به گزارش نصر به نقل از ایرنا، محمدرضا ساعت ساز روز دوشنبه در گفت و گویی افزود: عملیات احداث کارخانه تولید کیسه های آنتی باکتریال در سال ۱۳۹۴ آغاز و در اواخر سال بعد با حدود سه میلیون دلار سرمایه گذاری شخصی و بدون ریالی استفاده از تسهیلات دولتی به بهره برداری رسید؛ ما ۲ دستگاه داریم که امروزه قیمت هر کدام از آنها بیش از ۲ میلیون و ۲۲۰ هزار یورو است.
وی اظهار کرد: در زمان حاضر فناوری تولید کیسه های آنتی باکتریال در انحصار کشورهای آمریکا، آلمان، چین و ایتالیاست و حتی در ترکیه نیز این نوع کیسه ها تولید نمی شود.
وی ادامه داد: قبل از آنکه ما این کارخانه را راه اندازی کنیم، کیسه های آنتی باکتریال مورد استفاده در کشور، وارد می شد و ما نامه نوشتیم که با توجه به فرمایش رهبر معظم انقلاب مبنی بر حمایت از تولید، از ما حمایت شود؛ در زمان حاضر سه چهار شرکت نمایندگی و دو سه کارخانه بزرگ صنایع غذایی، کیسه های آنتی باکتریال را وارد می کنند. 
وی اضافه کرد: ما از طریق اداره کل صنعت و معدن آذربایجان شرقی با وزارتخانه نامه نگاری کردیم که با توجه به راه اندازی واحد تولید کیسه های آنتی باکتریال در ایران، جلوی واردات آن گرفته شود، اما پس از  سه سال و نیم دوندگی در نهایت تعرفه ۵ درصدی واردات آن به  ۱۰ درصد افزایش یافت که رقم ناچیزی است و تاثیری در کاهش واردات ندارد. 
ساعت ساز گفت: در این مدت پس از کلی پیگیری و دوندگی به این نتیجه رسیدیم که واسطه ها به دلیل سود خود اجازه نمی دهند وادرات کیسه های آنتی باکتریال به کشور متوقف شود، زیرا کارخانه های تولید صنایع غذایی دارای مجوز واردات این نوع کیسه ها علاوه بر رفع نیاز خود از طریق فروش کیسه های مازاد، سود نیز می کنند؛ درخواست ما توقف ثبت سفارش این محصول است.
وی افزود: در حال حاضر نیاز سالانه کشور به تولید کیسه های آنتی باکتریال حدود ۲۲۰ تن است که ما می توانیم این میزان را در ۲ ماه تولید کنیم، اما مشکل اینجاست که واسطه گری اجازه نمی دهد که ما با تامین نیاز داخلی کشور و انباشت سرمایه، بتوانیم با صادرات محصولات خود به کشورهای منطقه، ارزآوری داشته باشیم.
وی با بیان اینکه امسال برای نخستین بار صادرات تقاضا داشته ایم، گفت: اگر اندکی از ما حمایت شود، علاوه بر تامین نیاز داخلی و جلوگیری از خروج ارز، می توانیم نیاز کشورهای منطقه به کیسه های آنتی باکتریال را نیز برطرف کنیم. 
مدیرعامل تنها کارخانه تولیدکننده کیسه های آنتی باکتریال خاورمیانه در تبریز تشریح کرد: فروش ما در آغاز فعالیت کارخانه به دشواری پیش می رفت که یکی از دلایل آن نهادینه بودن ذهنیت نادرست «ارجحیت جنیس خارجی بر تولید داخلی» است؛ در آن سال - ۱۳۹۶ - هر عدد کیسه تولیدی ما ۱۳ هزار تومان قیمت داشت و کیسه خارجی وارداتی نیز ۲۲ هزار تومان بود و مشتری با خود می اندیشید که با این تفاوت قیمت اندک چرا جنس خارجی نخرم. 
وی تاکید کرد: این در حالی است که کیسه های آنتی باکتریال وارداتی «استاندارد باریر» و کیسه های تولیدی ما «های باریر» می باشد؛ به عبارت دیگر در کیسه های وارداتی تنها رب و کنسانتره را می توان نگهداری و جابجا کرد، در حالی که تولیدات ما برای طیفی از محصولات صنایع غذایی و لبنی از قبیل شیر و خامه و کنسانتره میوه های استوایی نیز که زود خراب می شوند، کاربرد دارند.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر به دلیل مشکلات ناشی از واردات، کارخانه تنها در یک نوبت کاری فعالیت می کند، گفت: اشتغالزایی مستقیم کارخانه در صورت فعالیت با ظرفیت کامل ۱۰۰ نفر به طور مستقیم و بیش از ۵۰۰ نفر به طور غیرمستقیم در صنایع پایین دستی است.
ساعت ساز یادآوری کرد: با توجه به اینکه به دلیل تحریم دانش و فناوری تولید این کیسه ها را در اختیار ما قرار نمی دادند، تنها برای بومی سازی آن از طریق مهندسی معکوس در کشور، چهار سال قبل افزون بر ۲ میلیارد تومان هزینه کرده ایم.
وی گفت: اگر با ظرفیت کامل کار کنیم، ماهانه بیش از ۵۰ تن تنها مواد اولیه و بیش از ۳۰۰ هزار عدد درپوش از صنایع پایین دستی خریداری می کنیم که تحقق آن در گروی ممانعت از واردات کیسه های آنتی باکتریال در سالی است که از سوی رهبر معظم انقلاب به عنوان «جهش تولید» نامگذاری شده است.
وی افزود: بازگشت سرمایه در کار ما به دلیل اینکه بازاریابی از طریق ارسال نمونه به متقاضیان حداقل یک سال طول می کشد، فرآیند طولانی دارد؛ بر این اساس فروش ما از اول سال ۱۳۹۷ آغاز شد؛ البته پس از آن نیز هنوز اعتماد کامل به محصولات ما به دلیل نبود تولید داخلی در این زمینه وجود نداشت و با تلاش شبانه روزی موفق شدیم آنان را به خرید محصولات مان اقناع کنیم.
وی با اشاره به تولید کیسه های آنتی باکتریال سه تا ۲۲۰ لیتری در کارخانه اضافه کرد: اکنون برخی از کارخانه های صادرکننده صنایع لبنی از کیسه های آنتی باکتریال تولیدی ۱۰ لیتری ما استفاده می کنند، اما ما حرف مان این است که وقتی محصولی با صرف سرمایه و زمان زیاد و با کیفیتی به مراتب بالاتر از نوع وارداتی آن در داخل تولید می شود، چه نیازی به واردات است.
انتهای پیام/