به گزارش نصر، این نشست توسط رسول ایرانزاد فیلمساز تبریزی و گرداننده پاتوق فیلم کوتاه آغاز شده و با تاکید بر اهمیت پل های ارتباطی در سینما و جدی گرفتن مرحله های بعد از پست پروداکشن در معرفی و بلوغ فیلمی های تولیدی پرداخت و در ادامه رضا اویلوم میهمان نشست شروع به صحبت نمود.
در بخش اول رضا اویلوم با اشاره به مجاری ارتباط مردم ترکیه با سینمای ایران؛ از شبکه دوِ تلویزیون دولتی که با پخش منظم فیلم های سینمای مستقل دنیا و همچنین ایرانی به عنوان اصلی ترین و سهل ترین مجرای نمایش فیلم های ایرانی برای مخاطب ترک در کنار سایت های وی او دی مثل موبی  و پخش در سینما ها به عنوان مجاری قانونی و مشمول حق تالیف در ترکیه نام برد و بررسی موردی را ارائه نمود.
وی در ادامه افزود؛ تماشای فیلم ها در سایت های متفرقه اینترتی نیز محلی برای تماشای فیلم ایرانی برای مخاطبان در ترکیه هستند. 
 

در بخش دوم اویلوم با ارائه آماری دقیق از حضور فیلم های کوتاه ایران در فستیوال های ترکیه، با اشاره به جشنواره فیلم کوتاه ازمیر، جشنواره فیلم کوتاه آدانا، جشنواره فیلم کوتاه ارزینجان، جشنواره فیلم کوتاه بینگول و جشنواره فیلم مالاتیا؛ توضیح داد علاوه بر کسب جوایز بسیار، در تمام این جشنواره ها بیشترین تعداد فیلم های ارسالی از کشور ایران بوده و ترکیه در مقام دوم قرار دارد که این مسئله نشان از حجم بالای تولید فیلم کوتاه در کشور ایران است. رضا اویلوم در این بخش از انجمن سینمای جوانان ایران که نقش بسیار موثری در آموزش های سینمایی و تولید فیلم کوتاه در ایران دارد به عنوان عامل اصلی رونق تولید فیلم کوتاه در ایران نام برد و افزود این انجمن یکی از ثروت های فرهنگی ایران است و نظیری در هیچ کجای دنیا ندارد. 
 

در بخش سوم ایشان با بررسی چالش های پیش روی سینمای کوتاه ایران افزود؛ متاسفانه در سال های اخیر جشنواره ها نسبت به سینمای ایران نگاه و رفتار مشخصی بر خورد گرفته اند و این حاکی از این است که شرایط تحمیل شده بر ایران سبب شده تا اگر جشنواره حق ثبت نام را رایگان نماید باید با انبوه فیلم ایرانی طرف باشد و‌اگر حق ثبت نام رایگان نباشد موجب می شود که با هزار ایمیل طرف باشیم که هر کدام در خواست کد برای ثبت نام کرده اند، او به مسئله عدم امکان پرداخت مبلغ ورودی جشنواره های فیلم از طرف ایرانی ها و ارسال ایمیل بابت عدم امکان پرداخت هزینه و درخواست کد ورود رایگان اشاره کرد و گفت این روند در آینده می تواند موجب تضعیف حضور فیلم های کوتاه ایرانی در جشنواره های معتبر گردد. و اظهار امیدواری کرد با حل مراودات مالی این مشکل نیز مرتفع گردد. 
 

رسول ایرانزاد گلایه از سیاست های بعضی جشنواره افزود؛ سیاست های سو دار و ایدئولوژی زده بعضی از جشنواره سبب شده است که بعضی از کارگردانان و فیلمسازان ارام ارام قید دنیای خود را زده و نسبت به فضا و خواسته های جشنواره ها فیلم بسازند که این سبب بروز پدیده ای تحت عنوان « فیلمساز جشنواره ای» شده است و در کنار این چالش دیگری که در این‌حوزه روز به روز خود را نشان می دهد، از ضعف فضای رسانه ای سینما کوتاه زاده شده است و بعضی ها در این بین سعی بر ماهی گرفتن از آب گل آلود جشنواره ها و ضعف رسانه ای سینما را دارند و با تولید خبرهای فیک همچون پذیرفته شد فیلمشان در فلان جشنواره معتبر درصدد مطرح کردن خود هستند که این می توان اسیب بزرگی برای سینمای مستقل و سینمای کوتاه باشد.
همچنین در بخش پایانی ایلوم به پرسش های حاضران در ارتباط با شیوه های موثر حضور فیلم ها در جشنواره های جهانی و نحوه ارتباط با پخش کننده های جهانی برای عرضه فیلم ها پاسخ داد.
 

اویلوم به پرسش یکی از حاضران در مورد ویژگی های مورد نظر جشنواره ها در ترکیه در انتخاب فیلم ها، به اهمیت تصویری بودن و استفاده بسیار محدود از دیالوگ به یکی از ویژگی های فیلم های انتخابی در بخش نهایی جشنواره ها اشاره کرد و افزود فیلم های پردیالوگ توجه بیننده خارجی زبان را معطوف به خواندن زیر نویس می کنند واین مورد مطلوبی نیست. در ادامه با اشاره به افزایش تعداد فیلم های زیرزمینی ایران در جشنواره های جهانی، گفت این نوع فیلم های سیاست زده و فاقد مشخصه های هنری، عمر محدودی دارند و به زودی مخاطب خارجی از این حجم تکرار خسته می شود. ایشان افزودند افرادی که در حیطه فرهنگ فعالیت می کنند عموماً بعد از مهاجرت و کنده شدن از ریشه های فرهنگی به ورطه تکرار و بن بست در تولیدات فرهنگی می رسند که این مورد شامل فیلمسازان نیز می باشد و اغلب فیلمسازان بعد از مهاجرت دچار پشیمانی می شوند.
اویلوم در پاسخ پرسشی در مورد اهمیت حضور فیزیکی فیلمساز در جشنواره های جهانی، گفت: حتما حداقل به اندازه یک سوم بودجه فیلم تان  را برای تبلیغ و پخش و هزینه های حضور در جشنواره ها در نظر بگیرید. به جشنواره ها بروید و آنجا با دیگر گارگردان ها، پخش کننده ها و افراد حاضر ارتباط بگیرید. فیلم ها را ببینید و با کارگردان ها در باره مسائل مختلف ساخت فیلم صحبت کنید. بخش عمده کار یک فیلمساز ایجاد شبکه گسترده ارتباطی است و نیابد از این امر غافل شود.
انتهای پیام/