به گزارش نصر به نقل از خبرآنلاین، عجیب باشد یا نه، حالا خیلی‌ها برای این نوع تولد نوزادشان از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی می‌کنند و با کلی برو و بیا، بالاخره فرزندشان را به یکی از کلانشهرها نسبت می‌دهند حتی اگر محل زندگی خودشان کیلومترها با این شهر فاصله داشته باشد. این تازه‌ترین لاکچری‌بازی برخی خانواده‌ها در بحث تولد است؛ خانواده‌هایی که معمولا در شهرهای کوچک زندگی می‌کنند، اما یک ماه قبل و یک ماه بعد از تولد فرزندشان ساکن موقتی یکی از شهرهای بزرگ می‌شوند؛ شهرهایی مثل تهران، اصفهان، شیراز و مشهد که بیشترین مراجعه برای تولد به آنها انجام می‌شود.
بعد از تولد در تاریخ تولد برنامه‌ریزی‌شده، حالا نوبت به اصرار بعضی خانواده‌ها برای متولد شدن فرزندشان در شهری خاص رسیده است؛ شهرهای بزرگی که از نظر آنها، بعدها به عنوان امتیاز برای فرزندشان به حساب می‌آید؛ این خبر را ما از قول ایرج حریرچی، سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌نویسیم، آن هم وقتی که آقای سخنگو با اشاره به هزینه‌هایی که برخی خانواده‌ها با مراجعه به تهران و شهرهای بزرگ برای زایمان روی دست آنها می‌گذارند، به ما می‌گوید: فرهنگی در برخی مردم ایجاد شده که سعی می‌کنند برای تولد فرزندانشان به تهران یا شهرهای بزرگ بیایند تا شناسنامه فرزندشان تهرانی باشد.
این اتفاق شاید در نگاه اول چندان مهم نباشد، اما وقتی سخنگوی وزارت بهداشت از مشکلاتی که این اتفاق در سیستم بهداشت و درمان ایجاد می‌کند، گلایه می‌کند، می‌توانیم به اهمیت آن پی ببریم؛ آن هم وقتی که حریرچی می‌گوید: این اتفاق باعث تراکم تولد نوزادان در بیمارستان‌های شهرهای بزرگی مثل تهران می‌شود، مخصوصا بیمارستان‌های خصوصی؛ چراکه بیشتر این نوزادان به صورت سزارین در بیمارستان‌های خصوصی متولد می‌شوند. به خاطر این اتفاق هزینه زیادی را هم پرداخت می‌کنند.

شاید حق با آنها باشد
در میان خانواده‌هایی که به بیمارستان شهرهای بزرگ برای زایمان مراجعه می‌کنند، خانواده‌هایی هستند که نبود امکانات کافی در شهرستان را علت مراجعه می‌دانند. آنها می‌گویند که ما برای اطمینان از سالم و راحت متولد شدن نوزادمان و تحت نظر پزشک‌های بهتر بودن، به شهرهای بزرگ
می‌رویم!
نتیجه این اتفاق آمار بالای مراجعه خانواده‌ها برای زایمان به شهرهای بزرگ است. سخنگوی وزارت بهداشت و درمان در توضیح بیشتر می‌گوید: وزارت بهداشت در شهرهای اطراف تهران و در کل کشور ۳۰ هزار تخت جدید ایجاد کرده است که اکثر آنها در شهرستان‌ها و شهرهای اطراف شهرهای بزرگ هستند.
همچنین تعداد زیادی تخت NICU (بخش‌ویژه مراقبت از نوزادان) در شهرستان‌ها اضافه شده. از طرفی متخصصان بسیار خوبی هم در شهرستان‌ها داریم، با این حال بخشی از این مشکل، به دلیل فقدان اعتماد به پزشکان و متخصصان شهرستان‌های کوچکتر است، چراکه ۵۰درصد متخصصان در تهران هستند و وقتی مردم هم برای اقدامات درمانی‌شان به تهران بیایند این موضوع تشدید می‌شود.
قائم مقام وزیر بهداشت، فقدان اطلاعات درست و قابل اطمینان، راجع به بیمارستان‌های شهرستان‌ها را یکی دیگر از علت‌های بی اعتمادی مردم نسبت به آنها و مراجعه به بیمارستان‌های تهران و شهرهای بزرگ می‌داند و در این باره می‌گوید: ۹۰ درصد بیمارستان‌های تازه تاسیس ما از ۷۵ درصد بیمارستان‌های خصوصی در تهران از نظر امکانات، تجهیزات و هتلینگ بهتر هستند. همچنین کیفیت درمان در بیمارستان‌های دولتی به طور متوسط از بیمارستان‌های خصوصی بالاتر است و بهترین امکانات را در شهرستان‌ها داریم، اما در این زمینه اطلاع‌رسانی خوبی انجام نشده است.

