نصر: هشترود یکی از شهرستان‌های کم‌برخوردار در جنوب آذربایجان‌شرقی است که به دلیل کوهستانی بودن منطقه و پراکندگی روستاها، بیشتر روستاهای آن فاقد امکانات زیرساختی از جمله آب شرب بهداشتی و لوله‌کشی شده هستند.

به گزارش نصر به نقل از ایرنا، تابستان سپری شد، اما مشکل آب شرب بهداشتی روستاهای بخش مرکزی و نظرکهریزی هشترود که نماینده مردم شهرستان در خانه ملت در آخرین اظهارات خود تعداد آنها را  ۴۸ روستا اعلام کرده، همچنان پابرجاست و روستاییان باید منتظر تامین اعتبار و بهره برداری از طرح آبرسانی به این روستاها باشند.

وعده ها برای بهره برداری از مجتمع آبرسانی «آلمالو» که ظاهر با بهره برداری از آن مشکل آب شرب روستایی در این شهرستان رفع می شود، هر سال به تعویق می افتد و مردم و روستاییان منطقه را مایوس و ناامید می کند، به گونه ای که برخی از اهالی، مهاجرت را چاره ای برای رهایی از این مشکل انتخاب می کنند.

مشکل کمبود و نبود آب شرب سالم و بهداشتی در این روستاها واکنش سید حمزه امینی، نماینده مردم هشترود و چاراویماق در مجلس شورای اسلامی را به دنبال داشته و وی این مشکل را حتی در صحن مجلس نیز مطرح و خواستار تخصیص اعتبار و رفع این مشکل حاد شده است؛ مطالبه به حقی که تاکنون جامه عمل نپوشیده است.

سیدحمزه امینی با انتقاد از بی توجهی مسوولان ذیربط به این مساله گفت: کمبود آب شرب در برخی روستاها بیداد می کند و صدای العطش روستاییان به  گوش فلک رسیده اما به گوش مسوولان نمی رسد. 
وی افزود: چندین سال است که ۴۸ روستای بخش مرکزی و نظرکهریزی با مشکل کمبود آب مواجه هستند و آب مورد نیاز اهالی با تانکر تامین می شود.

امینی تنها راه حل این مشکل را انتقال آب از سد «کلقان» به هشترود عنوان کرد و گفت: مسوولان آب و فاضلاب روستایی آذربایجان شرقی و شهرستان هشترود باید در این زمینه اقدامات لازم را انجام دهند و فکری برای رفع این مشکل بکنند.

تیرماه سال ۹۵ بود که فرماندار وقت هشترود از اختصاص ۶ میلیارد تومان برای آبرسانی به ۴۸ روستای بخش مرکزی و نظرکهریزی شهرستان خبر داد و اعلام کرد که با بهره برداری از مجتمع آلمالو مشکل آب آشامیدنی روستاییان هشترود برطرف می شود، اما با گذشت سه سال از آن تاریخ، این وعده برآورده نشده است.

نزدیک به ۱۴۰ روستا در هشترود تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی بوده و از آب شرب سالم و بهداشتی برخوردارند، اما دیگر روستاهای این شهرستان از این امکان برخوردار نیستند و این مشکل در تابستان بیشتر نمود پیدا می کند.

 آب شرب روستاییان هشترود از دو مجتمع آبرسانی «آلمالو» و  فاز دوم «کوهسار» تامین می شود و در صورت یکه فازهای بعدی این دو مجتمع تکمیل و بهره برداری شود، آن وقت مشکل آب شرب ۴۸ روستا نیز برطرف خواهد شد اما برخی منابع از مخالفت اهالی برخی روستاییان از انتقال و عبور لوله آب به روستاهای فاقد آب، به دلیل ترس از کاهش افت فشار و قطعی آب دارند و رفع این مشکل نیز نیازمند ورود دستگاه قضا به این موضوع می باشد، زیرا که آب از نیازهای حیاتی بشر برای ادامه حیات است.

 مدیر آب و فاضلاب روستایی هشترود نیز در گفت و گویی، تنها راه حل رفع مشکل کم آبی در روستاهای ذکر شده را تکمیل مجتمع آبرسانی آلمالو عنوان می کند.

محمد باقرزاده با بیان اینکه البته این روستاها فقط در فصل تابستان با مشکل آب روبرو هستند، گفت: اهالی این روستاها در فصل تابستان هم آب دارند، اما بهداشتی و سالم نیست.

