به گزارش نصر، برای کشور پهناوری مانند چین که ۵۶ اقلیت قومی را در خود جای داده است و با نظرداشت جمعیت بسیار بالا و سلایق گوناگون، بسیار طبیعی به نظر می رسد که دولت مرکزی و حزب حاکم بر این رسانه ها کنترل داشته باشند.
رسانه های گروهی چین مانند دیگر کشورها در دسته بندی های مختلفی چون نشریات ادواری، مجلات، تارنماها، شبکه های خبری و رسانه ای، گروه های رسانه ای و همچنین رادیو و تلویزیون و تلفن های هوشمند قرار می گیرند.
با ورود به عصر جدید رسانه، بیشتر مردم در چین بخصوص به دلیل اشتراک بالای تلفن های همراه و ارتباط بسیار قوی و گسترده با اینترنت، عمده اخبار خود را از تلفن های هوشمند و یا اینترنت دریافت می کنند و سهم روزنامه ها، نشریات و حتی رادیو و تلویزیون کمتر شده است.
برای همین بیشتر رسانه های سنتی مانند رادیو و تلویزیون نیز شبکه های خود را در اینترنت راه اندازی کرده اند تا مردم حتی با تلفن های همراه خود به آسانی مشترک آنها شده و اخبار را دریافت کنند بنوعی که تلویزیون مرکزی چین و خبرگزاری شینهوا در این کشور هنوز اصلی ترین راه های کسب اخبار متقن و موثق هستند.
برخی از روزنامه های دولتی که از سوی حزب حاکم اداره می شوند قدرت بالایی دارند. البته این رسانه ها در زمینه های مالی هیچ دغدغه ای ندارند و دولت مرکزی و حزب حاکم سرمایه های بسیار کلانی در اختیار این رسانه ها قرار می دهند. این رسانه های بزرگ در زمینه سرمایه و یا حقوق و مزایا با هیچ مشکلی روبرو نیستند و در کشورهای دیگر دنیا نیز فعالیت های گسترده ای دارند داشتن سرمایه بالا، نیروی انسانی و مزایای مختلف باعث شده است تا از قدرت اجتماعی و سیاسی بالاتری نیز بهره مند شوند و رسانه هایی ثروتمند به حساب می آیند.
برای همین در کشوری مانند چین رییس رادیو و تلویزیون و یا رییس خبرگزاری شینهوا که خبرگزاری رسمی کشور محسوب می شود و یا سردبیران و رییسان روزنامه هایی چون مردم و گلوبال تایمز دارای رتبه بالای سیاسی، اجتماعی و پایگاه بسیار بالای رسانه ای هستند.
آمارهای رسمی
آمارهای رسمی نشان می دهد چین دارای حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار خبرنگار رسمی و دائم است که برای خبرگزاری ها و نشریات کار می کنند. اتحادیه سراسری خبرنگاران چین در تارنمای خود آورده است که از این میان دو هزار و ۸۱ نفر برای خبرگزاری ها کار می کنند.
این اتحادیه در گزارش آماری خود خاطر نشان کرده است که نزدیک به ۹۰ هزار نفر برای روزنامه ها و بیش از ۶ هزار نفر برای نشریات ادواری کار می کنند که در این میان ۱۵۰ هزار نفر برای شرکت های خبری، رادیو و تلویزیون و همچنین بیش از۲ هزار نفر برای تارنماهای خبری فعالیت می کنند.
این اتحادیه افزوده است که نزدیک به ۳۹ درصد از خبرنگاران چینی بین ۳۰ تا ۴۰ سال و ۳۴ درصد هم بین ۴۰ تا ۵۰ سال دارند و بیش از ۵۲ درصد خبرنگاران را مردان تشکیل می دهند.
در شرایطی که حدود ۶۰۰ میلیون نفر از مردم چین از روی تلفن های همراه روزنامه می خوانند اتحادیه خبرنگاران بر این باور است که با تحول در صنعت رسانه لازم است در این عرصه نیز تغییرات اساسی صورت گیرد.
ارزش بازاری صنعت رسانه در چین به بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار می رسد در حالی که شمار مشترکان روزنامه ها در حال کاهش است برعکس مردم بیشتر با استفاده از تلفن های همراه و اینترنت اخبار را دنبال می کنند.
مباحث رسانه ای
این روزها عمده رسانه های سنتی و مدرن چین روی اخبار و تحولات بین المللی بویژه موضوع همه گیری کرونا و تنش ها بین چین و آمریکا متمرکز شده اند و سرتیتر و مقالات بیشتر روزنامه ها و تارنماها ابتدا به این دو موضوع اختصاص دارد.