شاید تقصیر سلبریتی‌ها باشد
نقشه کشور را که پیش روی مان بگذاریم، کلانشهرها به نظر پرطرفدارتر می‌آیند، این وسط اما هستند تعداد معدودی از افراد چهره و شناخته شده که پا را از مرزهای کشورمان فراتر می‌گذارند و ترجیح می‌دهند فرزندشان را در یک کشور دیگر به دنیا بیاورند، اتفاقی که در دنیای هنرمندان کم‌کم به یک رویه معمول تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد اصرار این چهره‌ها برای تولد فرزندشان در خارج از کشور به عنوان یک الگوی رفتاری اشتباه به سطح‌های پایین‌تر از جامعه رسیده است. سخنگوی وزارت بهداشت در این باره می‌گوید: چهره‌های شناخته‌شده به عنوان الگوی جامعه اولین گروهی بودند که تولد فرزندانشان در خارج از کشور را به عنوان هدیه‌ای به نوزاد خود عنوان کردند و همین امر به عنوان مد در بین بقیه مردم رواج یافت. به گفته حریرچی، چهره‌های شناخته‌شده فرزندانشان را خارج از کشور به دنیا می‌آورند تا بتوانند برای آنها اقامت بگیرند، اما این‌که متولد شدن در تهران یا شهرستان‌های اطراف یک استان چه تفاوتی در آینده یا زندگی نوزاد تازه متولد شده دارد سوالی است که باید از خودشان بپرسید.

شایدآسمان تهران آبی‌تر است
توزیع ناعادلانه امکانات در سراسر کشور باعث شده برخی از شهرهای کشور صرف داشتن امکانات بهتر و بیشتر جای بهتری برای زندگی کردن به نظر برسند. از این رو بیشتر خانواده‌ها درتلاش هستند تا بتوانند در این شهرها زندگی یا ربطی به آنجا پیدا کنند.
مصطفی اقلیما، جامعه‌شناسی است که این اتفاق را تایید می‌کند و به ما‌ می‌گوید: در دهه‌های گذشته تفاوتی بین متولد کدام شهر بودن وجود نداشت، اما متاسفانه این روزها محل تولد به عنوان ارزش در جامعه رواج پیدا کرده؛ مساله‌ای که در اصل فارغ از هرگونه ارزش است. البته مردم در این جابه‌جا شدن ارزش‌ها مقصر نیستند، آنها بیشتر به خاطر آینده فرزندان‌شان ترجیح می‌دهند آنها را در شهرهای بزرگ به دنیا بیاورند.
البته به گفته این جامعه‌شناس، هیچ تضمینی وجود ندارد که شغل و زندگی بهتری در انتظار فردی که در تهران به دنیا آمده آمده باشد، اما ممکن است در روزگار بزرگسالی او را از برچسب‌هایی مانند شهرستانی بودن و... دور کند، هرچند در نهایت این مساله و مطرح کردن آن، نشان از فقر فرهنگی و جابه جا شدن ارزش‌های واقعی با ارزش‌های ساختگی در جامعه دارد.