وی با بیان اینکه مجتمع آبرسانی «آلمالو» در حال حاضر ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و بیش از ۸.۵ میلیارد تومان برای ساخت آن هزینه شده است، افزود: تکمیل این مجتمع به ۱۲ میلیارد تومان دیگر نیاز دارد.

آنچه از گفته های مدیر آبفار هشترود می توان استنباط کرد این است که تا تامین نشدن این اعتبار، روستاییان ۴۸ روستای این شهرستان همچنان باید با مشکل نبود آب شرب سالم دست و پنجه نرم کنند و برای تامین آب بهداشتی مورد نیازشان از تانکر همچنان صف بکشند.

روستاهای سعادتلو، ایاز، دربند، ینگی کند، سراسکند علیا و سفلی، حسن کندی و شیخ الاسلام از جمله روستاهای فاقد آب شرب سالم بخش مرکزی و نظرکهریزی شهرستان هشترود هستند و اهالی این روستاها در گفت و گویی، عنوان کردند که مشکل نبود آب شرب سالم در طول سال در این روستاها وجود دارد و در تابستان بیشتر است.

آنها می گویند حتی برخی روستاها نیز که آب لوله کشی دارند به دلیل پایین بودن فشار آب در فصل تابستان، در طول روز کمتر از دو ساعت آب دارند.

تئللی حسین پور از ساکنان روستای «سعادتلو»ی بخش مرکزی شهرستان هتشرود درباره مشکلات نبود آب شرب بهداشتی به خبرنگاران گفت: تابستان اوج کار کشاورزی و دامداری در روستاهاست و ما وقت برای سر خاراندن نداریم؛ حال چگونه در این حال و هوا باید کار دوشیدن دام و باز کردن بار یونجه و غلات را رها کنیم و در صف گرفتن یک گالن یا چند گالن آب شرب از تانکر بایستیم.

حسین پور افزود: امروزه همه جا صحبت از ارایه همه خدمات زیربنایی به روستاهاست و واقعیت هم در اغلب روستاها وضعیت همین گونه است، اما تامین آب شرب بهداشتی در روستای ما از زمان های قدیم تاکنون با مشکل مواجه بوده و امروزه نیز وضع بر همان منوال است. 

وی در پاسخ به این سوال که آیا می داند مشکل اصلی در آبرسانی به روستای محل زندگی اش چیست، گفت: در این باره هر کس چیزی می گوید؛ یکی می گوید روستاهای پیش از ما اجازه لوله گذاری نمی دهند و مسوولان نیز می گویند که پول کافی برای اتمام مجتمع آبرسانی نیست، اما ما که از این حرف ها سر در نمی آوریم، باید مسوولان امر بنشینند این مسایل را حل کنند و الا من روستایی کارم این نیست که به این چیزها فکر کنم، ضمن اینکه کاری هم از دستم بر نمی آید. 

علی بالاپور از روستای «حسن کندی» نیز به خبرنگار ایرنا گفت: هر چند شهرستان هشترود به عنوان یکی از شهرستان های محروم آذربایجان شرقی شناخته می شود، اما بخش مرکزی و نظرکهریزی باز در این شهرستان از سایر جاها محروم ترند. 

بالاپور افزود: اکنون سالهاست که مسوولان، اعم از بخشدار، فرماندار و نمایندگان مجلس و مسوولان استانی از حل مشکل آبرسانی به روستای ما و دیگر روستاهای مجاور سخن می گویند، اما ما تا به امروز در عمل چیزی ندیده ایم و اگر بد نباشد، می گویم که همه این حرف ها تا به امروز دروغی بیش نبوده اند. 

وی اضافه کرد: چطور می توان قبول کرد که برای همه کارها پول است، اما برای آبرسانی به چند روستا پول نباشد.

براساس این گزارش، ۴۸ روستایی که آب آشامیدنی ندارند، دوهزار و ۲۷۰ خانوار با هشت هزار و ۴۷۱ نفر جمعیت هستند که حدود ۱۵ درصد جمعیت شهرستان هشترود را تشکیل می دهند و به طور یقین اگر آب سالم و بهداشتی آنها تامین نشود، مهاجرت تنها گزینه پیش روی اهالی این روستاییان خواهد بود و مشکلات اجتماعی و فرهنگی متعاقب آن نیز گریبانگیر شهرهای اطراف و بزرگ خواهد شد.

شهرستان هشترود با ۱۸۷ روستای دارای سکنه و حدود ۵۷ هزار نفر جمعیت در ۱۲۰ کیلومتری جنوب شرق تبریز مرکز آذربایجان شرقی واقع است.

انتهای پیام/