به گزارش نصر، آنها در تحقیق خود که در نشریه «نیچرفوتونیکس» منتشر شده، اعلام کردند چنین دیسک های اپتیکی می توانند داده را در دمای اتاق برای میلیون ها سال حفظ کنند.
تحقیقات پیشین نشان داده بود که می توان داده را در الماس برای مدتی طولانی تر از مخزن های اطلاعات دیگر ذخیره کرد اما پژوهش در این زمینه به ذخیره بی کیفیت داده ها منجر می شدند. محققان در پژوهش جدید یک روش نوین برای حک کردن داده ها در الماس ابداع کردند که به تجمیع متراکم تر اطلاعات منجر و بنابراین اطلاعات بیشتری در یک الماس ذخیره می شود.
آنها از تکه های الماسی با طول چند میلیمتر به عنوان نمونه اولیه استفاده کردند. البته به گفته پژوهشگران می توان نسخه های بعدی الماس را به اندازه صفحه «بلو ری»(Blue Ray) به کار برد. روش نوین شامل استفاده از یک لیزر برای حذف اتم های جداگانه کربن از سطح الماس و ایجاد حفره ای کوچک است. هنگامیکه لیزری به این حفره تابانده می شود، سطح خاصی از درخشندگی به وجود می آید.
محققان متوجه شدند با کنترل میزان انرژی حک لیزر، می توان میزان درخشندگی هر نقطه ای از الماس را با حذف تعداد خاصی از اتم ها کنترل کنند. با این روش می توان داده ها را در فضا های خالی با درخشندگی متفاوت ذخیره کرد. در مرحله بعد می توان یک دستگاه خوانش لیزر را برای تعیین سطح درخشندگی محل و رمزگشایی اطلاعات به کار برده شد.
محققان ایده خود را با رمزگذاری تصاویر ذخیره شده در یک تراشه کوچک الماس آزمایش کردند و متوجه شدند این روش ۹۹ درصد دقیق است. البته آنها می دانند که این روش از لحاظ اقتصادی به دلیل هزینه های بالای لیزر امکانپذیر نیست اما در برخی موارد مهم می توان این روش را به کار گرفت.
انتهای پیام/