یادداشت/

ما نوشتن را زندگی می کنیم

1399/05/17 - 15:26 - کد خبر: 24720
سحر مغفرت

نصر: خبر پاسخی است به روح پرسشگر مردمی که همواره به دنبال دانستن حقایق هستند و خبرنگاری شغل شریفی است که عمری به بلندای تاریخ دارد.

امروز، روز خبرنگار است؛ بهانه ای برای شکستن بغض کسانی که بر این باورند که "دانستن همچنان حق مردم است" و "قلم" را بهانه ای کرده اند تا ذهنشان را از قید کلمات بی شمار رها کرده و جسورانه در بیکران دنیای "خبر" خلاصه شوند.

همه روزها، روز خبرنگار است؛ زیرا که ما هر روز می نویسیم، زیرا که ما هر جا می نویسیم، زیرا که زندگی چیزی به غیر از نوشتن نیست و اگر قلم نبود، با سر انگشتان خویش می نویسیم و اگر قلم جوهر نداشت با خون و جان و عمر خویش می نویسیم. اگر کاغدی نبود، بر سنگ و خاک و آب می نویسم و اگر کائنات نبود، بر قلب مردمان این سرزمین می نویسیم.

شاید و شاید برای تعدادی از ما خبرنگاران که کم ‌و بیش در دوره کنونی دست به قلم شده ‌ایم، این تردید ایجاد شده‌ باشد که شاید بهتر بود به توصیه‌ خانواده‌ گوش می‌ دادیم و یک شغل «درست و حسابی» برای خودمان پیدا می‌کردیم؛ اما فراموش نکنیم حرفه خبرنگاری یک تخصص است که این روزها نیاز به آن بیشتر هم شده است.

اما من خبرنگارم تا از دردها و بی دردها بنویسم، از تبعیض ها، از بی عدالتی ها، از آن هایی که لابلای زندگی سخت و طاقت فرسای خود به تنها چیزی که فکر نمی کنند خوشی های زندگی است.

خبرنگاری زندگی ما است. ما خبرنگاران زندگی را نیز می نویسیم و ما نوشتن را زندگی می کنیم. خبرنگار، تندیس وقار و صبر است. یادآور سختی هایی است که در طول سال ها می بیند اما به خاطر عشق به کارش دم نمی زند. خبرنگار واژه مقدسی است که قداست آن به حرمت صداقت و ایمان است.

من خبرنگارم، همیشه در حال نوشتن از همه چیز و همه کس؛ با جان و دل کار می کنم، درد همه را می نویسم اما هیچ کس درد مرا و ما را نمی نویسد. خبرنگاری، عشق به روزهایی است که سخت می گذرد، حرف هایی که می شنود و گاها تهدیدهایی که می شود، همیشه کسی هست که از خبرنگار طلبکار است، اما او همه را در خود حل می کند و همچنان استوار می ایستد.

امید یک خبرنگار، شوق رفتن و از پای ننشستن است، همین امید، نیرو می بخشد و راه فتح و پیروزی را هموار می کند. امید، گلوله ای است در تفنگ مبارزین که اگر شلیک شود دیوار حائل را فرو می ریزد و سنگری است برای مبارزین میدان نبرد.

خبرنگاري نيز مانند معلمي، از جمله اموري است كه برخي آن را شغل، عده ‌اي منزلت و بسياري نيز آن را فراتر از يك حرفه، بلكه رسم عاشقي مي ‌دانند؛ عشق به آگاهي ‌رساني، تاثيرگذاري و بسياري ديگر از صفاتي كه در منظومه اين عشق قرار مي ‌گيرند.

سحر مغفرت

انتهای پیام/

پژوهشیار