آن زمان در روزنامه عصرآزادی چاپ تبریز فعالیت داشتم و خبرنگاری را حدود چهار سال بود که رسما آغاز کرده بودم.
در آن دوره ۶۳ درصد واجدین شرایط در انتخابات شرکت کرده بودند و به لحاظ سیاسی و جایگاهی احتمال پیروزی هاشمی رفسنجانی نزدیک ۱۰۰ درصد بود ولی نتیجه چیز دیگری شد.
در دور دوم ۵۹ درصد مشارکت کردند و محمود احمدی‌نژاد ۱۷ میلیون و هاشمی رفسنجانی ۱۰ میلیون رای کسب کرد و در عین ناباوری تحلیلگران سیاسی محمود احمدی نژاد  رئیس جمهور ایران شد.
اما امروز آیت الله هاشمی رفسنجانی‌ فوت کرده و محمود احمدی‌نژاد نیز دو بار کاندیدای ریاست جمهوری شده ولی صلاحیت لازم را کسب نکرده است.
هیچ گاه فردای آن انتخابات را فراموش نمی کنم روزنامه‌ها‌ عکس‌هایی از آیت الله هاشمی را آماده کرده بودند که تیتر بزنند هاشمی برای سومین بار رئیس جمهور ایران شد که ناگهان نتیجه به نفع احمدی‌نژاد اعلام شد.
شرایط کنونی هم‌شباهت‌های فراوانی به آن ایام دارد با این تفاوت که این بار مردمی که رای نداده اند اکثریت اند و اگر قرار باشد برنده انتخابات با رای اکثریت انتخاب شود؛ باید کسانی که از انتخابات قهر کرده‌اند وارد گود شوند.
یک‌ هفته پر تلاطم گذشت اگرچه در فضای واقعی هیچ گاه صحنه های تبلیغات‌انتخاباتی آن دوره‌ها دیده نشد ولی تا حدودی دو‌قطبی رقابت انتخاباتی ایجاد شده است.
فردا هر کدام از نامزدها که بتواند نظر افرادی که در انتخابات شرکت نکرده اند را بیشتر جلب کند پیروز این ماراتن نفسگیر است.
مسعود پزشکیان با حمایت اصلاح طلبان و سعید جلیلی با حمایت جریان جبهه انقلاب وارد گود رقابت‌های انتخاباتی شده اند و فردا مشخص خواهد شد که ملت ایران خواستار کدام مسیر است.
تغییر و مذاکره با جهان برای توسعه ایران یا تثبیت شرایط فعلی و طلبکاری از جهان برای حفظ جایگاه منطقه‌ای.
در این دوره از انتخابات قطعا افراد به اشخاص رای نخواهند داد و این افکار و مسیرهاست که جریان فکری آینده را ترسیم خواهد کرد.
نتیجه در عین حال که غیرقابل پیش بینی است ولی به اذعان برخی تحلیلگران احتمال انتخاب هر دو کاندیدا بسیار بهم نزدیک است؛ به نظر نگارنده قطعا نتیجه هر چه باشد به نفع ملت و آینده کشورمان رقم بخورد.
انتهای پیام/