به گزارش نصر، در گالری اول، آثار سرامیکی و سفالی «فرناز بنی شفیع» و هنرجویانش با عنوان زیبای «آشیان» بسیار چشم نواز بودند. 
 

کیوریتور نمایشگاه از نقش پرنده در نقاشی زیر لعابی آثار این نمایشگاه گروهی می گوید: در این نمایشگاه، انواع پرندگان با تکنیک آبرنگی به شکل مشبک، برجسته کاری و کنده کاری در ظروفی که اکثرا به عنوان دیوارکوب و ظروف تزئینی کاربرد دارند، شکل یافته اند. عنوان ادبی هنری آشیان با مشورت گروهی برای این نمایشگاه انتخاب شده و امنیت لانه پرندگان مد نظرمان بود. 
وی تبریز و مردم این دیار را با آثار سرامیکی آشنا می خواند و معتقد است چون خاک این آثار از زنوز است و خانه سفال در این شهر بسیار فعال است، مردم ما با آثار سرامیکی آشنا هستند و از تنوع این آثار استقبال می کنند و ما شاهد بودیم که تکنیک ما و تنوع موضوعات ما از رئال تا گل و مرغ و ... را به خوبی مورد استقبال قرار دادند. 
بنی شفیع، تحصیل کرده رشته صنایع دستی است و از سال ۸۸ سرامیک سازی را آموخته و از سال ۹۱ خاک سفید کائولن را در ترکیب با رنگ و لعاب به ظروفی تبدیل می کند که ذوق هنری اش را با آن ها شکل ببخشد. از سال های کرونایی دست به آموزش این هنر زده و امروز با ۹ نفر از هنرجویان دوره پیشرفته و هنرجویان خوش ذوق دوره های مقدماتی اش نمایشگاه برگزار کرده است. 
 

وی در خصوص متریال و پروسه ساخت این آثار می گوید: 
در این حرفه، روی سفال خام که با خاک سفید کائولن ساخته می شود، نقاشی می کشیم. کار ها دوبار کوره رفته و لعاب می خورند. متریال کار ها، استین و اکسید های فلزی و لعاب است. هنرجویان خلاقیت خود را در موضوعات پیاده و از این متریال به شکل های مختلف استفاده می کنند.
این هنرمند خلاق در کلام آخر می گوید: باید کار کنیم و هنرمان را بشناسانیم. درست است که برخی کم کاری ها در زمینه هنر از جانب رسانه و تلویزیون صورت می گیرد ولی ما هنرمندان باید در جبران این بر آییم و هنرمان را که از خاک خودمان نشأت میگیرد،گردن گرفته و پیشرفت دهیم. 
 

در گالری دوم، «سپیده آقاپور شاهگلی» یکی از شاگردان استاد نیکنام، استاد تکنیک سیاه قلم و هایپررئال در تبریز،  اولین نمایشگاه آثار هایپررئال خود را به نمایش گذاشته بود. تکنیک های سیاه قلم، مدادرنگی و پاستل در میان آثار دیده می شد که تنوع رنگی جذابی به نقاشی ها می بخشید و وی در این خصوص اذعان داشت: این آثار از سال ۸۸ که نقاشی را از مسیر حرفه ای آموزش آغاز کردم تا کنون کشیده شده اند. بیشتر آنها از مدل های آماده ترسیم شده اند که با اندکی تلفیق با ایده های ذهنی خود، به روی کاغذ آورده ام. در برخی آثار هم از کار های عکاسی خود از طبیعت مدل انتخاب کرده ام. 
 

