یادداشت/

راه آهن قره داغ همچنان در ورطه فراموشی!!

1403/03/09 - 13:45 - کد خبر: 113970
راه آهن

نصر: در حال حاضر استفاده از امکانات و تکنولوژی حمل و نقل ریلی در اقصی نقاط کشور برای  انتقال مسافر و حمل و نقل به جهت  گرانی حمل و نقل هوایی و نابسامانی و نارسایی شبکه حمل و نقل جاده‌ای به ویژه ضریب ایمنی پایین راه‌ها و بهبود امکانات ریلی، رغبت به سرمایه‌گذاری و توسعه شبکه ریلی در مناطق مستعد  برای احداث شبکه ریلی  بیش از گذشته فراهم کرده و شهرستان های منطقه قره داغ به جهت وجود معادن غنی  باعیار و ذخیره بالا ، محلی مناسب برای ایجاد زیر ساخت ریلی  می باشد

ناگفته پیداست که اگرنمایندگان قره داغ ، همتی به خرج دهند ،با وجود معادن فعال در منطقه، به خصوص معادن طلا ، مس، آلومینیوم، نفلنسیت در اهر، ورزقان، هریس، کلیبر، می توان با مشارکت دولت و معادن منطقه، راه آهن قره داغ را عملیاتی کرد
یکی از مهم ترین  توجیهات اقتصادی برای ایجاد خط ریلی در منطقه، وجود معادن مختلف و هکذا، خروج روزانه دهها و شاید، صدها کامیون کنسانتره مس و دیگر فلزات و سنگهای قیمتی و مواد اولیه سیمان و سایر مواد و محصولات کشاورزی  از منطقه به خارج از استان می باشد که ضرورت پیگیری جدی آن ، بسیار محسوس می باشد.
متاسفانه در برخی  مناطق، علیرغم اینکه نسبت به منطقه ما قابلیت و ظرفیت کمتری دارند، لیکن بخاطر همت و پیگیری مستمر مسئولین و نمایندگان منطقه مربوطه ، هم اکنون پروژه آنها در شرف اتمام است !
این در حالی است که ،همزمان،  عملیات مطالعاتی پروژه راه آهن- بستان آباد به منطقه قره داغ مصوب شده بود !
متاسفانه در گذشته برخی نمایندگان قره داغ ،به جای پیگیری اینگونه موضوعات ضروری که اقتصاد و رونق منطقه را به دنبال خواهد دارد، درگیر موضوعات پیش پا افتاده همچون تغییر مسیر اتوبان و یا تعویض چند مسئول و حواشی غیر مرتبط بودند. 
در حالی که استانهایی هستند که با استفاده از موقعیت و پتانسیل های منطقه توانسته اند اتوبانهای عظیم و زیر ساختهای حمل ونقل در منطقه خود ، با استفاده از امکانات معادن منطقه و دولت ایجاد کنند . در حالی که ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
واقعیت این است که اگر همت کنیم، با همفکری و اتحاد نمایندگان منطقه ، می توان همه کارها را به صورت اصولی که منافع کلیه شهرستانهای منطقه را تامین کند پیش برد و موجبات رشد وشکوفایی منطقه دلیر پرور قره داغ را فراهم ساخت.
به قلم حسن بالاگر
انتهای پیام/

پژوهشیار