به گزارش نصر، «احد نژاد ابراهیمی» عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز، در ۵۵۹ اُمین سالروز گشایش عمارت مظفریه (مسجد کبود) گفت: در بررسی یک پدیده فرهنگی همچون مسجد کبود، اصل اساسی آن با ابعاد مرمت و معماری، کتیبه نگاری‌ها، خوشنویسی‌ها و ... تحت الشعاع قرار می‌گیرد. 
وی با بیان اینکه معماری مسجد کبود تبریز الگوی هنر ایرانی و اسلامی است، افزود: این پدیده در تداوم یک سنت بود که با شنب غازان و غازانیه شروع می‌شد و اوج آن در بناهایی چون مجموعه عمارات مظفریه وصف می‌شد. ما در مواجهه با مسجد کبود در اصل با یک عمارت روبرو هستیم. عمارتی که کتابخانه، خانگاه، باغ گل و ریحان، آب انبار و ... داشت.
 

وی با اشاره به وقف نامه ارزشمند عمارت مظفریه گفت: در وقف‌نامه مظفریه، در مورد سیستم مدیریتی عمارات صحبت شده و می‌توان فهمید که این عمارات، مجموعه‌ای علمی فرهنگی اجتماعی بوده اند.
بنابراین یک مهم نباید هرگز فراموش شود و آن، پرسش در مورد مظفریه است. پرسش از مظفریه نباید فراموش شود.
وی ادامه داد: معماری مسجد کبود ما را به هنر ایرانی-اسلامی به وفور ارجاع می‌دهد و ارتباط معماری و علوم را در این مکان می‌توان دید. آنچه که هنرمندان مسجد کبود در قرن هشتم و نهم به آن رسیده‌اند، فیزیکدانی غربی در قرن بیستم به آن رسیده است.

 

این گزارش می‌افزاید، گنبد آجری مسجد کبود تبریز با ۱۷ متر دهنه و ۲۰ متر ارتفاع ، یکی از بزرگ ترین آثار معماران اسلامی قرن نهم است که با الهام از سبک معماری دوره ایلخانی در ترکیب آجر و کاشی ساخته شده است. 
گفتنی است، در این نشست نحوه نگهداری ابنای تاریخی در تبریز و آذربایجان بسیار نقد شد.
انتهای پیام/