به گزارش نصر، شاگردان منصوریان که بعد از انجام سه بازی همچنان در حسرت برد به سر می‌برند، در حالی فردا به مصاف مسی ها خواهند رفت که در سه بازی قبلی خود دو تساوی مقابل نفت مسجد سلیمان و نساجی مازندران و یک شکست مقابل رقیب دیرینه خود یعنی سپاهان کسب کرده و با کسب دو امتیاز در رتبه سیزدهم جدول شانزده تیمی جا خوش کرده اند.
در سوی دیگر شاگردان ربیعی نیز که برای اولین بار حضور لیگ برتر فوتبال ایران را تجربه می‌کنند،  دو شکست مقابل استقلال و گل‌گهر و یک تساوی مقابل آلومینیوم اراک که هدایتش برعهده رسول خطیبی است، با یک امتیاز بالاتر از ماشین سازی در رده پانزدهم قرار دارند.
 تراکتور منصوریان امتیازات با ارزشی را در سه هفته نخست مسابقات از دست داده است که بی تردید هیچ کس در پایان فصل به اندازه‌ی کادر فنی حسرت این امتیازات از دست رفته را نخواهد خورد.
علی منصور فکرش را هم نمی‌کرد که تیم تحت هدایتش در همان بازی های نخست لیگ برتر دچار مشکل شود و برای کسب اولین برد به آب و آتش بزند.
بدون شک بی ثباتی وحشتناک مدیریتی در تیم نخست آذربایجان و عملکرد اسفناک این تیم در فصل نقل و انتقالات اصلی ترین علت به وجود آمدن وضعیت کنونی سرخ های تبریزی است. تیمی که قرار بود بعد از واگذاری به بخش خصوصی به یکی از مدعیان اصلی قهرمانی نه تنها در ایران بلکه آسیا تبدیل شود، اکنون تنها به کسب عنوان قهرمانی در جام حذفی فصل گذشته دل خوش کرده است.
آدیداس پوش های لیگ برتر ایران با انجام سه بازی کسل کننده و بی برنامه، نه تنها هواداران متعصب خود را ناامید کرده اند، بلکه به رقبای خود چراغ سبز نشان داده اند که آنها با خیالی آسوده به جمع آوری امتیازات خود بپردازند.
یکی از بحث های داغ این روزها در محافل ورزشی، سیستم مورد استفاده شده در تیم تراکتور است.
منصوریان این فصل سیستم ۳-۵-۲ را برای تیمش انتخاب کرده، سیستمی که کمتر مربی در دنیا از آن استفاده می‌کند و پیاده‌سازی‌اش سخت بوده و نیازمند دانش فنی بسیار بالا و ابزارهای لازم است.

در ادامه نگاهی به این سیستم فوتبالی می‌اندازیم:
در سیستم ۳-۵-۲، خط دفاعی متشکل از ۳ مدافع شامل ۲ توپ­گیر(Stopper) و یک کاورکننده یا توپ­‌پخش‌کن(Sweeper) است بطورکه سوییپر باید با تجربه، با اعتماد به نفس و بازیخوان باشد. همچنین باید دارای سرعت مناسب بوده و بتواند در کنترل توپ و ارسال پاس‌­های کوتاه و بلند از توپ به خوبی استفاده کند.
دو مدافع دیگر نیز باید در پاس دادن، بازی‌خوانی، تکل، بلوکه کردن توپ و زدن ضربات بخوبی عمل کرده و از سرعت لازم برای واکنش به حملات و ضد حملات حریفان نیز برخوردار باشند.
5 هافبک متشکل از 2 وینگ­بک و 3 هافبک میانی است که این 3 می­توانند نقش­های متفاوتی داشته باشند. وینگ‌­بک‌­ها باید دارای سرعت، استقامت و توانایی استارت زدن سریع باشند چرا که وظیفه‌ی آن­ها کاورکردن کل طول کناری زمین طی 90 دقیقه است.
اما هافبک‌­های میانی که در واقع قلب تیم محسوب می‌شوند، در دو مدل می‌­توانند آرایش داشته باشند.
