نصر: هشتم مهر هر سال«روز جهانی ناشنوایان» نام گذاری شده است. هدف از این نام گذاری، ارتقای فرهنگ ارتباط با ناشنوایان، دانسته هایی از زبان اشاره و آگاهی سیاست مداران و همچنین عموم مردم از مشکلاتی است که این قشر با آن رو به رو هستند.
به گزارش نصر ، در اهمیت حس شنوایی، این گفته هِلِن کِلِر، گویاتر از هر سخنی است. او که با وجود نابینایی و ناشنوایی، یکی از موفق ترین افراد استثنایی است، می گوید: "اگر این فرصت به من داده می شد که یکی از دو حس خود را بازیابم، ترجیح می دادم نابینا بمانم، ولی بشنوم."
اگر از نعمت شنوایی محروم باشیم، هرچند آموختن برای ما ناممکن نمی شود، ولی بسیار دشوار است. پس توجه به این نعمت بزرگ الهی که یکی از راه های بسیار مهم آموختن و فهمیدن است، حالت سپاس را پیش می آورد و تصور نبود آن کافی است تا به ارزش آن پی ببریم.
بعد از تولد کودک آزمایش هایی از طرف بیمارستان جهت آزمایش شنوایی انجام میگردد که متاسفانه در برخی موارد چون بیمارستان نتیجه آزمایش را مشکوک اعلام می کند و اولیای کودک توجهی به این قضیه نمی کنند و با خودشان می گویند مشکوک است و به مرور زمان خوب می شود. در این موارد نیاز هست درمان از همان ابتدای تولد کودک صورت بگیرد تا روند درمانی طی شود.
اما متاسفانه اکثر خانواده ها بعلت مشکلات مالی نمی توانند کودک خود را در مراکز آموزشی ثبت نام کنند.
مرکز آموزشی و توانبخشی خانواده و کودک ناشنوا و کم شنوای دارالشفا یکی از این مراکز فعال در شهر تبریز هست.
اولیا زمانی که متوجه می شوند فرزندشان مشکل شنوایی دارند، با مراجعه به بهزیستی و تشکیل پرونده یکی از مراکز آموزشی برای خانواده ها جهت ثبت نام از طرف بهزیستی به این مراکز درمانی اعلام می شوند.
بعد از ثبت نام مراحل درمانی کودک آغاز می شود که بطور کلی تربیت شنیداری، تمرین واج، تکرار مطالب گذشته، مرحله ماساژ و نهایتا مرحله گفتار از روند زنجیره وار درمان می باشند.
زمان درمان مشخص نیست و بستگی به اولیا، وضعیت اولیا، فرکانس شنوایی و ... دارد بطوری که مشاهده شده در مواردی مثلا درصد شنوایی کودک صفر بوده اما چون اولیا بخوبی تمرینات را انجام داده و فضای حاکم بر خانه را مساعد حال فرزند کرده اند شنوایی کودک به درصد بالایی رسیده و روند درمان را بزودی طی نموده است و بالعکس خانواده هایی هستند که غافل از موضوعی بنام شنوایی عصبی که از دعوا و مشاجره زن و شوهر در پیش فرزند شکل می گیرد و دستگاه شنوایی کودک را در حد ناشنوایی آسیب می بیند.
پدر و مادری که روحیه بالایی برای بازی و تمرین با کودک را دارد روند درمان و بهبود کودک سریعتر انجام می شود.
به طور کلی دستگاه شنوایی یکی از حساس ترین دستگاه های بدن تشکیل می شود که در صورت کم توجهی به آن موجب آسیب دیدن سایر دستگاه های بدن می شود.
از طرفی متاسفانه مسخره کردن این افراد توسط جامعه موجب می شود روند درمان به کندی پیش رود مثلا دانش آموزی که در مدرسه با سمعک به کلاس می رود توسط سایر بچه ها مورد تمسخر قرار می گیرد و موجب می شود گاها کودک سمعک خود را نمی گزارد و بدون سمعک در جمع حاضر می شود تا از تمسخر همنوعان خود در امان باشد.
بعد از ثبت نام در این مراکز اولین مرحله رفتار درمانی است که انجام می شود و ضریب هوشی کودک بدست می آید، رفتار درمانی در اولین مرحله به علت مشکلات جامعه صورت می گیرد چنانچه مثلا کودک از سمعکی که در گوش خود دارد واکنش نشان می دهد و قبول ندارد که این وسیله برای او بهتر است که عدم مقبولیت جامعه و تمسخر در جامعه یکی از این دلایل است.
هزینه های اصلی این مراکز آموزش و شهریه مراکز آموزشی است، هزینه های سمعک، هزینه های عمل (در برخی موارد) و...
همچنین این مراکز می طلبند تا با حضور خیرین کمکی برای هزینه های این کودکان باشند، شیراز یکی از مراکز تخصصی درمانی را دارد که از تبریز چندین کودک برای درمان به این مرکز رفتند و البته هزینه های درمانی در آنجا هزینه ای ندارد و رایگان است اما هزینه هایی مثل رفت و آمد برای برخی خانواده ها بسیار سخت است که باعث می شود این کودکان از عمل باز بمانند و نتوانند به این عمل بروند.
آگاه سازی برای عموم مردم توسط دستگاه های ذیربط در این مسئله یکی از نیازهای اساسی هست که متاسفانه درباره مشکلات کم شنوایان در تبریز نسبت به سایر شهرستان ها خیلی کم به آن اشاره شده است.
انتهای پیام/