به گزارش نصر، «کریم زینتی» هنرمند پرسابقه تبریزی متولد ۲۳ دی ماه ۱۳۴۰، ورود خود به هنرستان میرک را آغاز گشایش قلبش برای ورود به دنیای هنر های زیبا خوانده و می گوید: من در میرک خودم را پیدا کردم. پیش از آن در درس هایم ضعیف بودم و علاقه ای به تحصیل نداشتم ولی با هنر، 
چهار سال تحصیل در این مدرسه، رتبه اول بودم. در سال ۶۲ و اولین گروه بعد از انقلاب فرهنگی بودیم که کنکور دادیم و نهایتا من در دانشگاه تهران رشته گرافیک خواندم. 

به نقاشی علاقه داشتم 
کریم زینتی از علاقه اش به رشته نقاشی و هدایت شدنش به سمت رشته گرافیک را به ماجراهای بسیاری بسط داد و گفت: با همه علاقه ای که به نقاشی داشتم، امروز فکر می کنم که شاید اگر نقاشی را ادامه می دادم، به موفقیتی که امروز به دست آورده ام، نمی رسیدم. معتقدم جریان کائنات، راه را به جایی می برد که به صلاح توست.
 وی از دورانی می گوید که زندگی اش در تهران را به عشق ارتقای سطح هنری تبریز رها کرد: در تهران شرکت و کار خود را داشتم اما مسائلی پیش آمد که من احساس کردم باید به تبریز برگردم و برای شهر خود کارهایی انجام دهم. 
 

وی افزود: در این راه، انجمن صنفی تبلیغات استان را دنبال کردیم و اولین انجمن تبلیغاتی در ایران بود که به همت آقای داداشی تشکیل دادیم و بسیاری اقدامات مثبت در این انجمن رقم خورد که باعث می شود من همه جا از شریف بودن بانی این انجمن بگویم. 

کانون تبلیغاتی نشانه
زینتی از کانون تبلیغاتی خود می گوید: از آغاز دهه ۷۰، با همسرم خانم لیلا ساویز،  کانون تبلیغاتی نشانه را بازگشایی کردیم. بعدها به هنرستان دعوت شدم و تدریس در هنرستان میرک و کوثر، تجربه ای نو در زندگی من بود.
وی افزود: آنچه همواره در کلاس هایم به آن اشاره می کردم، تعلیم هنرجویان به خوب دیدن بود. معتقدم همه ما انسان ها به ذات پروردگار متصلیم و در نتیجه همه ما استعداد خلق اثر داریم. تنها باور این واقعیت می تواند نگاه ما به جهان اطرافمان را ارتقا دهد و ما بیاموزیم که نگاه کردن با دیدن متفاوت است. علاقه هنرجویان، باید در تبریز پاسخ داده می شد ولی کمبود ها مانع بود.
وی تشریح می کند: در سال ۷۳ تلاش کردیم که رئیس دانشگاه آزاد را به الزام وجود رشته گرافیک متقاعد کنیم که پس از یک سال دنبال کردن بسیار، این رشته راه اندازی و شرایط برای دانشجویان فراهم شد که در شهر خود تحصیل کنند. همیشه بر این عقیده بودم که ما چیزی را یاد گرفته ایم و وظیفه مان است که آن را به دیگری یاد دهیم. این سخن استاد من « ابراهیم مقبلی» آویزه گوش من بوده و هست. 

کالیگرافی، ‌هنر زیبا نوشتن است 
بازدید از آثار زیبای استاد، که به شکلی گروهی، تنوع خود را بر دیوار های سفید گالری آرتمیس به رخ می کشیدند، هیجان انگیز بود؛ آثاری که پشتشان به علم رنگ شناسی استاد و تجربه چندین سال کار حرفه ای وی در این حوزه گرم بود.
به گزارش نصر، استاد کریم زینتی در پاسخ به پرسش خبرنگار نصر، نگاه خود به هنر کالیگرافی و حس سورئال آثارش را این چنین توصیف کرد: کالیگرافی، نقاشی و خطاطی صرف نیست و هنر زیبا نوشتن است. من در خلق اثر آنچه همواره در ذهن دارم این است که از قواعد و اصول دور باشم. من از قواعد خوشنویسی پیروی نمی کنم و معتقدم چهارچوب قواعد، محدود کننده است و مقدس شمردن هیچ قاعده ای برای من تعریف نشده است. 
وی اذعان داشت: هنر مندی که اهل فکر باشد، به ذات مقدس پروردگار وصل می شود و  از او الهام می گیرد. همین الهامات گاهی مرا هدایت می کنند. خلق یک اثر به گونه ای نیست که یک باره اتفاق افتاده باشد ولی هنر، کار تصادف است و احساس آن را هدایت می کند. این است که من در کار هایم، گاهی از متریالی استفاده می کنم که از دور ریختنی هایی است که در لحظه، احساس کردم به کارم می آید.
 