اولین مدل شامل یک هافبک دفاعی(بازی­ساز عقب) و دو هافبک میانی است که این دو باید با دوندگی بی­ امان خود و با اضافه شدن گاه گاه به کناره­ ها به وینگ‌­بک‌­ها در فاز حمله کمک کنند.‌ هم­چنین با دوندگی در کانال­‌های موجود، فضاسازی کنند.
نوع دوم استفاده از دو هافبک دفاعی و یک هافبک تهاجمی است که وظیفه طراحی حملات و سازماندهی هنگام دفاع بر عهده این 3 نفر است.
این 3 هافبک نقطه قدرت سیستم 2-5-3 به شمار می­‌روند چرا که با حضور 3 نفر در میانه میدان، می­ توان در نبرد با سیستم­‌هایی مانند 2-4-4 یا 1-1-4-4، که دو هافبک میانی دارند و سیستم­‌های 3-3-4 و 1-5-4، که دارای 3 هافبک میانی هستند،به پیروزی رسید.
در این سیستم عموماً از دو مهاجم نوک استفاده می­‌شود که می­‌توانند خصوصیات یکسان یا متفاوتی داشته باشند. بطوریکه می‌توان از یک مهاجم بلندقد و سرزن و یک مهاجم ریزنقش سریع و یا از دو مهاجم ریزنقش و دو مهاجم بلندقد استفاده کرد.
این سیستم دارای یک نقطه ضعف واضح است؛ یعنی ضعف در کناره­‌ها یا به تعبیری دیگر، موفقیت یا شکست این سیستم به عملکرد وینگ­بک­ها بستگی دارد چرا که آن­ها به تنهایی باید نقش یک مدافع کنار و یک وینگر را بازی کنند. 
حرکت در طول زمین طی 90 دقیقه بسیار دشوار است و توان بازیکن را می­‌گیرد. برای رفع این مشکل، بعضی از مرب‌ی­ها وینگ­بک‌­ها را عقب­تر قرار م‌ی­دهند که باعث کمبود قدرت تهاجمی می­شود که این کار سیستم را به 2-3-5 تغییر می­دهد در این صورت از هافبک‌­های میانی خواسته می­شود هنگام حملات به کناره­‌ها رفته به وینگ­بک‌­ها کمک کنند اما این موضوع باعث کاهش نفرات در میانه میدان می­‌شود که فاجعه­‌بار است. گاهی نیز مربیان وینگ­بک‌­ها را جلوتر قرار می­‌دهند که باعث ایجاد ضعف دفاعی می­‌شود.
با این توضیحات در خصوص سیستم ۳-۵-۲ ، و با بررسی نفرات موجود در تراکتور، به نظر می‌رسد منصوریان باید در تفکرات خود تجدید نظر کند چرا که ممکن است اصرار و پافشاری این سرمربی جوان در استفاده از این‌سیستم، برای تیم (به لحاظ نتیجه) و خود منصوریان(به لحاظ ادامه حضور در روی نیمکت کادرفنی) گران تمام شود.
متاسفانه همانطور که اشاره شد، بزرگترین مشکل تراکتور برمی‌گردد به عدم ثبات مدیریتی این تیم. تیمی که رکورددار تعویض نه تنها مربی بلکه مدیرعامل است و هربار که تیم مدیریتی جدیدی بر سر کار می‌آید، با انبوهی از برنامه ها و با سخنان امیدوار کننده ای کار را آغاز می‌کند اما مدت کوتاهی نگذشته، خبر استعفا یا برکناری مدیرعامل تازه معارفه شده، منتشر می‌شود که این موضوع به هیچ عنوان سزاوار تیمی که مدعی داشتن یک مجموعه‌ی فرهنگی، ورزشی و اقتصادی است، نبوده و روز به روز نیز وعده های داده شده به افسانه هایی دست نیافتی تبدیل می‌شوند.
گفتنی است؛ دو تیم تراکتور تبریز و مس رفسنجان فردا چهارشنبه از ساعت ۱۶:۱۰ با قضاوت محمدرضا تارخ، محمد هاشمی نسب، نجف پناهی و احمد مرشدی در ورزشگاه شهدای رفسنجان به مصاف هم خواهند رفت.
انتهای پیام/