به گزارش نصر، تجلیل از مقام معلمان امروز، تکریم آینده کشور است لذا یکی از جذابیت های این هفته، آیین‌ها و برنامه های تجلیل از معلمان نمونه است که یادآوری و قدر شناسی از تلاش‌های بی‌وقفه و خدمات ارزشمند معلمانی است که با نوآوری، خلاقیت و فداکاری، نقش بسزایی در ارتقای نظام آموزشی استان دارند. یکی از این برنامه ها، برنامه شناسایی معلمان نمونه است که همه ساله با هدف شناسایی، معرفی و تجلیل از معلمان به عنوان الگو، اعتلای فرهنگ عمومی تکریم و قدردانی از معلمان با تقویت جایگاه اجتماعی آنان و تقویت خودباوری و ایجاد انگیزه در بین معلمان برگزار می‌شود و امسال، معلمان و عوامل نمونه کیفیت‌بخشی استان آذربایجان شرقی در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳، معرفی و ۱۰ نفر از پنج ناحیه و منطقه استان موفق به کسب عنوان نمونه استانی شدند.

معلم دیروز و قلبی که هنوز برای معصومیت کودکان می تپد
در کنار ارج نهادن به تلاش معلمان امروز که با هوش مصنوعی سوادشان را به روز می کنند، ماژیک بر وایت برد می لغزانند و گوشی هایشان، منبع آرشیو سوادشان است، قدردانی از معلمان دیروز که به میزان تورق کتبشان سوادشان را بالا می بردند،  تخته پاک می کردند و خاک گچ می چشیدند و در مسیر آموزش بعد از انقلاب، مادرانه و پدرانه، نقش های خرد و کلان در سرنوشت شاگردانشان ایفا می کردند، واجب است. بدین منظور، با معلم خوش دل بازنشسته ای گفتگو کردم که تجربه ۳۰ سال معلمی اش را در کشف معصومیت دانش آموزانی خلاصه کرد که با پاکی وجودشان، او را به این حقیقت عمیق که عشق از آن تراوش می شد، واقف ساخته بودند.
 «پری صفایی منش «معلم بازنشسته مقطع ابتدایی است که بیش از ۲۰ سال از فضای تدریس و مدرسه به دور است اما همچنان با علاقه و شور معلمی، از آن دوران یاد می کند: « خوب به یاد دارم که هرروز زندگی شخصی و دغدغه هایم را در آستانه درب مدرسه جا می گذاشتم و درحین معلمی، زندگی ام را فراموش می کردم و برای شاگردانم که در آن دوران، با سختی ها و مشکلات زیادی مواجه بودند، مادرانه تلاش می کردم.  عشق به این حرفه، انگیزه‌ای بود که من را هر روز با انرژی مضاعف به کلاس درس می‌کشاند.»
او از دوران تدریس خود می گوید: «در آن دوران، همه چیز متفاوت بود. شاگردان مدرسه همدلی و نزدیکی بیشتری با معلم ها داشتند. فقیر و غنی، ضعیف و قوی در یک کلاس بودند و معلم در عین حال که باید با ۴۰ شاگرد کلاس خود، با صبر و حوصله برخورد می کرد، باید شاگرد قوی را در مسیر اشتیاق و ضعیف را در مسیر پیشرفت قرار می داد و این کار بسیار سخت بود و تلاشی از عمق جان و بر آمده از دل می طلبید. من، همواره با نگاه به گذشته خود، از تلاش هایم در این مسیر خشنودم ولی هرگز برای تدریس دوباره بعد از بازنشستگی اقدام نکردم . هرچند احساس می کردم که با تجربه ۳۰ ساله ام در ارتباط با دانش آموزان، معلم بهتر و تاثیرگذارتری می توانم باشم اما با تعاریفی که از شرایط آموزشی امروز و برخورد با جایگاه معلمان شنیدم و با شکاف عمیقی که در پی آشنایی نسل امروز با فضای مجازی با معلمان به وجودآمده است، امکان تدریس را ناممکن یافتم.»
وی در پایان ثمره ۳۰ سال تدریس خود را این چنین تشریح کرد: « در این ۳۰ سال، من با پاک ترین موجودات جهان در ارتباط بودم و در دنیای صداقت و معصومیت آنها، زندگی کردم.»

 
صدای معلمان؛ پژواک امید و مطالبه
به گزارش نصر، صدای دغدغه‌ معلمان در این میان بیشتر به گوش می رسد؛ معلمان با همه عشق و علاقه وافر به شغل خود، همواره در این روزگار با مسائل معیشتی خود درگیرند، در زمانه ای که «بلاگر جماعت« محبوبیت بیشتری دارند و «ادب و فرهنگ « را رسانه های زرد و فضاهای مجازی بازتعریف می کنند، به دنبال ارتقای منزلت اجتماعی خود هستند و فراهم آمدن امکانات بهتر و به روزتر آموزشی، مطالبه همیشگی آنها برای ارتقای کیفی تدریس شان است. آنان معتقدند که سرمایه‌گذاری اصولی و واقعی بر روی آموزش و پرورش، تضمین‌کننده آینده‌ای روشن برای استان و کشور خواهد بود.
 