 

وی از باورهایی که به هنرجویانش در طول دوران ها آموخته می گوید: معتقدم به هنرجو باید آموخت که کار خوب، حاصل متریال عالی و فوق العاده نیست. مثلا «مریم زندی» هنرمند عکاسی است از زباله ها عکس های اکسپرسیون حرفه ای خلق کرده است. اولین درس مبانی هنر درک دیدن و نگاه کردن است که من همواره بر آن باورم. 
در برخی آثار زینتی، هنر مینیاتور و شخصیت هایی دیده می شود که نشان از علاقه و علم وی به تاریخ مکتب تبریز دارد. وی در این خصوص می گوید:
در سال ۸۵ برای کاری گرافیکی سفارشی، به سراغ کار های ایرانی رفتم و در مورد مکتب تبریز تحقیق کردم. این درس بزرگی برایم بود که به درک مدرن آن دوران رسیدم. نبودن عمق و سایه و پرسپکیو، نمایانگر ارزش ها در آثار آن دوران بود؛ ارزش انشان ها بر اساس شان اجتماعی آن ها تعیین نمی شود. شاه و رعیت به یک اندازه اند در حالی که در مکاتب اروپایی چنین نبوده. در مقابل هنرمندان آن دوران، در شناخت علم رنگ ما خیلی عقبیم.
وی در ادامه افزود: از این کاراکتر های مینیاتوری در آثار استفاده کردم و با خط خود ترکیب کردم. با کولاژ تنوع آثار بسیار بالا می رود. من معتقدم ما در زبان انگلیسی بی سوادیم چرا که اشنایی ما با خط فارسی خیلی بیشتر است و به خلاقیتی که می توانیم در آن رقم بزنیم، بی توجهیم. اخیرا توجه ها به زبان و خط فارسی و بهره گیری از آن در آثار گرافیکی خیلی بیشتر شده است و باز جای پیشرفت و اشاعه آن به کشور های خارجی دارد.
 

وی از فونت هایی که خودش در سال ۶۷ طراحی کرده و در آثارش به وفور، چشم نوازی می کند، می گوید: این خطی است که حاصل ساده نویسی و جسارت در خلاقیت است. این فونت ها را در شرکت خود برای سر رسیدها استفاده کردیم و اکنون به شکل بداهه نویسی در کارها استفاده کرده ام که معنی خاصی نمی دهد و فقط برای خودم معنی دارند که به زبان نمی آید. امروز نمی توان سبک خاصی را برای خود نسبت داد. اکنون معنای گرافیک چنان بسط یافته که نمی توان تعریف مشخصی برای آن ارائه کرد. فقط خلاقیت است که موجب گشایش فضای پیشرفت می شود.

باید خط را خوب بشناسیم
وی برای هنرجویان علاقه مند به این رشته، شناخت خط را در وهله اول پیشنهاد می کند: علاقه مندان باید در درجه اول خط را بشناسند. خط اول ما نستعلیق است ولی خط ثلث هم زیبایی هایی دارد که باید در این هنر به آن توجه کرد و این مگر با شناخت اصیل خطوط، امکان پذیر نیست. در عین حال نباید هنرمند خود را درگیر قواعد کند. من نقاشی و عکاسی هم کرده ام ولی اینکه علم گرافیک را آموخته ام، در آثارم بیشتر متبلور است. نباید سخت گیر بود و ریسک اجرای کار هنری را با تکیه بر خلاقیت منحصر به فرد خود پیش برد.

در فضای هنری تبریز سیر نزولی می بینم
کریم زینتی در پایان، نقص و افول فضای هنری تبریز را به خاطر کمبود مدیران هنری دانست و افزود: مدیری. درکی از هنر و هنرمند نداشته باشد، بودجه ای هم به آن اختصاص نمی دهد. برای برگزاری هیچ نمایشگاهی، اشتیاق نشان نداده و دلیلی هم برای اینکار نمی بیند و با فخر، بودجه ها را باز می گرداند. شاید اقداماتی هم انجام می گیرد ولی بسیار ناکافی است. 
وی با اشاره به تاریخ فراخ گذشتان تبریز در مکتب هنری اول و دوم، به قدمت و ارزش دانشگاه ربع رشیدی پرداخت که زمانی با دانشگاه سوربون رقابت می کرد و امروز خرابه ای است که کنار گذاشته شده و تاریخش هم نادیده انگاشته می شود: علاوه بر این، در تاریخ معاصر ما، هنر چنان جایگاهی داشت که هنرستان میرک دهه ۴۰_۵۰ را از ارزش بالایی برخوردار می کرد چنانکه تحصیل کردگان این هنرستان در کل دنیا با مدرکشان معتبر شناخته می شدند. 
تا زمانی که مدیران، ارزش این گذشته ناب را متوجه نباشند، فرهنگ و هنر را دچار چنین فقر عمیقی خواهند کرد.
گفتنی است، نمایشگاه مشق های شبانه تا ۲۹ تیر ماه در گالری آرتمیس هتل لاله پارک برپاست. 
انتهای پیام/