ائمه جمعه شمال غرب بیانیه‌ای خوب و بموقع دادند که واکنش‌هایی دور ار انصاف و ناصواب را در پی داشت و گفتند چون آقایان بیانیه دادند عصرش برخی شعارهای هنجارشکنانه دادند. عجب؟ اگر این بیانیه نبود آن تجمع برگزار نمی‌شد؟
این حمایت ائمه جمعه شمال غرب از جبهه مدافع در این جنگ نبود که عده‌ای را با شعارهای خاص راهی خیابان کرد، بلکه هجمه رسانه‌ای و گفتمان‌سازی رقیب بود که شعارهای تجزیه‌طلبانه را وارد کشور کرد. یافتن این که این شعارها کجا ساخته می‌شود سخت نیست، و بلاشک از بیانیه ائمه جمعه در نیامده است. کجای بیانیه ائمه جمعه دفاع از نژاد و ترک بود؟ آیا این بیانیه جز دفاع از مدافع بود؟
بیانیه ائمه جمعه نه پوسته که قلب فتنه اخیر را نشانه رفت و ناراحتین از بیانیه در ایران و آن سوی مرزها خواسته و ناخواسته هم‌صدا شدند.
به بهانه دفاع از مام میهن، شعار و شعائر انقلاب اسلامی را ذبح نکنیم. همه تلاش دشمن این است که به بهانه جنگ قره‌باغ، در خیابان‌های تبریز و اردبیل و تهران با ما بجنگد. اکنون وقت انفعال نیست، باید با اسرائیل در جنگ رسانه‌ای قره‌باغ جنگید و پاسخ حملاتش را در خیابان‌های باکو و استانبول و در تشییع شهدای جبهه مقاومت اسلامی در منطقه داد.
داعش در منطقه است؟ باشد. مگر تا سامراء و حرم  امام و مجلس شورای اسلامی نیامد؟ کدام یک از اهالی "شرق" پنجه در پنجه‌اش افکندند؟
ما سال‌هاست که از حاکمیت جمهوری آذربایجان گله داریم. دوستداران انقلاب اسلامی در زندان‌های باکو هستند و همواره گفته‌ایم که صادق‌ترین جریان در بحث قره‌باغ، اسلامگرایان هستند. نیروهایی که منادی وحدت در جهان اسلامند و پرچمدار مبارزه با صهیونیسم. و پیشقراولان جبهه جهانی مقاومت در قفقاز که دلیل زندانی بودنشان همین است.
من هنوز هم نگرانم که قره‌باغ، عین‌الورده عاشقان حسین باشد. اما این جنگ هر زمان و به هر نحو که روی آتش‌بس ببیند، تازه آغاز ماجراست.
قفقاز فردا دیگر قفقاز دیروز نخواهد بود.

و اما جمهوری آذربایجان؛
آذربایجان، خانه اهل بیت است چه رییس‌جمهورش جناب علی‌اف باشد چه برادر موسم صمدوف. همان گونه که عراق، هم در دوره صدام و هم پساصدام محبت‌حانه اهل بیت بود و هست.
من پیش‌تر نیز گفته‌ام: "باکو، تل‌آویو نخواهد شد".
کاش ترفندهای دشمن را پیش از آن که دیر شود بشناسیم. نمی‌شود با گفتمان خمینی انقلاب کرد و با گفتمان کسروی کشورداری.

و حرف آخر:
تیتر «نه ارمنستان، نه آذربایجان» ترجمان همان شعار "نه غزه نه لبنان" است که جانی برای فدا کردن به ایران ندارد. ما دشمن هیچ کشور و ملتی نیستیم اما حامی مدافعی هستیم که کشورش اشغال شده است. ما خود آذربایجان، خود لبنان، خود سوریه، خود عراق، خود یمن هستیم. ما خود ایرانیم. ما خود خود کرب و بلا هستیم. نه چهار امام جمعه، که ما همه مدافعان آزادی قره‌باغیم.

مهدی نعلبندی
انتهای پیام/