خبر/

خوبی به وقت تلخ کامی/ مهربانی علیه کرونا

1398/12/20 - 12:58 - کد خبر: 16240
هوا تو دارم

نصر: این روزها ویروس کرونا و ویروس احتکار و گرانفروشی روزگار را بر کام مردم کشورمان تلخ کرده اند، اما با این حال شاهد رفتارهای انسانی برخی از شهر‌وندان نسبت به یکدیگر هستیم که تلخی این ایام را شیرین می کنند.

به گزارش نصر به نقل از فارس، این روزها میهمان ناخوانده ای به نام کویید ۱۹ یا همان ویروس کرونا روزگار را بر کام مردم کشورمان تلخ کرده و هر روز به گونه‌ای تلخ خودنمایی می‌کند. در این میان انتشار اخبار احتکار ماسک و مواد ضد عفونی کننده، گران فروشی سودجویان و بی توجهی عده‌ای به توصیه‌های بهداشتی تلخی این روزها را دو چندان کرده است.
بسیاری از کسب و کارها به دلیل شیوع ویروس کرونا از کار ایستاده‌اند‌. اما در این میان خبرهای خوبی هم از دل این تلخی ها خودنمایی می‌کنند. اخباری چون تولید و توزیع ماسک و محلول های ضد عفونی کننده رایگان در بین مردم از سوی برخی خیران. حالا هم در فضای مجازی پویش جدیدی راه اندازی شده که باعث دلگرمی برخی اجاره‌نشینان و معازه‌داران شده است.
«بخشش اجاره» اخیرا مورد استقبال کاربران فضای مجازی شده و تعدادی از صاحبان‌خانه‌ها و مغازه‌ها با پیوستن به این پویش اجاره بهای مستاجرانش را می‌بخشند.
محمد پژوهان یکی از صاحبخانه‌هایی است که اجاره بهای دو ماه را به مستاجرش بخشیده، او ۴۲ سال دارد و فعال در حوزه عمرانی است.
پژوهان را توسط مستاجرهایش ( حدود 12 مغازه و دفتر) که کرایه اسفند و فروردین را برای آنها بخشیده، پیدا کرده و با اصرار و به بهانه اینکه باید فرهنگسازی شود، گفت‌وگوی کوتاهی با او انجام دادیم.
پدرم یک نصیحت داشت که اگر مهمان خانه‌ای بودی و صاحبخانه چایی برای پذیرایی آورد، آن را رد نکن زیرا شاید چایی تنها چیزی که در خانه برای پذیرایی دارد. اینها را آقای پژوهان می‌گوید.
او می‌افزاید: با توجه به شرایط کشور و ناملایمتی‌هایی کرونایی در شهر تبریز برخی از کسب و کارها به اجبار تعطیل شدند که شامل اجاره‌نشین‌های من هم  می‌‌شوند، یکی از واحدهای من دست یک زن سرپرست خانوار و یک واحد هم دست آموزشگاه است ولی کارشان تعطیل شده به خاطر همین انصاف نبود که آنها برای جایی اجاره دهند که هیچ سود و درآمدی نداشتند.
پژوهان می‌گوید: یکی به عنوان مدافع سلامت در بیمارستان‌ها جان خود را به خطر می‌اندازد، یکی شغل آتش نشانی دارد که به وظایف خود عمل می‌کند ولی این وسط ما هم علاوه بر وظایف شخصی از جمله ماندن در خانه، رعایت نکات بهداشتی، وظایف دیگری هم داریم که آن گرفتن دست مردم است.
او در رابطه با این کارش می‌گوید: الحمدالله خداوند به من لطف و عنایت دارد و به عنوان بنده خدا باید شرایط مردم را درک کنم و هیچ وقت به مستاجرهایم نیز وازه مستاجر استفاده نکردم و همیشه به آنها همسایه می‌گویم.
البته آقای پژوهان کار عمرانی خود را هم به خاطر کارگرها تعطیل نکرده و با پخش پک‌های بهداشتی بین کارگران و جلوگیری از تجمع آنها باعث شده تا هر روز روزمزد بگیرند و در این شرایط سخت، سفره‌شان بی‌نان نماند.
انتهای پیام/

پژوهشیار