به گزارش نصر، دکتر شکری ‌ساز، دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، با پشتوانه‌ای از تجربه مدیریتی در ایران و بینشی جهانی در کانادا، کسب‌وکار خود را در ونکوور با هدفی فراتر از سود اقتصادی آغاز کرد. برای او، کارآفرینی پلی است میان تجربه شخصی و مسئولیت اجتماعی؛ جریانی که در آن هم‌زمان می‌توان رشد کرد و دیگران را نیز بالا کشید.
در چشم‌انداز او، کسب‌وکار نباید از جامعه جدا باشد.
دکتر شکری ‌ساز با راه‌اندازی برنامه‌هایی برای حمایت از زنان تازه‌وارد، برگزاری جلسات راهنمایی شغلی برای نوجوانان مهاجر، و همکاری با خیریه‌ها، تلاش کرده است تا مفهوم "اثرگذاری اجتماعی" را به بخشی جدایی‌ناپذیر از فعالیت اقتصادی تبدیل کند.

مادری که الهام را به مدیریت آورد
شاید آن‌چه شخصیت دکتر مژده شکری ‌ساز را خاص‌تر می‌کند، توانایی او در حفظ تعادل میان نقش‌های مختلف زندگی‌اش باشد. او مادر سه فرزند است، اما هیچ‌گاه این نقش را مانعی برای پیشرفت حرفه‌ای خود ندیده—بلکه آن را نیرویی برای انگیزش بیشتر می‌داند. در نگاه او، خانه و محل کار دو دنیای جدا نیستند، بلکه دو بخش از یک زندگی یکپارچه‌اند که بر پایه عشق، احترام و رشد ساخته شده‌اند.
این نگاه، در نحوه مدیریت او هم مشهود است. فرهنگ سازمانی تحت هدایت دکتر شکری‌ ساز، بر اساس احترام به زندگی شخصی کارکنان، درک نیازهای انسانی و توجه به سلامت روان طراحی شده است. جلسات کاری‌اش فضایی رسمی و خشک نیستند؛ بلکه جایی هستند برای شنیدن، گفت‌وگو، ایده‌پردازی و حتی خندیدن. او باور دارد که کار باید انگیزه ایجاد کند، نه فرسودگی؛ باید حس تعلق بیاورد، نه فاصله.
 

.

با ایجاد محیطی منعطف، انسانی و مشارکتی، او به اعضای تیم خود نشان داده است که می‌توان هم‌زمان حرفه‌ای بود و انسانی ماند. این همان ویژگی‌ای‌ست که بسیاری از همکارانش در توصیف او به آن اشاره می‌کنند: مدیری که در عین جدیت، گرم است؛ و در عین موفقیت، فروتن.

دکتر مژده شکری‌ ساز؛ پیوند ریشه‌ها با آینده‌ای جهانی
موفقیت دکتر شکری ‌ساز نه از نقطه صفر، بلکه از جایی میان تجربه‌های ریشه‌دار ایرانی و فرصت‌های جهانی آغاز شد. او مهاجرت را نه بریدن از گذشته، بلکه امتداد آن در بستر تازه‌ای می‌بیند. در مسیر کاری‌اش در کانادا، بارها از گذشته‌اش الهام گرفته تا بهتر آینده را بسازد—از اخلاق کاری و روابط انسانی ایرانی گرفته تا پذیرش تنوع و نوآوری غربی.
 

در سازمان او، ارزش‌هایی مانند همدلی، عدالت اجتماعی، آموزش برابر و مشارکت فعال، تنها شعار نیستند. بلکه در رفتار روزمره، تصمیمات مدیریتی و فعالیت‌های گروهی تیم، جاری و زنده‌اند. او ساختار را بر پایه انسان‌ها طراحی می‌کند، نه بالعکس.
با تمام این‌ها، شاید مهم‌ترین ویژگی دکتر شکری‌ساز، نگاهش به انسان‌هاست. او معتقد است هر فردی—صرف‌نظر از مهاجر بودن، جنسیت، یا پیشینه—حق دارد فرصت دیده شدن، رشد کردن و تأثیرگذاری داشته باشد. همین باور، زیربنای همه پروژه‌هایی‌ست که او راه‌اندازی کرده یا حمایت کرده است.
امروز، وقتی به دستاوردهایش نگاه می‌کنیم، چیزی فراتر از مدرک، سمت یا عنوان دیده می‌شود. آن‌چه برجای مانده، ردپایی است از انسانی که مسیر را نه برای خود، بلکه برای خیلی‌های دیگر نیز هموار کرده است.
انتهای پیام/