به گزارش نصر، این نامگذاری ادای دینی بود به امیرلشکر عبدالله خان امیرطهماسبی، نظامی برجستهای که در سالهای پایانی دوره قاجار نقشی تعیینکننده در آرامسازی و نوسازی آذربایجان بر عهده داشت.
امیرطهماسبی که در سال ۱۲۶۰ خورشیدی در تهران زاده شد، ریشه در خانوادهای داشت که پس از جدایی سرزمینهای شمال ارس توسط روسیه، از قفقاز به ایران کوچ کرده بودند. او پس از طی آموزشهای نظامی در مدرسه قزاق، به فرماندهی گارد محافظ احمدشاه قاجار رسید و در همان دوره از فرماندهان ارشد و مافوق رضاشاه بود.
آذربایجان در آن سالها همچون بسیاری از مقاطع تاریخ، یکی از ایالات راهبردی ایران بهشمار میرفت؛ منطقهای که هم حساسیت ژئوپولیتیکی و هم فرازوفرودهای اجتماعی فراوان داشت.
مأموریت عبدالله خان زمانی آغاز شد که رضاخان سردارسپه او را برای ایجاد ثبات و ساماندهی اوضاع به این ایالت فرستاد.
عملکرد او—از تأمین امنیت تا بهبود مدیریت منطقه—با استقبال مردم و مقامات محلی روبهرو شد.
در قدردانی از این تلاشها، مردم تبریز در اواخر دوره قاجار خیابانی تازهساز را که نخستین خیابان رسمی شمالغرب کشور به شمار میرفت، به نام خیابان طهماسبی نامگذاری کردند؛ خیابانی که هنوز هم بخشی از حافظه شهری تبریز است و یادآور دورهای از دگرگونی و امید در آذربایجان.
این نام همچنان در دل شهر، نشانی از پیوند تاریخ، سپاس مردمی و نقش یک فرمانده در بازسازی امنیت و نظم منطقه است؛ روایتی که تبریز در هر گذر از خیابان طهماسبی آن را دوباره مرور میکند.
انتهای پیام/