به گزارش نصر، در روزهایی که جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل زندگی مردم، مستندنگاری زنده نه‌تنها یک ضرورت، بلکه یک رسالت تاریخی است.
«ناصر بخشی»، مدیر موزه آرشیو تبریز، در گفت‌وگو با نصر از اهمیت این امر در لحظه‌نگاری و ثبت وقایع اجتماعی سخن گفت:امروز عکاسان، نویسندگان و حتی مردم عادی، با موبایل‌هایشان در حال ثبت تاریخ‌اند.
ما در موزه آرشیو تبریز به عنوان تنها موزه آرشیوی فعال در این زمینه در ایران، لحظه‌به‌لحظه در حال جمع‌آوری مستندات از تهران، تبریز و شهرهای آسیب‌دیده هستیم. از پست‌های شبکه‌های اجتماعی گرفته تا یادداشت‌ها و تصاویر شخصی و بقایای جامانده از خرابه های جنگی، هر چیزی که روایت‌گر این روزها باشد، ارزش مستند دارد.
بخشی تأکید کرد: مستندنگاری تنها جمع‌آوری اشیای تاریخی نیست، بلکه ثبت ادراک مردم از وقایع است؛همان‌طور که دفتر خاطرات یک دختربچه در جنگ جهانی دوم، به سندی ماندگار بدل شد. موزه‌ها در کشورهای پیشرو مانند بریتانیا و آلمان، آرشیوهای زنده‌ای از جنگ‌ها و بحران‌ها دارند که توسط مردم شکل گرفته‌اند و امروز هم نهادهای بزرگ، حتی شرکت‌های داده‌محور، وقایع را رصد و مستندسازی می‌کنند.
وی اذعان داشت: این اسناد تنها اشیای موزه‌ای نیستند، بلکه شاهدان زمان‌اند. تاریخ، خود درباره ارزش آن‌ها قضاوت خواهد کرد. ساده‌ترین مستند، می‌تواند بزرگ‌ترین حقیقت را آشکار کند. امروز، با مستندسازی زنده، می‌توانیم چشم‌انداز فرهنگی و تاریخی تبریز و ایران را برای آیندگان ترسیم کنیم. 
ناصر بخشی در پایان، خواستار مشارکت عمومی در این روند شد: هر فرد می‌تواند بخشی از حافظه جمعی ما را ثبت کند. حکومت‌ها نیز باید این مستندات را جدی بگیرند، آن‌ها را پایش کنند و در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها از آن بهره ببرند؛ همان کاری که بسیاری از کشورها سال‌هاست انجام می‌دهند. 
انتهای پیام/