به گزارش نصر، «اصغر ایزدی جیران»، در آیین رونمایی از کتاب « این سو و آن سوی بارو»، اذعان داشت آن را در بازه زمانی بیش از یک سال با پژوهش میدانی گرداوری کرده است:  این کتاب به صورت میدانی تهیه شده است؛ مشاهده مشارکتی و حضور در محلات منطقه، از ملزومات پژوهش ما بود و باید روح خود را با آن درگیر و به کاغذ منتقل می کردم. ما خواستیم نشان دهیم فقر فقط در حاشیه نیست و رابطه سیاست گذاری و نوع زندگی در مرکز شهر را بررسی کردیم. عملکرد شهرداری تبریز و «حفاظت سلبی» اداره میراث فرهنگی و شهرداری تبریز مورد بحث است. 

نویسنده کتاب ضمن تشکر از مرکز پژوهش های شورای شهر، گفت: در این شهر، پژوهش ها حمایت نمی شوند. منطقه شمال‌غرب، تهی از پژوهشگاه است که انواع علوم انسانی و اجتماعی آنجا مورد تحقیق قرار گیرند. مجموعه پژوهشی شورای شهر بدون رابطه بازی و درد استخراج مقاله، این کتاب را حمایت کردند و کتاب در سطح ملی دیده شد. 
وی در خصوص فرم نوشتاری کتاب گفت: این کتاب فقط مختص دانشگاه و دانشگاهیان نبوده و هدف از تولید آن، ارتقای رزومه نیست. این کتاب برعکس تولیدات انبوه مقالات دانشگاهی، به مذاق مخاطبین عمومی خوش می‌آید چرا که در غالب رمان نگاشته شده است. 
وی افزود: من تصاویری از زندگی معاصر مردمانمان  ارائه می‌دهم و هدفم ارتباط با جامعه است. مخاطبین من همه مردم هستند و هدف کتاب من، تجسم محلات است و خاصه مردم نگاری کلاسیک نیست؛ مخاطب انگار که رمانی خوانده باشد، با آن ارتباط می‌گیرد. 
 

در این نشست، «روح الله رشیدی» رییس مرکز پژوهش‌های شورای شهر تبریز، گفت: حاشیه نشینی کلاسیک، تکلیفی بر نهادها به بار نمی‌آورد چون خود حاشیه نشینان و مهاجرین را مقصر شرایط زیستی سختشان می شمارند و به گونه ای سفید شویی می کنند. این تحقیق نشان می‌دهد که تاثیر سیاست‌گذاری‌های اشتباه شهری بر تاریخی‌ترین هسته شهر غیر قابل توجیه است. ما با این کتاب به شکل کیفی اثبات کردیم، تصمیماتی که در کمیسیون‌ها گرفته می‌شود باید با توجه به پیامد هایشان بررسی شوند. 
وی در بیان ارزش طرح پژوهش کیفی و نادیده انگاشته شدنش از جانب مسئولان شهری یادآور شد: متاسفانه ذهن بسته مدیریتی ما فقط به دنبال آمار است و موضوعات اجتماعی و مهم  را به صورت کیفی قبول نمی‌کنند. در گذشتگان دور با همین پژوهش های کیفی، تصاویر جوامع به نسل های بعدی انتقال میافت و اکنون منسوخ شده است. 
گفتنی است، در این جلسه، جهت لزوم حمایت از مطالعات کیفی مطرح شد: 
_غصه‌های شهری باید با قصه روایت شوند. این مطالعات کیفی باید اولویت قرار بگیرند چرا که این قصه‌ها به راه حل و رویکردهای جدید می‌انجامند. 
_شرایط اسف بار مناطق تاریخی ما به این خاطر است که مدیران شهری ما تبریز را نمی‌شناسند! 
_در مقایسه شهر تاریخی تبریز با کشورهای اروپایی چون  ایتالیا میبینیم که مناطق تاریخی را برجسته سازی می کنند.  امید که این عرصه پژوهشی گشوده شود و پژوهش‌ها محدود نشوند و با حمایت ها ارتقا یابند.
انتهای پیام/