خانم‌های باردار سفر نروند
پزشکان توصیه می‌کنند برای خانم‌های باردار در ماه‌های آخر دوران بارداری جابه‌جا شدن از شهری به شهر دیگر در حدی خطرناک است که می‌تواند در مواردی باعث مرگ نوزاد شود. حمیده پاک‌نیت، متخصص زنان و زایمان در همین رابطه به جام‌جم می‌گوید: خانم‌های باردار توجه کنند که خود را با شخص باردار دیگری مقایسه نکنند، فکر نکنند اگر خواهر یا دخترخاله شان توانسته در این دوران سفر برود پس آنها هم می‌توانند سفر کنند. چون شرایط هر شخص در بارداری فرق دارد، حتی بارداری دفعه اول و دوم یک شخص هم می‌تواند شرایط متفاوتی از هم داشته باشد.
پاک‌نیت با اشاره به این‌که نمی‌توان برای همه خانم‌های باردار نسخه واحدی پیچید، ادامه می‌دهد: با توجه به جاده‌های پرترافیک و مسافت بین شهرها خانم باردار باید مدت طولانی را بنشیند که این امر احتمال تجمع خون در پاها و ایجاد لخته در عروق پا را در پی خواهد داشت. علاوه بر این در حین سفر احتمال بروز اتفاق‌هایی مانند ترمزناگهانی، دست‌اندازها و تصادف وجود دارد. پس توصیه می‌کنیم خانم‌های باردار در این دوران به‌ویژه ماه‌های آخر بارداری سفر نروند.
این متخصص زنان و زایمان سفر با هواپیما را هم خطرناک می‌داند و می‌گوید: کادر پرواز با توصیه پزشکان متخصص اجازه سفر در دوماه آخر با هواپیما را نمی‌دهد، چون در این دوارن احتمال زایمان زود رس وجود دارد و پرواز می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
با این تفاسیر به نظر می‌رسد، این اقبال جمعی به تولد فرزند در شهری خاص، اتفاقی است که می‌تواند تا حدودی سلامت مادر و نوزاد را به خطر بیندازد و در بیشتر موارد آنها را از زایمان طبیعی محروم می‌کند.
این اما همه ماجرا نیست، اگر به زندگی نخبگان علمی، ورزشی، سیاسی و فرهنگی کشورمان سرک بکشیم، می‌بینیم کم نیستند افرادی که زاده یک روستای دورافتاده هستند، افرادی که فارغ از محل تولد و فقدان امکانات و... به موفقیت‌های بزرگی در زندگی‌شان رسیده‌اند، اتفاقی که شاید نصیب بسیاری از متولدان شهرهای بزرگ نشده است. از این نظر محل تولد نه می‌تواند عامل موفقیت باشد و نه مانعی برای رسیدن به موفقیت. مساله‌ای که این اتفاق را به یک ارزش تبدیل می‌کند، فرهنگ نادرستی است که درلایه‌های زیرین جامعه رواج پیدا کرده، فرهنگی که ریشه اش به دنیای اشرافی‌گری می‌رسد؛ افرادی که همه چیز را دستاویز فخرفروشی‌شان می‌کنند، حتی محل تولد فرزندشان را.

نه به تبعیض و شکاف طبقاتی
حدود 200 سال قبل در اروپا و آمریکای شمالی، رسمی شکل گرفته بود که بی‌شباهت به اوضاع کنونی کشور ما نبود. در آن روزگار برخی افراد که ساکن روستاها و مناطق محروم بودند قبل از تولد فرزند یا اندکی پس از آن به مناطق برخوردار و شهرهای بزرگ کوچ می‌کردند تا فرزندشان از مواهب محل زندگی جدید بهره‌مند شوند. این افراد می‌کوشیدند با این کار در طبقات اجتماعی، تحرک عمودی پیدا کنند چون تقریبا راه دیگری برای حرکت به سمت طبقات اجتماعی بالاتر وجود نداشت.
این‌که در کشور ما عده‌ای به دنبال گرفتن شناسنامه فرزندان از تهران یا داشتن پلاک خودروی تهران یا الگوبرداری از رفتار و سکنات ساکنان پایتخت هستند اتفاقی مشابه همان است که سال‌ها قبل در گوشه‌ای دیگر از جهان رخ می‌داد. گرچه این اتفاق در کشور ما چندان فراگیر نیست و نمی‌شود به عنوان یک پدیده یا معضل اجتماعی آن را تحلیل جامعه‌شناسانه کرد ولی می‌توان وقوع آن را به چند علت ربط داد. مثلا این که شاید برخی خانواده‌ها به آینده شغلی، تحصیلی و اجتماعی فرزندانشان فکر می‌کنند و گمانشان بر این است که بودن نام تهران در شناسنامه فرزند می‌تواند در آینده او موثر باشد. از سوی دیگر چنین تمایلی می‌تواند ناشی از چشم و همچشمی و رقابت‌هایی باشد که در برخی خانواده‌ها وجود دارد به این معنی که چون یک نفر از اعضای فامیل چنین اعمالی را انجام داد، پس دیگران نیز برای این که از او جا نمانند باید پیرو او باشند، مثل وقتی خرید پستانک طلا و تعیین تاریخ تولد خاص برای فرزند در برخی خانواده‌ها مد شده بود.
فارغ از این بحث‌ها اما پیروی از فرهنگ پایتخت و تلاش برای منسوب شدن به آن، گویای یک حقیقت اجتماعی است، این که جامعه طبقاتی در ایران در حال عمیق‌تر شدن است و مردمی که از طبقه اجتماعی خود راضی نیستند به دنبال حرکت از طبقه خود به سمت طبقات بالاتر هستند. این اتفاق را می‌شود یک علامت دانست، علامتی که باید مدنظر مسؤولان کشور باشد، این که جامعه ایرانی می‌خواهد به تبعیض‌های اجتماعی و شکاف‌های طبقاتی واکنش نشان دهد و تبعیض‌ها را به سبک خودش دور بزند.

