نصر:  بر اساس گزارشی از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا (CDC)، بیماری آلزایمر یک اختلال دژنراتیو مغزی است که در درجه اول افراد بالای 65 سال را تحت تاثیر قرار می دهد و علت اصلی زوال عقل در افراد مسن به شمار می رود.

تحقیقاتی که یافته های کامل آنها از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی هستند نشان می‌ دهند که یک سری از رژیم‌ های غذایی مانند رژیم مدیترانه ‌ای، ممکن است به واسطه وارد کردن مقادیر کمتر چربی‌ های اشباع و قندهای ایجاد کننده التهاب به بدن و در عین حال افزایش دریافت انواع ویتامین‌ ها، مواد معدنی، امگا 3 و آنتی ‌اکسیدان ‌ها به محافظت بیشتر در برابر آلزایمر کمک کنند.
از آنجایی که آلزایمر با استرس اکسیداتیو بالا در ارتباط است، افزایش مصرف آنتی اکسیدان ممکن است به طور مشخص برای بیمار مفید باشد. آنتی اکسیدان ها با آسیب رادیکال های آزاد مقابله می کنند و می توانند عوارض بیماری را کاهش می دهند.
مطالعه‌ ای که اخیرا در مجله آلزایمر و زوال عقل به چاپ رسیده است، اورولیتین A را مورد بررسی دقیق قرار داده است. اورولیتین یک ترکیب طبیعی است که توسط باکتری ‌های روده هنگام پردازش ترکیبات پلی‌ فنلی خاص موجود در انار تولید می‌ شود.
اورولیتین A دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی همراه با سایر فواید بالقوه برای حمایت از سلامت مغز است. محققان مدل های مختلف موش های مبتلا به آلزایمر را با استفاده از این ترکیب به مدت 5 ماه درمان کردند تا اثرات طولانی مدت آن را بر سلامت مغز ارزیابی کنند. نتایج پژوهش ها نشان دادند که اورولیتین A می تواند یادگیری و حافظه را تقویت کند، التهاب عصبی را کاهش دهد و فرآیندهای پاکسازی سلولی را در موش های مبتلا به آلزایمر بهبود ببخشد. هرچند یافته های مطالعات حیوانی را نمی توان مستقیما به انسان نیز تعمیم داد، کارشناسان معتقدند که اورولیتین A ممکن است به عنوان یک عامل پیشگیری کننده یا درمانی موثر در آینده برای بیماری آلزایمر مطرح شود.

اورولیتین A به عنوان یک گزینه درمانی نویدبخش
محققان دانشگاه کپنهاگ در دانمارک مطالعه ای را به منظور درک مزایای درمان طولانی مدت با اورولیتین A در بیماری آلزایمر انجام دادند.
آنها با استفاده از سه مدل موش آلزایمری، درمان اورولیتین A را با آزمایشات رفتاری، الکتروفیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و بیوانفورماتیک ترکیب کردند. پس از پنج ماه درمان با استفاده از ترکیب مذکور، آنها بهبودهایی در حیطه حافظه، ساخت پروتئین، پردازش ضایعات سلولی و ترمیم آسیب DNA در مغز موش های آلزایمری مشاهده کردند.
علاوه بر این، نشانگرهای مهم التهاب مغز نیز کاهش یافتند و موش ‌های تحت درمان شباهت بیشتری به موش‌ های سالم پیدا کردند.
این مطالعه نشان داد که درمان با اورولیتین A از فعالیت بیش از حد میکروگلیا، نوعی سلول ایمنی در مغز، جلوگیری می کند.
محققان اضافه کرده اند که اورولیتین A می تواند:
- کاتپسین Z را کاهش دهد که در آلزایمر افزایش می یابد و می تواند هدفی برای درمان این بیماری باشد.
- سطح پروتئین آمیلوئید بتا و التهاب مرتبط با پیشرفت بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
- میتوفاژی را تشویق کند که در واقع پاکسازی میتوکندری های آسیب دیده است. این فرآیند در بیماری آلزایمر کاهش می یابد و با اختلال مواجه می شود.
اثرات اورولیتین A روی میتوفاژی ممکن است مشابه مکمل‌ های نیکوتین‌ آمید آدنین دی‌ نوکلئوتید (NAD) باشد. با این حال شواهد علمی قوی برای پشتیبانی از این موضوع در دست نیست.

چگونه اورولیتین A از سلامت مغز حمایت می کند؟
دکتر توماس ام. هالند استادیار موسسه پیری سالم، دانشگاه راش آمریکا که در این مطالعه شرکت نداشت توضیح می دهد:
در مطالعه حاضر درمان با اورولیتین A بر چندین جنبه از سلامت مغز تاثیر مثبت داشته است، مانند بهبود عملکرد حافظه، کاهش تجمع پروتئین های مضر، کاهش التهاب مغزی، افزایش دفع مواد زائد سلولی و جلوگیری از آسیب DNA در مناطق کلیدی مغز. در مجموع نتایج به این معنی هستند که اورولیتین A می تواند به عنوان یک عامل ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی برای کمک به پاکسازی آمیلوئید بتا و جلوگیری از رسوب پاتولوژیک آن عمل کند. این ترکیب همچنین به تنظیم انرژی سلولی و مرگ سلولی نیز یاری می رساند.
به عبارت دیگر، اورولیتین A ممکن است مکانیسم‌ های عمل متعددی داشته باشد که  از طریق آنها به حفظ و تقویت سلامت مغز کمک می کند.
این ترکیب به احتمال زیاد با کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو، افزایش پاکسازی پروتئین های مضر و میتوکندری های آسیب دیده، از مغز در برابر زوال شناختی محافظت می کند.

بهترین منابع غذایی اورولیتین A
با وجود مزایای مطرح، همچنان به تحقیقات بیشتری برای تعیین بهترین دوز مصرفی و همچنین خطرات بالقوه استفاده طولانی مدت از مکمل های حاوی اورولیتین A نیاز است.
به همین علت کمک به افزایش تولید ترکیب مورد نظر در بدن از طریق رژیم غذایی مناسب، رویکردی طبیعی و ایمن تر محسوب می شود.
هالند توضیح داد که اورولیتین A یک ترکیب طبیعی است که توسط باکتری‌ های روده تولید می‌ شود. برای آغاز چنین فرآیندی باکتری ها باید در معرض پلی ‌فنل‌ های خاصی مانند الاجیتانین‌ ها و اسید الاجیک که در بسیاری از میوه‌ ها و آجیل‌ ها وجود دارند، قرار بگیرند.
برخی از بهترین منابع غذایی این پلی فنل ها عبارت اند از:
- انار
- توت فرنگی
- تمشک
- گردو
گفتنی است که دانه‌ ها و پوست انار سرشار از ترکیبات پلی ‌فنلی هستند که می‌ توانند به اورولیتین A تبدیل شوند.
انتهای پیام/