چرا که کارکرد واقعی این قبیل رسانه ها، تبلیغات برای یک فرد حاکم یا یک حزب حاکم یا یک ایدئولوژی حاکم و ... بود و اینکار تبلیغی را یا بصورت مستقیم و شفاف انجام می دادند، مثل آنچه که در اتحاد جماهیر شوروی سابق و یا کره شمالی فعلی انجام می شد و یا اینکه بصورت غیرشفاف و نامحسوس انجام می پذیرفت و مخاطب بطور ناخودآگاه تحت تأثیر این تبلیغات قرار می‎گرفت.
اما در حال حاضر با شکل گیری رسانه های تعاملی، برخط و در دسترس همگان که ماحصل پیشرفت های تکتولوژیکی نظیر رایانه، ICT، ابزارهای هوشمند، اینترنت، ماهواره‎ها، شبکه‎های اجتماعی و ... یکی از وجوه دیگر رسانه ها و قدرت رسانه ای در حال بروز و ظهور است و آن عبارتست از کارکرد مبارزه با فساد رسانه ها و می توان گفت که رسانه ها علاوه بر اینکه می توانند شیپور یا بوق و یا بلندگو باشند، می توانند "سوت" هم باشند و با سوت‎زنی (whistle blowing) و حمایت از سوت زن (whistle blower) با فساد اداری مبارزه کنند.
عوامل بسترساز فساد و نقش مبارزه با مفاسد اقتصادی در جلب اعتماد و باور عمومی همواره از مهمترین محورهای مورد بررسی در ایران به شمار می روند، به همین دلیل رسانه ها با توجه به خط مشی خود به واکاوی این مهم از زوایای مختلف پرداخته اند.
ضعف، تعدد، تشتت، پیچیدگی و تفسیرپذیری و اجرایی نشدن قوانین، ایراد در فرآیندها و ضعف نظارتی از مهم‌ترین عوامل بسترساز فساد در ایران هستند. اقدام دستگاه قضائی در مقوله مبارزه با فساد، ضرورت جلب اعتماد و باور اجتماعی را بیش از پیش نمایان می کند.
مبارزه با فساد کلیدواژه‌ای است که از زمان روی کارآمدن رییس جدید قوه قضاییه مرتب تکرار می‌شود و عزم این قوه نیز بر همین امر است که به‌طور جدی با مفاسد اقتصادی برخورد کند.
در تبریز و آذربایجان نیز رسانه هایی که نقش سوت زنی و فسادستیزی خود را به نحو احسن و اثرگذار ایفا می کنند کم نیستند؛ از این حیث در ماه ها و سال های اخیر نقش رسانه ها در شفاف سازی در استان بیش از پیش شده تا حدی که قابل مقایسه با سال های گذشته نیست.
اما نکته تاسف بار این است که برخی رسانه ها که دایه دار اعتبار و هویت فعالیت رسانه ای را در این شهر عهده دار هستند تلاش دارند تا رسانه های فعال و پویا در مبارزه با فاسدان اقتصادی را به مسیر انحرافی سوق دهند و با زبان بی زبانی ابزار تهدید را در پیش گرفته اند.
این رسانه ها که بیشتر به دنبال " قهرمان" بازی در میدان اقتصاد بخش خصوصی هستند ابزار رسانه خود را جیره خوار یک عده واسطه ها و جیره خواران شناخته شده استان قرار داده اند تا بلکه زبان گویای رسانه های جریان ساز و تاثیر گذار را به مسیر باج گیری و باج خواهی متهم کنند.
این افراد شناخته شده در رسانه های استان سال هاست که مسیر فعالیت حرفه ای خود را تغییر داده و با ابزارهای مختلف رانت خواری پیشه خود کرده اند تا بلکه از نمد رسانه برای خود کلاهی بدوزند.
البته نباید از این موضوع غافل شد که وضعیت اقتصادی جامعه به گونه ای است که برخی فعالان رسانه ای نیز برای گریز از پرداخت بدهی های سنگین بانکی دست به دامن افرادی شوند که به عنوان سرمایه داران شهر محسوب می شوند.
به هر حال این یادداشت صرفا به این بهانه نوشته شد تا برخی از همکاران رسانه ای که به جای مردم و انعکاس مطالبات افکار عمومی؛ سفره ای برای رفع نیازهای خود باز کرده اند در جریان باشند که اگر قرار بر حذف باشد مطمئن باشید که متخلفان و جیره خواران شان خواهند بود همانگونه که در هفته های اخیر نیز بسیاری از محکومان اقتصادی که با لباس های زندان مقابل دوربین های رسانه ها خودنمایی می کردند و پیش از این نیز صدایشان بلند بود دیگر خبری از آنها نیست.
ولی رسانه هایی که نقش سوت زنی ایفا می کنند و سیگنال های وجود فساد را در جامعه به صدا در می آورند همچنان محکم و پایدار هستند تا فضا را برای مفسدان و جیره خواران شان تنگ کنند.
انتهای پیام/