسیاری افزایش می‌یابد. میسوفوبیا یا ترس از میکروب، به ترس ناسالم از آلودگی اشاره دارد.
یک روانشناس در این خصوص به ایسنا، گفت: اپیدمی کرونا باعث افزایش احتمال ابتلا افراد به اختلالات اضطرابی شده است و از بین پژوهش‌ها و نمونه‌های بالینی، اضطراب‌ها و نگرانی‌هایی از جمله mysophobia یا ترس از آلودگی و اختلالات وسواس در بین افراد بیشتر مشاهده می‌شود.
شیوا محجل افزود: این نوع وسواس‌ها علائمی همانند، "شستن بیش از حد دست‌ها با تصور این‌که تمییز نمی‌شوند، اجتناب از محیط‌هایی که تصور می‌شود افراد آلوده آنجا ممکن است حضور داشته باشند، ترس بسیار شدید از برقراری ارتباط فیزیکی با دیگران و اجتناب از به اشتراک گذاشتن اشیا" دارد که رعایت این موارد توسط متخصصان جهت منع گسترش بیماری ناشی از کویید-۱۹ مورد تاکید قرار گرفته است. 
وی با بیان این‌که آنچه ماهیت اختلالات اضطرابی را مشخص می‌کند، نگرانی مداوم و غیر قابل مدیریت آن توسط فرد است، گفت: انتظار می‌رود شخصی که دچار اختلال اضطرابی نیست با رعایت موارد بهداشتی میزان نگرانی‌اش را نسبت به آلودگی کاهش یابد، در حالی که افراد مبتلا به اختلالات طیف اضطرابی از جمله (میسوفوبیا) فوبیای آلودگی، با شستن دست‌ها یا رعایت سایر موارد بهداشتی توصیه شده، همچنان احساس نگرانی افراطی در برابر آلودگی دارند.
این روانشناس با اشاره به راهکارهای کاهش اضطراب در خصوص این بیماری، افزود: دانستن این مطلب که ماهیت اضطراب، هیجانی (احساسی) است که تمایل به جستجوی تعارض دارد در این رابطه مهم است؛ به این معنی که اگر دست‌هایم را شستم، ذهنم به‌دنبال تایید این مساله هست که دست‌هایم آلوده است؛ این امر گاهی ذهن را به قدری درگیر می‌کند که توانایی تصمیم و عمل را از فرد می‌گیرد.
وی ادامه داد: هرچند نگرانی در شرایط اضطراب آور قابل درک هست، اما می‌توان به افراد آموزش داد که نگرانی یک روش موثر برای پاسخ دهی نیست؛ از سویی کاهش میزان قرار گرفتن در معرض اخبار و اختصاص زمان کافی به استراحت و همچنین تمرکز بر مواردی که فرد در آن‌ها توان مدیریتی بهتری دارد، همانند حرفه یا هر فن و تخصصی که در آن خوب عمل می‌کند از میزان نگرانی می‌کاهد.
وی خاطرنشان کرد: عبارت‌هایی مانند «حالا چه کاری می‌شود انجام داد؟» به‌جای عبارت‌هایی که با «چرا» شروع می‌شوند، می‌تواند از تشدید اضطراب جلوگیری کند؛ همچنین تمرکز و توجه بیشتر بر رفتار یا عملی که انجام می‌دهیم بجای تمرکز بر عامل نگرانی مانند آلودگی می‌تواند از میزان نگرانی‌ها بکاهد.
محجل متذکر شد: در نهایت با پذیرش شرایط کنونی به عنوان یک شرایط ویژه، پیروی از نظر متخصصان و تلاش برای حفظ روند زندگی روزمره و دریافت کمک از متخصصان سلامت روان، می‌توان از میزان آسیب‌های روانی ناشی از پیامدهای کرونا کاست.
انتهای پیام/