به گزارش نصر، ایرج شهین باهر روز دوشنبه در گفت و گویی افزود: تاکنون بیش از ۱۰ میلیارد ریال برای این پروژه هزینه شده است و با احتساب نوسان های اقتصادی و افزایش روز افزون قیمت مصالح، مبلغ تخصیصی کافی نخواهد بود.
وی تعهد شهرداری در این پروژه را ساخت اسکلت رواق‌های دوکمال اعلام و اضافه کرد: سایر اقدامات آن بر عهده اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی است و شهرداری در این خصوص به عنوان پروژه نیابتی به منظور توسعه زیرساخت های گردشگری وارد عمل شده است.
شهین باهر ادامه داد: ساماندهی مقبره دو کمال توسط شهرداری منطقه یک تبریز در دست اجراست و  مدیریت شهری تبریز در سال گذشته طی برنامه احیای باغ شهر کهن تبریز اقدام به بهسازی این مجموعه کرده که عملیات اجرایی پی و اسکلت بتنی مجموعه باغ در بلوک های یک تا چهار را با خاکبرداری به حجم سه هزار متر مکعب آغاز کردیم.
وی اضافه کرد: انتظار می رود با تکمیل این پروژه، از یک سو  بخشی از هویت تاریخی تبریز در حوزه باغ‌شهری احیا شود و از سوی دیگر بر سرانه فضای سبز شهر نیز افزوده خواهد شد.
شهین باهر گفت: عملیات اجرایی بلوک یک و چهار پروژه مقبره دوکمال به اتمام رسیده است و قالب‌بندی  بلوک سه نیز در حال انجام است که بتن‌ریزی آن در حال حاضر صورت می‌گیرد.
به گفته وی بلوک دوم این پروژه نیز در مرحله اسکلت‌بندی است که  با تکمیل آن مأموریت شهرداری در ساخت اسکله رواق‌های دوکمال به اتمام می‌رسد.
به گزارش ایرنا، باغ و مقبره «دو کمال» تبریز آرامگاه کمال‌الدین بهزاد و کمال‌الدین مسعود خجندی است که در محله تاریخی بیلانکی این شهر قرار دارد.
کمال‌الدین بهزاد، نقاش و نگارگر (مینیاتوریست) چیره ‌دست ایرانی قرن دهم هجری و نگارگر مکتب هرات است که در دربار سلطان حسین بایقرا و نزد امیر علیشیر نوایی در هرات تقرب یافت و بعد از استیلای شاه اسماعیل اول صفوی بر ازبکان، همراه وی به تبریز آمد و در دوره شاه تهماسب صفوی نیز در تبریز با احترام زیست و در آنجا درگذشت.
کمال‌الدین مسعود خجندی نیز از شعرای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری است که بعد از تشرف به حج در تبریز زندگی کرد و تحت حمایت سلطان جلایر قرار گرفت و چون سلطان حسین جلایری یکی از ارادتمندان کمال‌الدین خجندی بود، در محله بیلانکی، باغی را به شیخ هدیه و در آنجا خانقاهی برای وی بنا کرد و از این زمان باغ مذکور به «باغ کمال» مشهور شد.
آرامگاه این دو شاعر و هنرمند در سال ۱۳۳۸ خورشیدی توسط فرهنگ‌ دوستان تبریزی کشف و بعدها به همت انجمن آثار ملی، مرمت و لوح یادبود در آن نصب شد.
این اثر تاریخی و فرهنگی به سال ۱۳۷۷ به شماره ۲۰۵۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
انتهای پیام/