یادداشت/

واردات ممنوع

1399/06/10 - 10:05 - کد خبر: 26042
توپ فوتبال، توپ

نصر: در فوتبال ایران بعد از انقلاب قوانین عجیب و غریب متعددی تصویب و به مورد اجرا گذاشته شده ، قوانینی که بی گمان احساسی و فصلی بوده و هیچگاه از پابرجایی و مداومت در امر اجرا برخوردار نبوده؟ چون کار کارشناسی در زمینه تصویب آنها صورت نگرفته است.

از قوانین قبلی نظیر قانون 27 ساله ها که در مقطعی ( دهه 60 ) فوتبال ایران را در سطح ملی به قهقرا برد تا قانون عدم استفاده از دروازه بان خارجی در لیگ برتر و حالا نیز ممنوعیت استخدام بازیکن و مربی خارجی که اخیراً سازمان لیگ آن را مصوب کرده عملاً هیچ کمکی به فوتبال ایران نکرده و نخواهند کرد.
معتقدیم که تندروی و کندروی ها بلای یک سازمان و نهادی است که می خواهد پیشرفت کند و در این میان فوتبال به عنوان یک امر کاملاً متغیر و نیازمند داد و ستد فنی در این چنین چارچوب های اصلاً و بایدی نمی گنجد.
متاسفانه فوتبال ما بر پایه پول بیت المال می چرخد و همین وابستگی به بودجه دولتی است که مشکلات را به وجود می آورد ؟ تازه وقتی یک " ساختار باشگاهی حرفه ای حقیقی " نداریم و سعی بر واقعی بودن آن را عملیاتی می کنیم نتایجی از این دست ( شکایات 45 میلیون دلاری از فوتبال ایران در فیفا ) یا برملا شدن مستند سازی های ساختگی تیشه بر ریشه اعتبار فوتبال ما می زند.
اگر باشگاه های ما خصوصی واقعی نباشند - که نیستند - و برپایه راهکارهای جذب سرمایه ( اسپانسر شیپ )، کسب پول از نقل و انتقال بازیکنان، در آمد حق پخش تلویزیونی  و مواردی از این دست را نداشته باشند آیا می توانیم در همین کنفدراسیون فوتبال آسیا که در مقابل فیفا هیچ است عرض اندام کنیم یا حرفی برای گفتن داشته باشیم ؟! چه برسد به این که بخواهیم عملکرد درست و فاقد فسادی را نیز بروز دهیم !
برای سال های بعد و شاید هم اگر اهتمام و درس گرفتنی در کار باشد از همین امسال لازم است تا باشگاه های لیگ برتری عدم وابستگی اشان به بودجه دولتی یا منبع مشخص درآمدی را عملیاتی کنند و در کنار آن نیز فدراسیون فوتبال به عنوان یک نهاد مستقل مردمی ( NGO  ) شناخته شود . همین گامهای اولیه به منزله کوتاه شدن دست وزیر ورزش و دولت از فوتبال به طریق عدم تیمداری و عدم دخالت در سازوکارهای این فدراسیون می تواند نوید بخش رهایی از مشکلات جاری فوتبال ایران عنوان گردد.
اما بی شک باشگاه های ما برای رقابت در عرصه اول باشگاهی آسیا نیازمند تقویت و استخدام بازیکنانی با کیفیت هستند و تا زمانی که باشگاه ها به حالت خصوصی واقعی اداره نشوند در مقوله حضور بازیکنان خارجی فساد و پرونده های شکایت بعدی به دلیل تبانی در قرارداد بازیکنان برای تامین خواسته های دلال ها بی توجه به منافع باشگاه ها همین روال منفی را ادامه خواهد داد.
پس برای کوتاه مدت بهترین کار گذاشتن مانع موقت در برابر بروز سیل می باشد که همین ممنوعیت  استخدام خارجی ها مفید می باشد اما برای آینده باید و باید و باید موارد نوشته شده در بالا برای فوتبال ایران محقق شود تا یک بار برای همیشه سایه شکایت های پرتعداد بازیکنان و مربیان خارجی از سر فوتبال ایران رفع و رجوع شود.

نادر عبدل زاده
انتهای پیام/

پژوهشیار