به گزارش نصر، حمیدرضا شاه آبادی در کارگاه «رمان نویسی تاریخی» گفت: زندگی‌ها وقتی داستان می‌شوند که بی تعادل باشند. تاریخ هم پر از حوادثی است که از به هم خوردن تعادل‌ها به وجود آمده است.
وی در خصوص سبک نگارش رمان تاریخی، افزود: یکی از این سبک‌ها، نقل عین به عین تاریخ با اضافه کردن اندکی چاشنی تخیل است.
به گفته وی، در این سبک، واقعیت‌های تاریخی با دقت بالا و با کارکترهای واقعی روایت می‌شوند و نویسنده، دخل و تصرفی در اتفاقات رخ داده نمی‌کند.
شاه آبادی سبک دیگر برای رمان نویسی تاریخی را دکور قرار دادن واقعه تاریخی و روایت داستان دیگر در پس زمینه آن معرفی کرد و گفت: مواقعی که اطلاعات تاریخی اندکی داریم، بهتر است از این سبک استفاده کنیم.
وی از معاصرسازی حادثه تاریخی به عنوان دیگر سبک رایج در رمان نویسی تاریخی یاد کرد و افزود: روش دیگر اصطلاحا جعل تاریخ نام دارد که در آن با استفاده از ادبیات پست مدرن، شخصیت‌های داستانی مطابق تفسیر و سلیقه‌ی نویسنده جابجا می‌شوند و نویسنده هیچ گونه وفاداری نسبت به واقعیت تاریخی ندارد و می‌گوید چیزی که می‌نویسم، روایت من از تاریخ است که از این سبک به عنوان فراتاریخ داستان نگارانه هم نام برده می‌شود.
وی با بیان این‌که یکی از ضعف‌های بالقوه نویسندگان رمان‌های تاریخی، عدم درک رخدادهای تاریخی مانند حوادث ۱۰۰ سال پیش یا اتفاقات قبل تر است، گفت: نویسنده در چنین مواردی مجبور است تا دست به مطالعه و تحقیق بزند، اما نکته اینجاست که بدانیم این مطالعات برای تزئین داستان ما است و تمرکز بیشتر بر روی تحقیق‌های کتابخانه‌ای، اثر را متظاهرانه و خسته کننده می‌کند و داستان را به شکست می‌کشاند.
این پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان، تاریخ را برخلاف نظر شایع، جذاب خواند و افزود: اگرچه کسل کننده ترین ساعت‌های کلاس درس، ساعات درس تاریخ است و حوصله برترین کتاب‌های درسی هم کتاب تاریخ به نظر می‌آید و بی حوصله ترین معلم‌ها هم دبیران تاریخ قلمداد می‌شوند، اما واقعیت این است که نمی‌توانیم منکر جذاب بودن تاریخ باشیم.
وی در تبیین دلایل بی رغبتی بسیاری از افراد به حوزه تاریخ، گفت: مهم ترین دلیل این است که ما در مواجهه‌های نخست با تاریخ، مواجهه‌های خوبی نداشته‌ایم. اولین برخورد ما با تاریخ در مدرسه بوده که کل تاریخ مثلا ۲۰۰۰ ساله در قالب یک کتاب ۵۰ یا ۶۰ صفحه‌ای آن هم با انبوه اسامی تاریخی را خوانده‌ایم و همین عامل باعث شده تا نتوانیم با تاریخ، ارتباط خوبی برقرار کنیم.
وی ادامه داد: واقعیت این است که تاریخ، برخلاف تصور عموم، علم شناخت گذشته نیست بلکه تاریخ شناخت علم اکنون بر اساس نگاه به گذشته است.
شاه آبادی اضافه کرد: همان گونه که یک راننده هنگام رانندگی به خصوص در مواقعی که منحرف می‌شود و یا می‌پیچد، پشت سرش را از آینه می‌بیند، ما هم مجبوریم تا برای گام برداشتن رو به جلوی درست، گذشته را بشناسیم.
همایش بین‌المللی بزرگداشت شهید شیخ محمدخیابانی به منظور بررسی علمی ابعاد شخصیت، اندیشه و مبارزات ضداستعماری و ضداستبدادی این روحانی مبارز در انقلاب مشروطیت ایران، در نیمه اسفند سالجاری به صورت جداگانه در شهرهای خامنه از توابع شبستر، تبریز و تهران برگزار خواهد شد.
شیخ محمد خیابانی از روحانیون مبارز دوران مشروطیت و از نمایندگان مردم آذربایجان در مجلس آن دوره بود که ۱۰۰ سال پیش در ۲۱ شهریور سال ۱۲۹۹ هجری شمسی در راه مبارزه با استعمار توسط مزدوران داخلی به شهادت رسید.
انتهای پیام/