به گزارش نصر، پیشینه عزاداری بازار تاریخی تبریز به دوره صفوی باز می‌گردد، این عزاداری  از ابتدای تاسیس سرای مظفریه در سال 1305 هجری‌قمری (1263 شمسی)، با شور بیشتری ادامه یافت و جز در چند سال از خفقان پهلوی اول، هیچ‌گاه توقف نداشته است.
مردم تبریز، نسل‌ به ‌نسل الفت دیرینه با عزاداری‌های فاخر بازار دارند و حتی بخشی از مردم هم که چندان اهل مناسبت‌های مذهبی نیستند، عزاداری‌های تاریخی بازار را به عنوان یک آئین باشکوه مذهبی و فرهنگی، مورد توجه دارند.
از این رو، طبیعی است که تعطیلی این سنت دیرپا قدری متاثرکننده باشد. به خصوص با در نظر داشتن این نکته که حدود 6 ماه است که تمام برنامه‌ها و هیات‌های مذهبی تعطیل است.
حال که مصلحت اجتماعی و اولویت سلامت عمومی این عزاداری تاریخی را به ناچار متوقف کرده، می‌توان طرحی در نظر گرفت که در عین استمرار سنت تاریخی عزاداری بازار، ضامن سلامت عمومی باشد.
سازمان تبلیغات اسلامی، رکن اصلی فعالیت‌های مذهبی است. انتظار می‌رود این نهاد انقلابی به‌جای قربان‌ صدقه رفتن به دستگاه‌های نامرتبط، قدری بیشتر روی داشته‌های خود متمرکز شود و هیات‌های مذهبی و نهادهای خوش‌ذوق را پای کار بیاورد. 
تجربه خوب «تکیه رمضان» توسط یکی از نهادهای مذهبی مردمی، می‌تواند ضامن موفقیت «استودیو مظفریه» باشد.
طرحی مشابه پخش برنامه‌های شب‌های قدر از حرم‌های مطهر به‌طوریکه جمع محدودی از مداحان محلات تاریخی با رعایت اصول بهداشتی و به همراه علم‌های شاخص هر هیات، به نوبت در تیمچه مظفریه حضور یافته و در طول سه روز در  فضای استودیویی این سرای تاریخی به نواها و نوحه‌های مذهبی را اجرا کنند. 
عزاداری بازار تاریخی تبریز سلسله‌ای است از عزاداری محلات تاریخی تبریز. هر محله نیز با عَلَم‌ها، سنت‌ها، نوحه‌ها و سبک‌های مخصوص عزاداری ویژه شناخته می‌شود. ٢4 محله تاریخی تبریز از جای جای شهر خود را به این مظفریه رسانده و زیباترین آئین‌های سوگواری را در قالب سه سبک عرب، زنجیرزن و عجم برپا می‌کنند.
هیات‌های تاریخی تبریز، با عَلَم‌های تاریخی خود شناخته می‌شوند. این علم‌ها از فرم‌ها و نمادهای مهم هنری و مذهبی برخوردارند و  مهم‌ترین عنصر بصری در عزاداری‌های بازار به شمار می‌روند. قدمت برخی از آنها به 110 سال پیش نیز می‌رسد.
افزوده ‌شدن جلوه زیبای این علم‌ها به معماری زیبای بازار مظفریه و اجرای فضاسازی‌های مرتبط، می‌تواند زمینه‌ساز ویژه‌ برنامه‌های مذهبی جذاب و ماندگار در محرم پیش رو باشد.
این ایده‌ از نظر هزینه و زحمت، قابل ‌قیاس با سال‌های قبل نیست اما پخش زنده آن از طریق سیمای سهند و لایو‌های اینستاگرامی، می‌تواند عیاری باشد بر جسارت و خلاقیت کار فرهنگی.
هنر این است که نهادهای فرهنگی و مذهبی با مدیریت منعطف خود بتوانند در شرایط بحرانی و خاص، طرحی نو در اندازند. وگرنه در شرایط معمولی که برگزاری مراسم‌های ساده، کار چندان دشواری نیست.
انتهای پیام/