به گزارش نصر به نقل از مهر، گلنوش خسروی دختر ۱۹ ساله فوتبال زنان ایران سال گذشته حضور در لیگ ترکیه را تجربه کرد. خسروی بر خلاف سن و سال کمی که دارد اما به خوبی درک کرده است که لژیونر شدن بار سنگینی بر روی دوش او گذاشته و رفتارش نماد یک ایرانی در ترکیه است. خسروی نوروز ۹۸ را در قرنطینه خانگی حضور دارد. مشروح گفتگوی عیدانه خسروی با خبرنگار را در ادامه می‌خوانید؛

* هیچ چیز ماندگار نیست
سال ۹۸ اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری به همراه داشت اما در پایان هر سختی و شادی که بود، پشت سر گذاشتیم. هیچ چیز ماندگار نیست. تنها چیزی که ماندگار است، خدایی است که دست مرا در غم‌ها و شادی‌ها گرفت و تا اینجا کشاند. سال ۹۸ برای من این‌گونه به اتمام رسید.

* لژیونر شدن اتفاق خوب ۹۸ بود
سال جدید را با امید به خدا شروع می‌کنم. تلخ‌ترین اتفاق زندگی و ورزشی‌ام در سال گذشته، درگذشت یکی از مربیان عزیزم و عمویم بود. شیرین‌ترین اتفاقی که برایم رخ داد، حضور در لیگ اروپا و تجربه جدیدی از فوتبال جهان بود. لژیونر شدن یکی از اتفاقات خوب در سال ۹۸ برایم بود. لژیونر شدن یکی از اتفاقات خوب رخ داده در زندگی‌ام بود اما به هر حال لژیونر شدن و ورود به فوتبال و زندگی حرفه‌ای سخت است چرا که تا سختی نکشیم، به شیرینی و لذت نخواهیم رسید.

* کرونا لیگ را نیمه تمام گذاشت
رقابت‌های لیگ برتر فوتبال زنان در ایران به دلیل شیوع ویروس کرونا نیمه‌تمام باقی ماند. در ترکیه نیز همین اتفاق رخ داد و بلافاصله پس از خبر شیوع ویروس کرونا، مسابقات لیگ و اردوهای تیم ملی در اروپا و ترکیه تعطیل شد.

* برای حرفه‌ای‌تر شدن زندگی می‌کنم
همیشه در زندگی‌ام خواسته‌ام تا گلنوشِ بهتری از روز قبل باشم. هر روز سعی می‌کنم بهتر و حرفه‌ای‌تر زندگی می‌کنم. با خودم می‌گویم «گلنوش اگر امروز روز آخر زندگی‌ات بود، باز هم همین کارها را تکرار می‌کردی؟» به همین دلیل سعی می‌کنم شب‌ها هنگام خواب از روزم نهایت لذت را برده باشم و راضی به رختخواب بروم.

* فوتبال جهان تحت الشعاع ویروس کرونا است
در سال ۹۹ برای مردم ایران و جهان آرزوی آرامش و سلامتی دارم. همانطور که می‌دانید فوتبال جهان تحت‌الشعاع ویروس کرونا قرار گرفته و به حالت تعطیل درآمده است. در حال حاضر هیچ فعالیتی نداریم. امیدوارم هر چه سریع‌تر زندگی به روال عادی خود بازگردد. شغل و فکرم فوتبال است و طبیعی است که اهدافم موفقیت و پیشرفت در این رشته باشد. امیدوارم با حضور در تیم‌های بهتر و سطح جهانی بالاتر، تجارب بیشتری کسب کنم و موفق شوم.

* در خانه بمانیم
شیوع ویروس کرونا در ایران زودتر از ترکیه رخ داد. به همین دلیل زمانی که از قرنطینه خانگی در ایران صحبت می‌شد، حرف زدن درباره آن برایم راحت‌تر بود اما اکنون که در ترکیه نیز همین شرایط حکمفرما است، روزهای سختی را می‌گذرانم. در حال حاضر نه تنها زندگی خودمان در دستانمان است بلکه آرامش و زندگی مردم جهان نیز وابسته به ما می‌باشد. حس مسئولیت ما وابسته به اقدامی است که انجام می‌دهیم و کوچک‌ترین اقدام این است که در خانه بمانیم. قبول دارم که سخت است.

* ‏به روزهای خوب امید داشته باشیم
حدود ۹ ماه از خانواده‌ام دور بودم و دوست داشتم تعطیلات نوروز به ایران بازگردم و حتی برای یک هفته در کنار خانواده باشم اما به هر حال این اتفاق رخ داد. باید به خدا امید داشته باشیم و ناامید نشویم. زندگی همیشه بر وفق مراد نیست و سختی‌های خاص خود را دارد. نباید به روزهای بد نگاه کنیم بلکه باید به روزهای خوب امید داشته باشیم. ما روزهای سخت‌تر از این را پشت سر گذاشته‌ایم چرا این روزها را شکست ندهیم؟ به همه پزشکان و پرستاران که در خط مقدم مبارزه با کرونا شب و روز در حال جنگیدن هستند، خدا قوت و خسته نباشید می‌گویم.
* مادرم‬ در ایران تنها است
شاید باور نکنید من هم‌اکنون در خانه خودم اجازه بیرون رفتم ندارم، تمام موارد بهداشتی را برایم فراهم کرده‌اند و اجازه خروج نمی‌دهند. حتی تلویزیون نیز خراب شده بود و هیچ تفریحی نداشتم. من در خانه تنها هستم و مادرم نیز در ایران مثل من تنها است. اکثر اوقات با مادرم تصویری صحبت می‌کنم. کاری نمی‌توان انجام داد. خدا را دارم، تنها نیستم و به او ایمان دارم.

