به گزارش نصر، به نظر می‌رسد دلفین‌ها هنگام شیرجه و بالا آمدن به سطح آب ضربان قلب خود را کنترل می‌کنند تا به "بیماری ناشی از کاهش ناگهانی فشار"(decompression sickness) مبتلا نشوند. این بیماری که "برداشت فشار" نیز نامیده می‌شود در اثر تغییرات ناگهانی میزان فشار آب ایجاد می‌شود.
غواصان باید از بازگشت سریع به سطح آب خودداری کنند زیرا افت ناگهانی فشار می‌تواند باعث ورود حباب‌های نیتروژن به مجاری تنفسی آنها شده و در نتیجه باعث درد مفاصل و یا حتی فلجی شود.
آندریاس فالمن(Andreas Fahlman) محقق بنیاد اقیانوس شناسی در والنسیا، اسپانیا می‌گوید: تصور می‌شد که پستانداران دریایی مانند دلفین‌ها این مشکل را ندارد. اما محققان اخیراً این موضوع را مورد بررسی قرار داده‌اند.
برای آزمایش و بررسی این موضوع، فالمن و همکارانش دلفین‌های پوزه بطری را آموزش دادند تا با توجه به فرمان مربی در عمق کم و یا زیاد به شنا بپردازند. آنها تعداد ضربان‌ قلب این حیوان را با استفاده از دستگاه نوار قلب اندازه گیری کردند و متوجه شدند که دلفین‌ها درست قبل از آن که به زیر آب بروند ضربان قلب خود را کند می‌کنند.
دلفین‌ها زمانی که برای یک شنای طولانی آماده می‌شوند نسبت به زمانی که قصد دارند کمتر در زیر آب بمانند، ضربان قلب خود را سریع‌تر و بیشتر کاهش می‌دهند. این کار باعث حفظ اکسیژن بیشتر و کاهش جذب نیتروژن می‌شود که نتیجه آن کاهش احتمال بروز بیماری "برداشت فشار" است.
فالمن می‌گوید: این رفتار احتمالاً یک پاسخ خودآگاه است. دلفین ها با تخلیه‌ی بخشی از هوای ریه‌ها ضربان قلب خود را کنترل می‌کنند تا خون و یا هوا در قسمت‌های تحت فشار به جریان بیافتند.
فالمن افزود: آنها با کنترل میزان خونی که به ریه‌ها فرستاده می‌شود و همچنین بخشی از ریه‌ها که خون را دریافت می‌کند جلوی جذب بیش از اندازه نیتروژن را می‌گیرند. آنها در اصل کنترل کامل همه چیز را مانند راننده یک خودرو در دست دارند.
وی گفت: استرس ناشی از شنیدن صدای ردیاب‌های زیر دریایی و یا ماشین آلاتی که برای کشف نفت استفاده می‌شود ممکن است در کنترل آگاهانه ضربان قلب اختلال ایجاد کند و باعث بیشتر شدن بیماری کاهش فشار در دلفین‌ها شود. با افزایش اطلاعاتمان در مورد فیزیولوژی دلفین‌ها، ممکن است بتوانیم راه‌هایی برای کاهش این مشکلات پیدا کنیم.
انتهای پیام/