به گزارش نصر، بنا بر تعریف کمیسیون اروپا، فقر انرژی به شرایطی اطلاق می‌شود که یک خانوار ناچار است مصرف انرژی خود را به حدی کاهش دهد که بر سلامت و رفاه ساکنان آن تاثیر منفی می گذارد.
هزینه‌های بالا، درآمد کم و مسکن ناکارآمد عامل چنین وضعیتی می‌شود. این موضوع که به سلامت عمومی، برابری اجتماعی و آسیب پذیری آب و هوا مرتبط است، شدیدترین آسیب را به شکننده ترین جوامع می‌زند.
بحران کووید ۱۹ و پس از آن، افزایش قیمت‌های انرژی و جنگ روسیه در اوکراین، این وضعیت را برای بسیاری از شهروندان اروپایی تشدید کرده است. بین هشت تا ۱۶ درصد از جمعیت اتحادیه اروپا اکنون با فقر انرژی مواجه است.
درصد سالانه اروپایی هایی که نمی توانند خانه های خود را به اندازه کافی در زمستان گرم نگه دارند، افزایش یافته است. طبق گزارش یورواستات، جمعیت دچار فقر انرژی از ۶.۹ درصد در سال ۲۰۲۱، به ۱۰.۶ درصد در سال ۲۰۲۳ صعود کرده است.
با وجود پیشرفت‌هایی که از زمان راه‌اندازی اتحادیه انرژی حاصل شده و ابتکارات قانونی مختلف مانند بسته انرژی پاک که برای همه انجام شده است، نابرابری‌ها در فقر انرژی در کشورهای عضو همچنان ادامه دارد.
بر اساس داده‌های کمیسیون اروپا، در یونان و بلغارستان، نزدیک به ۳۰ درصد از جمعیت، دچار فقر انرژی هستند، در حالی که در کشورهای غربی و شمالی اتحادیه اروپا، این رقم به زیر پنج درصد کاهش می‌یابد.
ریشه کنی فقر انرژی
مطالعه ای که توسط موسسه زیرساخت اروپایی برای علوم اجتماعی GESIS منتشر شده است، بر نیاز به مقابله با فقر انرژی از طریق ترکیبی از اقدامات بلندمدت و کوتاه مدت، به خصوص در کشورهایی مانند پرتغال، ایتالیا، بلغارستان و رومانی با نرخ بالای محرومیت از مسکن، تاکید می‌کند.
راهبردهای بلند مدت شامل نوسازی ساختمانهای قدیمی برای بهبود بهره وری انرژی، رفع نواقص ساختاری و اطمینان از دسترسی به امکانات اولیه بهداشتی است. سرمایه گذاری در انرژی سبز و فناوری های نوآورانه نیز ضروری است.
در کوتاه‌مدت، دولت‌ها باید اقدامات حمایتی مبتنی بر درآمد را به‌ویژه برای خانوارهای آسیب‌پذیر در مناطقی با شرایط آب و هوایی شدید مانند اروپای جنوب شرقی و شرقی اجرا کنند.
 هدف این اقدامات، کاهش خطرات سلامتی و بهبود دسترسی به خدمات انرژی ضروری است. بعلاوه، جایگزینی وسایل ناکافی و ترویج انرژی‌های تجدیدپذیر به رفاه اجتماعی و پایداری محیطی کمک می‌کند.
بر اساس گزارش یوراکتیو، این مطالعه بر اهمیت تعاریف ثابت و معیارهای استاندارد شده فقر انرژی در کشورهای عضو برای اطمینان از سیاست‌های مؤثر و جمع‌آوری دقیق داده‌ها تاکید می‌کند. این امر مستلزم تحقیقات بیشتر برای کشف محرک‌های فقر انرژی برای توسعه راه‌حل‌های متناسب و خاص کشور است.
انتهای پیام/