پیام روز معلم؛ قدردانی و تعهد
امروز معلمان در «باشگاه فرهنگیان آذربایجان شرقی« گرد هم جمع بودند، با یکی از معلمان با تجربه این عرصه گفتگو کردم. «آقای اسدی« معلم زبان و ادبیات فارسی در دبیرستان ولایت در دوره متوسطه با ۳۶ سال سابقه، در گفتگو با نصر، در بیان دغدغه های معلمان، به نقش رسانه در تاثیرگذاری بر منزلت و جایگاه معلمان اشاره کرد.  
وی در پاسخ به این سئوال که« با ۳۶ سال سابقه، دغدغه های جامعه معلمان را با اولویت بندی های خود بگویید؟ « اظهار داشت:« دغدغه های معلم از هر نظر در حوزه های اجتماعی  و اقتصادی قابل توجه و بررسی است. معتقدم امروز جایگاه معلم چنان که سابق بر این از ارزش والایی برخوردار بود، دچار زوال شده است . ما امروز با دانش آموزانی مواجهیم که چنان که شایسته مقام معلم است، با وی برخورد نمی کنند. این وضع از دوران کرونا در دانش آموزان نسل زد اوج گرفت چرا که با فاصله گرفتن از مدارس، با فضای مجازی اخت بی نتیجه و باطلی گرفتند.»
وی همچنین در خصوص ارتقای منزلت اجتماعی معلمان و بهبود وضعیت آموزش و پرورش اذعان داشت: «آقای صادقی، مدیرکل آموزش و پرورش آذربایجان شرقی وعده هایی داده اند و ما امیدواریم تغییراتی در این شرایط اتفاق بیفتد. اصلی ترین اقدامات باید در درجه اول شامل توجه بیشتر به جنبه اقتصادی زیست معلمان باشد چرا که اگر معلم از نظر اقتصادی تأمین باشد، در جهت به روز سازی خود و کارهای پژوهشی همچون اساتید دانشگاه، انگیزه بیشتری خواهد داشت و به هرکاری تن نمی دهد. در درجه بعدی، تلاش برای ارتقای شأن معلم در جامعه و در میان خانواده هاست؛ این کار به کمک رسانه ها بیشتر تاثیر گذار می تواند باشد. رسانه ها با بزرگ نمایی یک اتفاق منفی و یک اشتباه از جانب یک معلم، تاثیر زیادی در نگاه بدبینانه ملت به جایگاه کلی معلم می گذارند؛ در حالی که به فداکاری ها، صبر و تلاش معلمان کمتر توجه و پرداخت می شود. شاید باید رویکرد رسانه ها، مثبت گرایانه تر باشد.»
این معلم پیشکسوت دلیل تداوم در این راه پر فراز و نشیب را چنین بیان کرد: « دیدن لبخند رضایت دانش‌آموزان، مشاهده پیشرفت آن‌ها و احساس اینکه توانسته‌ایم در تعلیم و ساختن آینده آن‌ها نقش کوچکی داشته باشیم، بزرگ‌ترین پاداش برای ماست. ثمره سال ها تلاش ما در این راه، همین جوانانی هستند که مثل فرزندانمان دوستشان داریم و برای آینده شان دغدغه مندیم. امید ما، به همین جوانان و آینده‌سازان این کشور است.»

 
گسستگی پیوند آموزش و پرورش در مدارس حاشیه ای
در گوشه ای دیگر از باشگاه فرهنگیان آذربایجان، با خانم معلمی تازه نفس و خوش انرژی گفتگو کردم که یکسال است قدم در راه مقدس معلمی برای تدریس در مقطع دبیرستان گذاشته؛ «زهرا عذاری زرنقی» معلم دبیرستان حضرت صدیقه در منطقه مایان، از اصلی ترین کمبود مدارس دولتی حاشیه کلانشهر تبریز گفت: «یکی از اصلی ترین مشکلات ما، نبودن مشاور پرورشی خوب در مدارس است . این مهم در مدارس مطرح تبریز برقرار است اما در مدارسی که حاشیه ای اند و توجه اصولی کمتری به آنها می شود، این مسئله  برای دانش آموزان مطرح است که قادر به حل مشکلات خارج از درس خود نیستند و  ما را در مسیر تعلیم دچار مشکل می کنند. همچنین حضور مشاور تحصیلی در مدرسه برای مقطع دبیرستان ، بسیار مهم است چرا که شاگردان با کلافگی و سردرگمی در انتخاب رشته خود، در بحث آموزش دیدن و تعلیم یافتن دچار مشکل عدم تمرکز می شوند که این ، مستقیم بر عملکرد معلمان و کیفیت تدریس آنها تاثیر می گذارد.»
زهرا عذاری از عشقی که او را در تحمل سختی های این مسیر، قدرتمند و صبور می سازد، گفت: « مشکلات معیشتی برای معلمان همیشه مطرح بوده و هست؛ اینکه ما چنان که تلاش می کنیم، حقوق دریافت نمی کنیم اما معتقدم معلمی، انتخابی عاشقانه است و مثل تصمیم برای مادر شدن، گزینش این شغل و حرفه را نشأت گرفته از عشقی بی نهایت و خالص می دانم.»
 
در پایان، «روز معلم» فرصتی مغتنم است تا یک بار دیگر، قدردان زحمات بی‌دریغ معلمان عزیزمان باشیم و بر تعهد خود در راستای قدرشناسی و حمایت از آنان و ارتقای نظام آموزشی کشور تاکید کنیم. امید است که در سال‌های پیش رو، شاهد تحقق مطالبات به‌حق این قشر ارزشمند باشیم و جایگاه واقعی آنان در جامعه بیش از پیش ارج نهاده شود.

انتهای پیام/