حرف دل مردم در کوچه و بازار این است که مگر این ملک وزیر و وکیل ندارد، مگر قانون و بازرس نیست پس چرا قیمت ها بی ضابطه افزایش می یابند. نظارت و کنترل حلقه مفقوده بازار قیمت ها به خصوص بازار میوه است.
هر روز که می گذرد قدرت خرید مردم آب می رود. بعد از گوشت و شیر اکنون نوبت به میوه رسیده است تا وجودش آرام آرام در سبد مصرفی خانواده های ایرانی کمرنگ شود. چه بسیار خانوارهایی هستند که به دلیل نداشتن توان خرید تا روزها رنگ میوه ندیده باشند و با حسرت از کنار میوه های چیده شده گذر کنند. میوه هایی که قیمت دو رقمی شان بیشتر به چشم مصرف کننده می آید تا برای خرید، بودجه شان را سبک سنگین کنند.
موج گرانی کالاهای اساسی انگار نمی خواهد فروکش کند و قیمت ها در غیاب نظارت مستمر و بی تفاوتی مسئولان مثل اسب سرکش همچنان می تازند. در این میان اما به نظر می رسد اوضاع قیمت ها بر وفق مراد سودجویان و دلالان بازار است. چرا که آنها سوار بر این موج گرانی، قیمت اجناس به ویژه میوه را در دست گرفته اند و هر اقدامی که دلشان می خواهد انجام می دهند و کک هیچ مقام مسئولی هم نمی گزد.
بازار میوه برای سودجویان و دلالان پرونق است و آنان بدون واهمه به کارشان مشغولند. از دیگر این مصرف کنندگان هستند که با حیرت و انگشت به دهان قیمت افسارگسیخته میوه ها را نظاره می کنند و از خود می پرسند چگونه می شود که طی چند روز قیمت موز به 60 هزار تومان می رسد. چرا قیمت میوه مطابق با میل و سلیقه دلالان و سودجویان بازار تعیین می شود. چرا مسئولان غافل از حال مردم برای یک بار هم که شده، دست این دلالان را از بازار قطع نمی کنند تا مصرف کننده هم نفس راحتی از ثبات قیمت ها بکشد.
واقعیت این است که میوه یکی از نیازهای اساسی بدن هر انسانی است و مصرف روزانه آن برای سلامتی فرد یک ضرورت است. با توجه به این نکته، اگر روند افزایشی قیمت انواع میوه کنترل نشود به زودی شاهد حذف آن از سبد مصرفی خانوارهای بسیاری خواهیم بود و سلامت فرد و جامعه به خطر خواهد افتاد. در این میان ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایت از مصرف کنندگان در قبال سلامت مردم مسئولند و باید پاسخگوی کم کاری های خود در کنترل بازار آشفته میوه باشند.
ریزش مشتریان از بازار میوه به دلیل گرانی، گله و شکایت بسیاری از صاحبان واحدهای صنفی و میوه فروشان را نیز درآورده است.
آنها هم از وضع آشفته بازار میوه می نالند و می گویند مردم توان خرید روزمره میوه ندارند و به ناچار یا نسیه می خرند و یا به خرید دانه ای میوه روی آورده اند. اکنون کام مردم از گرانی میوه تلخ است و تنها با متعادل کردن قیمت ها و حذف دلالان از بازار شیرین خواهد شد.
به هر حال بازار میوه از تعادل قیمتی خارج شده و نسبت عرضه و تقاضا بهم خورده است. به نظر می رسد سازمان های نظارتی باید وارد میدان شوند و افسار پر شتاب قیمت میوه را از دست دلالان بگیرند و کنترل کنند تا بیش از این سلامت مصرف کننده از قیمت بالای میوه ها تهدید نشود.
عرضه مستقیم میوه به مصرف کننده بدون دخالت دلالان و ایجاد بازارچه های محله توسط شهرداری ها راهکار مناسبی است که می تواند تا حدودی تب افزایش قیمت میوه را فروکش کند.

طاهر خیری/ روزنامه نگار
انتهای پیام/