با توجه به اینکه چین پس از کرونا از سوی آمریکا به طور جدی به چالش کشیده است رسانه های گروهی چین که زیر نظر دولت فعالیت می کنند تمرکز خبری را روی این موضوع قرار داده اند بخصوص روزنامه هایی چون گلوبال تایمز و مردم که زبان حزب حاکم در کشور محسوب می شوند بسیاری از مطالب خود را به انتقاد از سیاست های دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا و برخی از مقامات دولت وی از جمله وزیر خارجه آن کشور قرار داده اند.
عمده مسایل مربوط به مناقشات دو کشور بر سر هنگ کنگ، سین کیانگ، تایوان، جنگ تجاری، کرونا و اختلافات اقتصادی،  سیاسی و نظامی از جمله در دریای جنوبی در این روزنامه ها به صورت مستمر منتشر می شود.
اجلاس های رسانه ای
چین تا قبل از کرونا بارها میزبان اجلاس ها و مجامع بزرگ رسانه ای و نشست های جهانی رسانه بود این نشست ها با موضوع رسانه های پیشرو و توسعه جهان برگزار می شد در جریان این اجلاس ها بسیاری از مسایل و چالش های روز دنیا از جمله محیط زیست، تحولات اقلیمی، منابع طبیعی، موضوعات اقتصادی و چالش های بین المللی و منطقه ای کشورها و نقش رسانه برای از میان برداشتن آنها مورد بحث قرار می گرفت.
فناوری رسانه و تلویزیون، ‌نقش رسانه ها در توسعه دنیا و شکل دادن به روش های توسعه کشورها، مسئولیت رسانه و مسایل جهانی، فعال بودن یا منفعل بودن رسانه ها، نقش رسانه ها در فقرزدایی و کمک به اقشار ضعیف، نقش رسانه در پیشبرد صلح و ثبات جهانی و منطقه ای، راه ابریشم نوین، رسانه ها و تحولات اقلیمی، مشارکت رسانه ای و فرصت ها و مسئولیت های خبرنگاران و رسانه های سنتی و مدرن از جمله محورهای این نشست های خبری و رسانه ای داخلی و بین المللی چین است.
روز خبرنگار در چین
«لیو شیا» از کارشناسان حوزه رسانه در تلویزیون چین می گوید: این روزها دنیا با مشکلات و چالش های بی سابقه ای روبرو است و مسئولیت های رسانه ای برای خبرنگاران دوچندان شده است در چین هم به دلیل فشارهای آمریکا بر خبرنگاران و رسانه ها، تنش ها بیش از قبل در این حوزه افزایش یافته است و تعدادی از خبرنگاران مقیم تحت فشارهای بی سابقه ای قرار گرفته اند.
او خاطر نشان کرد که خبرنگاران اصولا در خبررسانی اصول حرفه ای،  اخلاق کاری و رسانه ای را باید در دستور کار خود داشته باشند و به رغم فشارها و چالش ها لازم است که به مسئولیت های خود برای اطلاع رسانی دقیق و عادلانه و در مسیر صحیح عمل کنند.
«جینگ لیانگ» که در روزنامه لیانگ مینگ فعالیت می کند بر این باور است که مردم در چین هنوز از نشریات سنتی استفاده می کنند شاید به دلیل فناوری های اطلاع رسانی مدرنتر، این نشریات سنتی با اقبال کمتری روبرو شده باشند اما هنوز تعداد نشریاتی که در چین به فروش می رسد زیاد است و مشترکان زیادی دارد.
او درباره وظایف خبرنگاران گفت: فرقی نمی کند که در چه شرایطی قرار داشته باشیم و چه مناسبتی باشد خبرنگاران در هر وضعیتی باید آنطور که وظایفشان حکم می کند عمل کنند و در خدمت منافع مردم باشند بدون توجه به چالش ها و مشکلات باید سعی داشته باشند در مسیر عدالت حرکت کرده و اخبار را با سرعت و دقت بالاتر در اختیار مردم قرار دهند.
خبرنگاران چینی معتقدند این روزها رسانه های آمریکایی تلاش زیادی کرده اند تا چین و شماری از دیگر کشورهای مستقل دنیا و دور از سیاست های تحمیلی را به چالش بکشند به همین دلیل خبرنگاران وظیفه دارند در واکنش به این اقدامات واشنگتن که رسانه ها و خبرنگاران را به چالش می کشد با بهترین شیوه های اطلاع رسانی و سریعترین روش ها، دنیا را در جریان اطلاعات درست قرار دهند و اجازه ندهند راهبردهای قلدرمابانه آمریکا و برخی از کشورهای غربی، ملت ها و دولت ها را در نقاط مختلف جهان به چالش بکشند. 
انتهای پیام/