شيخ محمود شبستری ضياء الدين محمود ابن عبدالكريم ابن يحيى شبستری در تاریخ ۱۲۷۸ میلادی در شهر شبستر نزدیکی تبریز در یک خانواده الهیات شناس دیده به جهان گشود.
او یکی از علما و فیلسوفان و صاحب نظران فرقه صوفیه آذربایجان به شمار می رود. تحلیل آثار شبستری معلوم می دارد که او با اساس سایر علوم آشنایی داشته و برای ادامه تحصیلات خود به مراکز علمی که اصولا در نزدیکی مقبره شخصیت های مذهبی تشکیل می شد مثل مصر، حجاز، سوریه، عراق و دیگر شهرهای علمی جهان مسافرت نموده و از محضر دانشمندان بزرگ استفاده نموده و بعدها نیز با همه آنها مکاتبه داشته است.
شبستری در مورد مسافرت های خود می نویسد: « قسمت زیادی از عمر خود را به تحصيل الهیات منحصر کردم و به مصر، سوریه، حجاز و عراق مسافرت نمودم. ماه ها، سال ها شبانه روز گاهی با اسب و گاهی پیاده کره زمین را گشتم، از دهی به دهی و از شهری به شهری شناخته شدم. در روشنایی چراغ های کم نور نشستم و دود فانوس ها و قندیل ها را خوردم ليكن در هر سرزمینی با علمای الهیات آن جا آشنا شدم، چیزهای زیادی یاد گرفتم و آثار ارزنده ای یادداشت نمودم.
شبستری در مورد فلسفه يونان قدیم زرتشتی، بت پرستی، مسيحيت، طبیعی و اسلامیت اطلاعات کافی داشته است.
شبستری آثار ادبی ارزشمندی مثل گنج الحقایق، سعادت نامه، الحق اليقين في معرفتي لرب العالمين، مرآت الموحكين و اثر معروف گلشن راز را به یادگار گذاشته است.
او در سال ۱۳۲۰ میلادی دنیای خود را عوض کرد و در زادگاه خود شبستر در قبرستان گلشن نزد استاد خود بهاء الدين يعقوب تبریزی دفن گردید. آرامگاه او زیارتگاه اهل معرفت است.
انتهای پیام/