این هنرمند معتقد بود هنر نقاشی ایتعدادی می طلبد که از کودکی باید در فرد شکوفا شود. چنانچه خودش از کودکی به نقاشی علاقه نشان داده و همین واقعیت، مسیر آموزشی را برایش تسریع بخشیده است.
وی ضمن تشکر از مدیریت گالری و اشاره به این که برخی آثار چون تصویر پرتره بانوان بودند، در بازبینی کنار گذاشته شدند، از انتخاب تکنیک می گوید: نقاشی های هایپررئال سیاه قلم را نزدیک به واقعیت میابم و از این رو بسیار به این هنر علاقه مندم. خیلی با آثار تخیلی و انتزاعی ارتباط نمی گیرم و زیبایی هنر را در انعکاس بسیار واقعی آثار نقاشی ام میابم. قصد دارم از این پس آثارم را از روی مدل هایی که خودم از سوژه ها عکاسی می کنم، نقاشی بکشم. 

به گزارش نصر، اینکه در کنار آثار رئال، در گالری سوم شاهد آثار زیبای اکسپرسیو هنرمند «فرناز قیطانچی» بودیم، بسیار جذاب بود زیرا به مخاطب فرصت آشنایی با انواع سبک ها را می داد و قضاوت زیبایی آثار را به او می سپرد. چنانچه حود قیطانچی هم این فرصت را یکی از راه های فرهنگسازی من باب هنر در شهر و کشورمان می شمارد: 
معتقدم هنوز فرهنگمان با هنر آشنا نیست و جایگاه هنر نقاشی برای مردم جا نیفتاده است. مردم نه به علم هنر آگاهند و نه در رسانه ها به آن پرداخته می شود . امیدوارم روزی هنر به جایگاهی که شایسته آن است در فرهنگمان دست پیدا کند و مردم بتوانند سبک ها را هنردوستانه ببینند و بشناسند و با آنها ارتباط بگیرند. 
 

«فرناز قیطانچی» هنرمند جوان تبریزی که متولد سال ۶۳ که روز تولدش را با آغاز نمایشگاه نقاشی اش تقریبا یکی کرده بود، با ذوق هنری اش، من خبرنگار را به وجد می آورد تا از عشق و علاقه اش به آثارش بپرسم و جویای احوال پشت رنگ پاشی های روی بوم ها باشم: حالت اکسپرسیو آثار من هرگز خشمی را پشت پرده خود نداشتند چون با خشم میانه ای ندارم.
نقاشی هایم حس درونی لحظه هایم هستند که روی بوم سفید نقش بسته اند و از این حیث همه نقاشی ها را دوست دارم و به یاد ندارم کدام یک به لحظه ای خاص مربوط است تا علاقه ام را بین آثار رتبه بندی کنم. هرکسی بنا به درونیات خود استنباط منحصر به فردی نسبت به آثار دارد که برایم جذاب است. 
این هنرمند که بر صندلی ویلچر سوار بود، کمبود امکانات مناسب برای رفتن به دانشگاه را مانع تحصیلش در رشته هنر خواند ولی از زبان روح بلند پروازش اذعان داشت: اصلا از این بابت ناراحت نیستم چرا که این موضوع باعث شد، هنرم درگیر محدودیت های آکادمیک نشود و با تلاش خودم و آموزش اساتید برجسته ای چون زنده یاد استاد شاطریان، استاد شفاعت طلب، استاد پورهادی و استاد پوری، بتوانم به سبک و زبان هنری خودم دست یابم و ذوق هنری ای که از ۱۱ سالگی در وجودم یافتم، در مسیر درست پیش ببرم و از این بابت بسیار شادم. 
 

قیطانچی از هفده سالگی خود گفت که استعداد هنری اش همواره لطافت روح اش را همراهی می کرد و عالم رنگ در آثارش، به تشخیص زنده یاد استاد شاطریان، همواره نشأت گرفته از قدرت تشخیص هنرمندانه او در کاربرد درست رنگ ها و هارمونی مناسب آنها بود. ۲۵ قطعه از آثار این هنرمند در گالری سوم این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده که از تاریخ ۳۱ تا ۵ مرداد ماه ساعت ۱۷ الی ۲۰، میزبان هنردوستان است. 
انتهای پیام/