امروز پنجشنبه ۲۴ بهمن ۹۸ بارش برف دوباره آغاز شده و بسیاری از مردم همچون روزهای گذشته در سرمای سوزان در ایستگاه های تاکسی و اتوبوس سرگردان هستند و به خود می لرزند.
برخی تاکسی ها به دنبال مسافر دربستی هستند. تعدادی از تاکسی تلفنی ها، تلفن خود را از دسترس خارج کرده اند. برخی تاکسی های اینترنتی نیز کرایه خود را چند برابر افزایش داده و  [بدون نظارت] رها شده اند.
سازمان های تاکسیرانی و اتوبوسرانی ظاهرا ! زیر مجموعه شهرداری تبریز هستند.
به باور برخی جامعه شناس ها، در نبود رسانه های شفافی که مردم آن را متعلق به خود بدانند، تلگرام به " رسانه_ملی " تبدیل شده است .
به عنوان مثال سه روز از بارش برف در تبریز می گذرد، اما مردم همچنان در کوچه و خیابان روی برف و یخ آذری رقصیده و تماشاگران نیز به ریش مدیریت شهری "می خندند".
مسیولان باز غافلگیر شدند و حتی برف سفید نیز به اصطلاح روی بسیاری را سیاه کرد. جالب است که چرا اتومبیل مدیران شهری و اعضا شورای شهر در برف گیر نمی کند؟ پای مادر و فرزندشان در میان انبوهی از برف و یخ پیاده روها لیز نخورده و دست و پایشان نمی شکند؟ البته در غیاب نهاد های ناظر و بازرس، مردم بی پناه و بی زبان این سوال ها را بی پاسخ نمی گذارند و در پیچ های تاریخی متقابلا غافلگیرشان خواهند کرد.
در مدت ۳۶۵ روز از مردم به روش های مختلف عوارض و مالیات کسر می شود تا شهرداری و شورای اسلامی شهر! یک روز به داد آن ها برسد.
لازم به یادآوری است؛ ایرج شهین باهر، شهردار اهل تبریز به باور بسیاری فردی نجیب و پاک دست است و پس از انتصاب در مهر ۱۳۹۶ شخصا پای هیچ منتقد و خبرنگار پرسشگری را به دستگاه قضایی نکشاند.
 در تاریخ تبریز کهن و بزرگ بماند که در این سال ها ضعیف ترین مدیریت شهری را تجربه کرد. علاوه بر شهرداری، وکلای مردم! در پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تبریز نیز "بر خلاف سوگند" خود در صحن علنی، صدای مردم را در سرمای بهمن نشنیدند.
روزنامه نگاران در آرزوی تبدیل ایران به گلستان هستند. آن ها می خواهند نه پایی بلغزد، نه دستی بشکند، نه سری به سنگ بخورد و نه زبانی لال شود.

پیمان پاکمهر
انتهای پیام/