به گزارش نصر، «داکوتا ویتزل»، نویسنده ارشد این مطالعه و پژوهشگر فوق دکترا در مرکز پیری سالم در دانشگاه ایالت پنسیلوانیا، گفت: «اگر بتوانیم تغییرات تنهایی روزانه را درک کنیم، می‌توانیم شروع کنیم به درک اینکه چگونه بر سلامت روزانه و بلندمدت ما تأثیر می‌گذارد.»
تنهایی طولانی مدت یک عامل خطر شناخته شده برای سلامتی است - به طوری که در سال ۲۰۲۳، تنهایی یک بحران بهداشت عمومی نامیده شد. افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان مرتبط با تنهایی، ۲۹ درصد بیشتر با خطر بیماری قلبی، ۳۲ درصد با افزایش خطر سکته مغزی و ۵۰ درصد افزایش خطر ابتلاء به زوال عقل در افراد مسن مرتبط است.
اما لحظه‌های موقتی تر یا روزهای تنهایی چطور؟
در این مطالعه، گروه ویتزل داده‌های آمریکایی‌های میانسال را از ۱۵۳۸ شرکت‌کننده در مطالعه ملی تجربیات روزانه بررسی کردند.
در این مطالعه مصاحبه‌های تلفنی با شرکت کنندگان انجام شد و فراز و نشیب‌های عاطفی آنها را هر روز در یک دوره هشت روزه پیگیری کرد. این تیم همچنین هرگونه مشکل سلامت جسمانی که شرکت کنندگان ممکن است داشته باشند را پیگیری کردند.
گروه ویتزل دریافتند هرچه فرد کمتر در یک روز احساس تنهایی کند، احتمال کمتری دارد که علائم فیزیکی روزمره مانند خستگی یا سردرد داشته باشد.
اگر چنین علائمی ظاهر می‌شد، در یک روز «کم تنهایی» نسبت به روزی که فرد احساس تنهایی بیشتری می‌کرد، شدت کمتری داشت.
انتهای پیام/