غیرقانونی نیست
سیف‌ا... ابوترابی، سخنگوی سازمان ثبت‌احوال کشور نیز به جام‌جم می‌گوید: برخی افراد تلاش می‌کنند فرزندشان در شهرهای بزرگ به دنیا بیاید. البته طبق قانون هیچ محدودیتی برای ثبت محل تولد نوزاد در هیچ کجای جهان وجود ندارد، اما‌ محل تولد و صدور شناسنامه در شهرهای بزرگ هیچ برتری‌ای برای شخصی ندارد و این نوع رفتار‌ فقط باعث افزایش هزینه‌های خانواده و همچنین بالا رفتن حجم کاری سازمان ثبت احوال در شهرهای بزرگ می‌شود. ابوترابی ادامه می‌دهد: البته ثبت‌احوال خدمات خود را به صورت یکسان به شهروندان نقاط مختلف کشور ارائه می‌‌کند و برایش متولدان شهرهای مختلف تفاوتی ندارد.

شماره 0912
این‌که خیلی‌ها تصور می‌کنند اگر کودکشان متولد تهران باشد، مشکلات کمتری در آینده خواهد داشت باوری است که رفتار مشابهش را در بازار خرید و فروش سیمکارت هم می‌توان دید.‌ برای نمونه داشتن شماره تلفن ‌همراه ‌با پیش‌شماره شهرهای بزرگ مانند تهران این روزها برای برخی نشانه باکلاس بودن است و آنها هنگام بیان شماره تلفن خود روی 0912 بودنش تاکید خاصی دارند‌.

شماره پلاک تهران
اگر راهتان به مراکز تعویض پلاک افتاده باشد، بی‌شک با افرادی غیربومی تهران روبه‌رو شده‌اید که به دنبال گرفتن شماره پلاک تهران برای خودروی خود هستند، آنها برای این‌که پلاک خودرویشان تهران باشد، آسمان را به زمین می‌دوزند و به هر ترفندی دست می‌زنند، از سند خودرو به نام بستگان ساکن تهران زدن گرفته تا قولنامه و اجاره‌نامه‌های صوری خانه در تهران، فقط بخشی از تلاش‌های این افراد برای داشتن پلاک تهران است. آنها تصور می‌کنند اگر پلاک خودرویشان مربوط به تهران باشد، جایگاه اجتماعی‌شان ارتقا خواهد یافت.

پز تاریخ تولد
روز و ماه یکسان‌ تاریخ تولد نوزاد با تاریخ سالگرد ازدواج، یا تولد پدر و مادر‌ و ... تعدادی از دغدغه‌های تازه برخی والدین است، آنها تمام تلاش خود را می‌کنند تا نوزادشان در ‌تاریخ مورد نظر یا تاریخ‌های خاص مانند 7/7/97 به دنیا بیاید، فارغ از این‌که بسیاری از مادران این نوزادان به صورت غیرطبیعی (سزارین) به دنیا می‌آیند، تولد قبل از موعد می‌تواند برای نوزاد و مادر بسیار خطرناک باشد.
اما بسیاری از مادران این خانواده‌ها که برای زایمان در این روزها از مدت‌ها قبل‌تر برنامه‌ریزی کرده‌اند، آن را باکلاس و خاص می‌دانند و بدون توجه به خطرات احتمالی به زایمان در تاریخ‌های مشخص پافشاری می‌کنند.

بهنام اکبری
انتهای پیام/