به گزارش نصر به نقل از رکنا، فاطمه محمدی نصرآبادی گفت: سلامت تغذیه ای همواره به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه و زیر ساخت های مهم پرورش نسل های آینده کشور پس از انقلاب مورد تاکید بوده است.
وی با اشاره به اقدامات قابل توجه دولت در چارچوب سیاست های توسعه روستایی و کشاورزی، گفت: این سیاست ها به ویژه در سال های اخیر در افزایش میزان تولید بخش قابل توجهی از محصولات اساسی غذایی موثر بوده است، اما در فراهم کردن امکان دسترسی پایدار به امنیت غذایی برای همه افراد جامعه جای کار و توسعه بیشتر وجود دارد.
به گفته محمدی، این سیاست ها تا حد زیادی سبب ارتقای امنیت غذایی ملی شده است، اما به علت وجود نابرابری های درآمد و ثروت، در توزیع و فراهم کردن بستر موثر و پایدار آن در سطح خرد (خانوار) موفق نبوده است.
وی تاکید کرد: امنیت غذایی به این معنا است که مردم در تمامی اوقات به غذای سالم و کافی از نظر فیزیکی و اقتصادی از راه های مورد قبول اجتماعی و فرهنگی دسترسی داشته باشند.
محمدی، منظور از دسترسی فیزیکی را وجود غذا در محل زندگی دانست و گفت: در مناطق دور افتاده و محروم، سبزی و صیفی و میوه‌ها بسیار محدود است و اگر مردم قدرت خرید هم داشته باشند این محصولات که برای سلامت ضروری هستند وجود ندارد.
به گفته وی، در اکثر مناطق دور افتاده کشور دسترسی به لبنیات در فصول خاصی وجود ندارد، در حالی که بحث اصلی امنیت غذایی به مفهوم دسترسی به انواع غذا برای سیری سلول‌های بدن و در نهایت سلامت کامل است.
وی، دسترسی اقتصادی را نیز داشتن بودجه کافی برای خرید غذا عنوان کرد و افزود: بنابراین امنیت غذایی شامل دسترسی به غذای سالم و کافی در تمام ایام عمر برای داشتن زندگی سالم و فعال است.
محمدی به نگرانی های موجود در خصوص باقی مانده‌های ناشی از آبیاری با فاضلاب، استفاده از علف کش‌ها و مصرف سموم برای محصولات کشاورزی اشاره کرد و گفت: آلودگی های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی بر امنیت غذایی جامعه تاثیرگذار است.
وی با اشاره به اینکه دسترسی به غذای سالم و ایمن یکی از ابعاد مهم امنیت غذایی محسوب می شود تاکید کرد: در این راستا آلودگی های شیمیایی، فیزیکی و میکروبی، ایمنی و به تبع آن امنیت غذایی جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد.
محمدی یادآور شد: امنیت غذایی ابعاد گوناگونی دارد که فراهم سازی غذا در جامعه یک بخش آن است. سیاست و مداخله های متفاوت مانند سیاست های تولید و تحریم می تواند بر روی این بعد امنیت غذایی تاثیرگذار باشد.
وی با اشاره به عوامل موثر در دسترسی به غذا در جامعه گفت: تحریم ها و مشکلات اقتصادی در فراهم آوردن غذای ایمن در یک جامعه و همچنین دسترسی به دارو و مراقبت های بهداشتی تاثیر دارد و در بعد اقتصادی نیز به طور معمول هر چه درآمد افراد بالاتر باشد، دسترسی اقتصادی آنها به غذای کافی یعنی امنیت غذایی بیشتر است.
به گفته محمدی، دوری از انگل ها و بیماری هایی که مانع بهره مندی بدن از مواد مغذی که مصرف می شود را از دیگر ابعاد امنیت غذایی است.
وی با تاکید بر پایدار بودن امنیت غذایی گفت: این امنیت غذایی نباید در زمان های مختلف نوسان داشته باشد. دسترسی به غذا باید در همه مکان ها و همه زمان ها وجود داشته باشد در غیراین صورت ناامنی غذایی موقت ایجاد می شود.
محمدی، تغییر فرهنگ را از دیگر ابعاد امنیت غذایی برشمرد و افزود: غذایی که در دسترس است، از نظر فرهنگی نیز باید مورد قبول جامعه باشد و به شیوه های پذیرفته شده به دست مردم برسد.
وی با اشاره به دو واژه مهم سیری شکمی و سیری سلولی خاطرنشان کرد: گاهی ممکن است غذا انرژی کافی را به بدن برساند اما مواد مغذی نداشته باشد. در امنیت غذایی فقط سیر شدن شکم مهم نیست، بلکه باید ریزمغذی ها به مقدار کافی متناسب با شرایط سنی و جنسی افراد جامعه به بدن برسند.
انتهای پیام/