این غم هرگز از دل های رنجدیده ما زدوده نخواهد شد . من که خودم فرزندی دارم میدانم حتی یک خراش بر دست کودک و نوجوان و جوانمان چه دردی برایمان دارد .
‎من که خودم پدر و مادر از دست داده ام میدانم که فقدان آنکه پدرش میخواندم و چون مادر بر قلبم می نشاندم چقدر جانکاه است .
‎چه بگویم که هر چه بگویم یا بنویسم هیچ غمی از این همه دل غمزده نخواهد کاست ، پس من هم با شما همراه میشوم و غمگین و نالان فقط میگریم و اشک میریزم تا شاید با جاری شدن این قطرات از گونه های این ملت که انگار شادی برایشان حرام است ، غصه هایمان کم بشود و گناهمان شسته و دردهایمان گفته شود ...
‎من هم امشب در رثای این سرزمین بهت زده شمعی می افروزم و روشنایی کم فروغ دلم را نثار وجود پاک و نازنین بازماندگان میکنم.
‎ روح آین پرواز کنندگان آسمانی ما شاد باد . من هم یک نفر از شمایم
انتهای پیام/