به گزارش نصر، این پروژه که قرار بود با برج‌های دوقلوی بلندقامتش، چشم‌انداز شهر را دگرگون کند، سال‌هاست که به حال خود رها شده و تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های نیمه‌کاره در کشور شده است.
مجتمع آیسان با هدف ایجاد یک قطب تجاری، اداری و تفریحی بزرگ در تبریز، در زمینی به مساحت ۸.۴ هکتار آغاز به کار کرد. اما با گذشت سال‌ها از آغاز این پروژه، پیشرفت چشمگیری در آن دیده نشد و ساخت‌وساز آن متوقف شد.
دلایل متعددی برای این توقف ذکر می‌شود، از جمله مشکلات مالی سرمایه‌گذاران، تغییر قوانین و مقررات ساخت‌وساز و همچنین اختلافات بین سرمایه‌گذاران و شهرداری.
تبعات رها شدن پروژه آیسان
رها شدن پروژه آیسان تبعات منفی بسیاری برای شهر تبریز داشته است. از جمله این تبعات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تلف شدن منابع مالی: سرمایه‌گذاری هنگفتی که در این پروژه انجام شده، عملاً به هدر رفته است.
تخریب منظر شهری: ساختمان نیمه‌کاره آیسان، چشم‌انداز شهر را زشت کرده است.
ایجاد مشکلات اجتماعی: این ساختمان متروک می‌تواند به پاتوق افراد بی‌خانمان و معتادان تبدیل شود و امنیت منطقه را به خطر بیندازد.
از دست رفتن فرصت‌های شغلی: این پروژه می‌توانست هزاران فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند که با توقف آن، این فرصت‌ها از دست رفته است.
چه باید کرد؟
برای حل مشکل مجتمع آیسان، باید اقدامات جدی انجام شود. از جمله این اقدامات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
بررسی علل توقف پروژه: باید دلایل اصلی توقف پروژه به صورت دقیق بررسی شود و راهکارهای مناسب برای رفع آن‌ها ارائه گردد.
تعیین تکلیف مالکیت: باید مالکیت این پروژه مشخص شود و مسئولیت ادامه ساخت یا تخریب آن مشخص گردد.
جذب سرمایه‌گذار جدید: در صورت امکان، باید سرمایه‌گذار جدیدی برای ادامه این پروژه جذب شود.
تغییر کاربری: در صورتی که ادامه ساخت پروژه امکان‌پذیر نباشد، می‌توان کاربری زمین را تغییر داد و از آن برای احداث پروژه‌های دیگری استفاده کرد.
نتیجه‌گیری
مجتمع آیسان تبریز، نمونه‌ای از پروژه‌های بزرگ و نیمه‌کاره‌ای است که در بسیاری از شهرهای ایران وجود دارد. این پروژه‌ها نه تنها منابع مالی را هدر می‌دهند، بلکه به چهره شهر نیز آسیب می‌رسانند. برای جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی، باید تدابیر پیشگیرانه‌ای اندیشیده شود و پروژه‌های عمرانی با دقت بیشتری برنامه‌ریزی و اجرا شوند.
انتهای پیام/