به گزارش نصر، «امیر حجازی» یکی از کارگردانان عرصه تئاتر در تبریز است که پیش از این با نمایش هایی چون ثقه الاسلام و راز خوشه پروین، سبک کارهایش را در سالن تربیت تئاتر شهر دیده ایم. این بار با نمایشی کاملا متفاوت به نام «دراماتورژ»، خیلی کم سرو صدا و بی ادعا، در اتاقکی که از معنا و مفهوم صحنه تئاتر بسیار فاصله داشت، حرف دل هنرمندان این حوزه را مطرح کرد. 

دراماتورژ ؛ ادای دین به تئاتر اصیل و حرفه ای
«دراماتورژ روایتی از مرد جوانی است که پیرو فراخوان تست بازیگری به موسسه‌ای هنری مراجعه می‌کند که مدعی هم‌بازی بودن با بازیگران نامی جهان است. این نمایشنامه در نقد حضور سلبریتی ها در صحنه تئاتر و هم ردیف شمردن شو نمایشی با نمایش تئاتر است. نمایشنامه «دراماتورژ» در ژانر هنری اجتماعی، یک موضوع کمپلکس است که در نقد نگاه تجاری به هنر اصیل تئاتر، سو استفاده از چهره ها و بی توجهی به اصالت هنر‌ و حرفه را مطرح می کند. ما در روزهای اجرا شاهد حضور هنرمندانی بودیم حرف دلشان را در قاب نمایش می شنیدند.» 
 

آشنایی با نویسنده جوان و خلاق دراماتورژ
«سهند خیرآبادی، نویسنده ای مشهدی است که دوره لیسانس اش را اتفاقا در تبریز و دانشگاه نبی اکرم گذرانده است و در مقطع دکترا تحصیل می کند. او دراماتورژ را در جشنواره‌ای که در سمنان، داوری آن را به عهده داشتم، ارائه کرده بود و من نمایشنامه را بسیار پسندیدم. با هم تلفنی ارتباط گرفتیم و قرار بر اجرای نمایش در تبریز شد. بازی درخشان فاطمه حسینی و آیکان محمودیان که جوان قابلی است، این نمایش را به زیبایی پیاده کرد.» 




برای یک سامورایی، همه جا ژاپن است!
«این نمایش طی ۴۵ روز با اعضای گروه بسیار محدود و تمرین فشرده آماده شد. حال اینکه درد کمبود سالن تئاتر در تبریز باز مشکل آفرید و ما به خاطر نبود سالن. مجبور شدیم به مجتمع متروکه ۲۹ بهمن بیاییم و در فضایی که نه سیستم گرمایشی دارد نه سیم کشی و نه سیستم صدا و نه نور! کار را اجرا کنیم ولی معتقدم برای یک سامورایی همه جا ژاپن است و یک کار ارزشمند نمایشی که حرفی برای گفتن داشته باشد، لزوما با گردآمدن گروه های شلوغ و صرف هزینه های هنگفت به روی صحنه ای پر طمطراق نمی رود و ما با این نمایش نشان دادیم که در یک اتاق هم می توان با عشق و تلاش، هنر تئاتر را زنده نگه داشت.»
 

برنامه های آتی آقای کارگردان؛ پروژه بزرگ شاه اسماعیل 
«این نمایش ذکات هنرم بود که با کمترین امکان به روی صحنه بردیم ولی علاقه مندم نمایش را در صحنه های تئاتر پایتخت به اجرا بگذاریم چرا که حرف دل بسیاری از هنرمندان است که البته شرط آن، پیدا کردن سرمایه گذار و حامی مالی است. همچنین در سال آینده نمایش «مسافران» را به مناسبت دهه کرامت تقدیم آستان قدس رضوی خواهیم کرد که به مدت ۱۰ روز، بدون فروش بلیط در اردیبهشت ماه اجرا داریم. همچنین پروژه «شاه اسماعیل» پروژه بزرگی است که به زودی کلید خواهیم زد.» 

انجمن نمایش استانی؛ نور امیدی در پیش نیست
«به نظرم هیچ نور امیدی در انتخابات جدید انجمن نمایشی در جریان نخواهد بود مگر اینکه همه با همدلی برای تئاتر استان و نه فقط تئاتر تبریز، تلاش کنند. معتقدم در این راه فقط سواد و تخصص اولویت نیست؛ انجمن اتفاقی صنفی است که نیاز به مشارکت انواع افراد دارد و در کنار سواد علمی، تخصص در حوزه ارتباطات و روابط حقوقی هم لازم است.» 

جشنواره استانی تئاتر؛ گلایه های ناعادلانه
«دبیری جشنواره تئاتر استانی را به عهده داشتم و در این راه خیلی تلاش کردم تا ماندگار عمل کنم ولی متاسفانه برخی عزیزان ما عادت دارند همیشه گلایه و اعتراض کنند. برخی نقد ها شد که یکی عدم تسویه حساب با برندگان بود. در این مورد تسویه از طرف ما انجام شده ولی ورودی جشنواره به هنرمندان پرداخت نشده که باید از تهران این اتفاق بیفتد و گردن ما نیست. همچنین در گفتگویی من هزینه‌های مادی و معنوی این جشنواره را یک میلیارد و دویست و پنجاه برآورد کرده بودم که برای بسیاری سوال برانگیز بود. این رقم، رقم واقعی نبود و هزینه اصلی این جشنواره تقریباً ۶۰۰ میلیون تومان بود.» 
انتهای پیام/