به عنوان صاحب‌نظر در مدیریت استراتژیک و دانش‌آموخته دکتری مدیریت استراتژیک این تصمیم را از سه منظر تحلیل می‌کنم: مشروعیت، پیامدهای سیستماتیک، و راهکار اصلاحی.


۱. مشروعیت تصمیم: تضاد ارزش‌ها
ساده‌زیستی مسئولان یک ارزش مثبت است، اما تعریف نادقیق آن می‌تواند به بی‌ثباتی در گزینش‌ها و بی‌اعتمادی در سیستم منجر شود. اگر ثروت و دارایی دکتر دبیری از ابتدا با شعارهای ساده‌زیستی تعارض داشت، چرا او انتخاب شد؟ و اگر نداشت، چرا سفر شخصی او مبنای برکناری گردید؟ این تضاد، گفتمان عدالت را به خطر می‌اندازد و مشروعیت تصمیم را زیر سوال می‌برد.



۲. پیامدهای سیستماتیک: تضعیف سرمایه اجتماعی
برکناری ناگهانی متحدان سیاسی بدون تبیین معیارهای شفاف، چندین آسیب استراتژیک ایجاد می‌کند:
 • بی‌ثباتی در حلقه وفاداران: پیام خطرناکی برای سایر مدیران است: وفاداری، امنیت شغلی تضمین نمی‌کند.
 • رشد ادراک بی‌عدالتی: وقتی معیارهای سنجش رفتار مسئولان سلیقه‌ای باشد، مردم احساس بی‌عدالتی می‌کنند.
 • آسیب به برند ملی: این نوع رفتارها در رسانه‌های بین‌المللی، نظام سیاسی را بی‌ثبات و مبتنی بر تصمیمات فردی جلوه می‌دهد.



۳. راهکار استراتژیک: از بحران تا فرصت
رئیس‌جمهور می‌تواند به جای برخورد موردی، این بحران را به فرصتی برای اصلاح ساختاری تبدیل کند:
 • تعریف حقوقی ساده‌زیستی: باید شاخص‌های مشخص و قانونی برای سبک زندگی مسئولان تدوین شود، نه اینکه تفسیری شخصی از آن ارائه گردد.
 • شفافیت مالی مقامات: انتشار دارایی‌های ده‌ساله مسئولان عالی، می‌تواند الگوی جدیدی از پاسخگویی ایجاد کند.
 • بازسازی اعتماد با اقدامات منصفانه: احترام به خدمات متحدان گذشته و انتصاب آنها در نقش‌های مشاوره‌ای می‌تواند از فرسایش سرمایه اجتماعی جلوگیری کند

دکتر پزشکیان اکنون در موقعیتی حساس قرار دارد: یا با اصلاح روندها، به یک مصلح تاریخی تبدیل می‌شود، یا با تکرار الگوهای سلیقه‌ای، پروژه اصلاحات را به چالش می‌کشد. مدیریت استراتژیک اقتضا می‌کند که بحران‌ها نه با حذف افراد، بلکه با تغییر قواعد بازی حل شوند.

به قلم دکتر تندرو
داروساز و دانش اموخته ی دکتری تخصصی مدیریت استراتژیک
انتهای پیام/