به گزارش نصر به نقل از ایسنا، میررضا مجیدی در جلسه کمیته راهبری ارتقاء به تراز بین المللی دانشگاه با اشاره به اینکه دانشگاه تبریز میراث دار مرکز آموزشی ربع رشیدی است، عضویت در اتحادیه بین المللی دانشگاه‌های جهان، انعقاد بیش از 200 تفاهم ­نامه با دانشگاه­‌های کشورهای مختلف و قرار داشتن در موقعیت جغرافیائی مطلوب و همجواری با کشورهای حوزه قفقاز و ترکیه را از مهم‌ترین ویژگی‌های دانشگاه تبریز برشمرد و گفت: این ویژگی‌ها دانشگاه تبریز را به عنوان یکی از کاندیداهای مهم در عرصه بین‌المللی سازی قرار داده است و با توجه به پتانسیل بالای اساتید و دانشجویان انتظار می‌رود پیشرفت‌های مطلوبی در این زمینه داشته باشیم.
وی بر لزوم آسیب شناسی علمی، برنامه ریزی اصولی و اتخاذ تمهیدات مناسب برای تبدیل دانشگاه تبریز به دانشگاه بین‌المللی تاکید کرد و افزود: بایستی با فرهنگ سازی و بستر سازی نگرش مثبت را در عموم دانشگاهیان نسبت به موضوع بین‌المللی شدن ایجاد کنیم.
وی با اشاره به برخی از مزایای علمی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بین‌المللی شدن دانشگاه گفت: تجربه کرونا نشان داد که جوامع به تنهایی قادر به حل همه مشکلات نیستند و نیاز به تعامل و همکاری بوده و بهره‌گیری از تجارب مثبت دانشگاه‌های بزرگ و توانمندی‌های فضای مجازی در این زمینه کارساز است.
عسگری، معاون پژوهش و فناوری دانشگاه تبریز نیز در ادامه این جلسه، ضمن ارائه گزارش تفصیلی در زمینه نظام‌های رتبه بندی ملی و جهانی، ملاک‌ها و شاخص امتیازدهی، جایگاه دانشگاه تبریز در این رتبه بندی‌­ها گفت: اکثر رتبه بندی‌ها به نوعی به موازات هم و همپوشان هم هستند و با شاخص‌های آموزشی، دانشجوئی و پژوهشی به اعتبارسنجی دانشگاه‌ها می‌پردازند.
وی ضمن اعلام نقاط قوت و ضعف دانشگاه تبریز در رتبه بندی‌های ملی و جهانی گفت: هر چند در برخی زمینه‌ها جایگاه بسیار خوب و مناسب در سطح کشور و جهان به دست آورده‌­ایم، اما در برخی موارد متاسفانه جایگاه خوبی نداریم و این امر نیازمند همکاری و همت جمعی دانشگاهیان برای ارتقاء جایگاه در خورنام و شان دانشگاه تبریز است.
وی بیان کرد: تعداد مقالات ثبت شده با نام دانشگاه تبریز، تعداد اختراعات ثبت شده بین المللی، تعداد استارت آپ های دانشجوئی، شرکتهای زایشی Spin off، میزان فروش فناوری و میزان درامد اختصاصی دانشگاه از محل قراردادهای پژوهشی را از مهمترین شاخص های پژوهشی برای رتبه بندی دانشگاهها در عرصه ملی و بین المللی برشمرد.
عسگری، نداشتن اعضای هیئت علمی بین المللی، عدم توجه به نظام­ آماری به صورت فرابخشی و فرانهادی، عدم توجه به مقوله های مهم در آموزش عالی از جمله اهداف مندرج در سند توسعه پایدار ملل متحد، شاخص نسبت استاد به دانشجو وکارمند، جذب کمتر اساتید زن را از مهمترین عوامل تضعیف رتبه بین المللی دانشگاه تبریز در رتبه بندی های ملی و جهانی دانست و افزودعلاو ه براینها عدم توجه به شاخص-های نوظهور در نظام رتبه بندی از جمله Index ، Nature و عدم توجه به ظرفیت شبکه های اجتماعی از جمله داشتن اکانت رسمی دانشگاه تبریز در توئیترو... از عوامل افت رتبه دانشگاه تبریز است که ضروری است با اطلاع  رسانی، پیگیری های و ایجاد شاخص های ارزیابی متناسب در نهاد های تصمیم گیری ازقبیل هیئت ممیزه و کمیته های مختلف و همکاری همه واحدهای دانشگاه مشکلات بصورت اساسی حل شوند.
بر اساس این گزارش، در ادامه سایر اعضاء به بیان دیدگاه‌ها و پیشنهادات خود در زمینه نحوه برنامه ریزی واجرای امور مختلف جهت ارتقاء جایگاه دانشگاه تبریز در سطوح ملی و بین المللی پرداختند و تصمیمات مورد نیاز اتخاذ شد.
انتهای پیام/