* برای خروج از بحران باید حس مسئولیت داشت
برنامه‌ای برای تعطیلات نوروز ندارم چرا که در ترکیه خبری از عید نیست اما برای مردم ایران ناراحت هستم. تمام دلخوشی مردم ایران، عید نوروز و لحظه تحویل سال بود تا به مسافرت بروند و خستگی یک سال پر از تنش را بیرون کنند اما با این اوضاع، شرایط تغییر کرده است. باید تحمل کرد و این سختی را گذراند. برای رسیدن به سلامتی و خروج از بحران، باید در خود حس مسئولیت ایجاد کنیم.

* دنیا بی رحم است
مردم تمام توصیه‌ها و رعایت نکات بهداشتی را می‌دانند و نباید از خانه خارج شوند. این را نیز بدانند که دنیا خیلی بی‌رحم است و انسان را زمین می‌زند؛ اگر اجازه دهیم در همین وضعیت ما را نگه خواهد داشت. روزهای سخت در گذر هستند و برای ماندن نمی‌آیند. باید تحمل کنیم و به امید روزهای بهتر باشیم.

* اهداف بزرگی در ذهن دارم
هدف‌های بزرگی در ذهن دارم. نمی‌خواستم که فقط لژیونر شوم. مردم تقریباً مرا می‌شناسند. هر بازیکنی آرزوی لژیونر شدن دارد که من به این هدف رسیدم. سقف آرزوی من این نیست بلکه با توکل به خدا، می‌خواهم گام‌های محکم‌تری بردارم. آرزوی فوتبالی‌ام رسیدن به درجات بالا در فوتبال است. در زندگی شخصی، سلامتی خودم، عزیزانم و مردم در سراسر جهان را می‌خواهم. بزرگترین نعمت سلامتی است و هدیه‌ای که فرد از خداوند دریافت می‌کند.

* ۹۸ تلفیقی از تلخی و شیرینی بود
سال ۹۸ خوبی و بدی بسیاری به همراه داشت اما گذشت و به خاطرات پیوست. اسم خاصی نمی‌توانم برای سال ۹۸ انتخاب کنم چرا که تلفیقی از تلخی و شیرینی بود. امیدمان به سال جدید است.

* لژیونر شدن بار سنگینی دارد
لژیونر شدن حس خوبی دارد؛ اینکه تو را به عنوان لژیونر می‌شناسند اما از سوی دیگر، بار سنگینی را بر روی شانه‌هایم حس می‌کنم. باید در سطح بالایی بازی کنم تا نمونه‌ای از بازیکن خوب ایرانی باشم و انگیزه‌ها را برای جذب بازیکنان ایرانی بیشتر کنم. این تأثیر بسیاری دارد و باعث باز شدن راه برای سایر بازیکنان می‌شود. همچنین سبک زندگی من در اینجا بسیار مهم است؛ نمی‌توانم هر جور که می‌خواهم زندگی کنم. به هر حال انسان‌ها رفتار و کارهای خاصی انجام می‌دهند اما من با توجه به شرایطم نمی‌توانم هر کاری که می‌خواهم انجام دهم چرا که سبک زندگی و طرز رفتار م، نماد ایرانی بودنم نزد مردم ترکیه است و این کار را برای من سخت می‌کند.

* رونالدو الگوی زندگی شخصی‌ام است
الگوی ورزشی خاصی ندارم. هر آدمی می‌تواند الگوی ورزشی خودش باشد. به سختی‌هایی که در گذشته می‌گذرانیم نگاه کنیم، می‌توانیم از آنها درس بگیریم اما در زندگی شخصی، کریستین رونالدو الگوی من است چرا که او هیچ‌وقت از تلاش کردن دست بر نمی‌دارد و هر روز در تلاش است.

* مشکلات در برخورد با افراد سخت حل می‌شوند
از همه مردم می‌خواهم محکم و قوی باشند، «پایان شب سیه» که می‌گویند، همین است. مطمئن باشید که مشکلات زمانی حل خواهد شد که با افراد سخت برخورد کند. یک بوکسور مهم نیست چقدر ضربه‌های محکمی بزند، بلکه مهم این است که زیر ضربه‌های محکم دوام بیاورد. هر چقدر انسان قوی‌تر باشد، بسیار حائز اهمیت است. تمام انسان‌ها روزهای سخت را خواهند داشت. انسانی موفق است که قوی باشد. بیایید به امید روزی باشیم که بار دیگر دور همدیگر خواهیم نشست، از خاطرات این روزها صحبت می‌کنیم و از پیروزی مقابل کرونا حرف خواهیم زد. اینکه هیچ چیز ما را از پا نخواهد انداخت. از رسانه‌ها هم تشکر می‌کنم و امیدوارم سال آینده گزارش‌های شاد و خبرهای خوب به دور از درد، رنج و کرونا را منعکس کنید.
انتهای پیام/