به گزارش نصر، «شاهرخ اختیاری» هنرمند نقاش تبریزی متولد ۱۳۵۴، در رشته کاردانی نقاشی تدریس کرده است. وی علاوه بر برگزاری نمایشگاه های انفرادی در تبریز و استانبول و حضور در بیش از ۱۰ نمایشگاه‌ گروهی نقاشی در شهر های مختلف ایران و ترکیه، چندین لوح تقدیر و یادبود در حوزه تخصصی خود را در کارنامه اش دارد. در هفته های پایانی اردیبهشت ماه، «شاهرخ اختیاری» و هنرجویانش نمایشگاهی برپا کردند و وی به عنوان کیوریتور این نمایشگاه به تجربه خود در این راه اشاره کرد: من نزدیک ۲۵ سال است که در این حوزه فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرده ام و نزدیک ۲۰ سال است که مشغول آموزش و تعلیم هنرجویان به صورت ورکشاپ و کلاس‌های آموزشی در آموزشگاه نقاشی شاهرخ( سویل) هستم. 
وی در ادامه افزود: در اوایل دهه ۹۰ نمایشگاهی از آثار هنرجویانم برپا کردیم که با استقبال خوبی مواجه شد. پس از آن، فاصله‌ای در این میان افتاد و این بار شروع جدیدی برای نمایش آثار هنرجویان بود و می‌خواهیم از این پس هر سال در این نمایشگاه ها نقاشی های هنرجویان را با نگاه مخاطبین به اشتراک بگذاریم.
وی ضمن اشاره به حوزه تخصصی خود که طراحی چهره و نقاشی پرتره با رنگ روغن است، مراحل گام به گام روش آموزشی خود را تشریح کرد: دوره طراحی مقدماتی اولین و مهم ترین پله آموزش است که مبانی طراحی به صورت آکادمیک به هنرجویان آموزش داده می‌شود و پس از آن، طراحی پیشرفته و در نهایت پس از نتیجه‌گیری مطلوب در این زمینه، رنگ روغن را آموزش می‌بینند. هرچه یک هنرجو تمرین بیشتری داشته باشد به نتیجه مطلوب خود  سریع تر خواهد رسید. معتقدم این موفقیت فقط وابسته به استعداد نیست و همه هنرجویان باید پس از گذراندن دوره مبانی به صورت آکادمیک، دست به انتخاب سبک خاص خود بزنند. 
اختیاری در نقد خودآموز بودن برخی هنرمندان گفت: ارزش سواد هنری که بر پایه علم مبانی شکل می گیرد، بسیار بالاست و هرکس به دور از چنین آموخته هایی که نیاز به استاد با تجربه دارد، خود را هنرمند بخواند، به عقیده من تفکری اشتباه را رواج می دهد.
گفتنی است، ۱۲ نفر از هنرجویان پیشرفته «شاهرخ اختیاری» نزدیک ۳۲ اثر را در این نمایشگاه در محل گالری آرتمیس هتل لاله پارک به مدت سه روز به نمایش گذاشتند و آثار با موضوعات آزاد، از منظره تا پرتره های سنتی و عشایر و یا کلاسیک به صورت حرفه ای روی بوم کار شده بودند. 

 

تبریز شهر هنرپروری است
نظر وی بر هنرپرور بودن تبریز در طول دوران ها است: تبریز شهر هنرپروری است ولی متاسفانه شرایط فرهنگی یا اقتصادی به گونه‌ای است که هنرمندان بزرگ ما در این شهر نمی‌مانند و به خارج از کشور و یا حداقل به تهران می‌روند. دست‌اندرکاران این حوزه اگر بتوانند در آذربایجان شرایطی را بیافرینند که هنرمندان هم از نظر اقتصادی و هم از نظر فرهنگی در موقعیت مناسب و شایسته قرار بگیرند، تبریز می‌تواند در کشور از نظر هنری مرکزیت بیابد. 
این هنرمند عضو انجمن هنرهای تجسمی تبریز اذعان داشت: برخورد با هنر نقاشی در این شهر ضعیف است و هم شأن آن نیست. در سیاست‌های کلی به هنر نقاشی کمتر بها داده می‌شود. مثلا می توان گفت به رشته‌های دیگر هنر مثل خوشنویسی بها بیشتری داده می‌شود تا هنرهای تجسمی. من در طول ۲۵ سال فعالیتم در تبریز کمتر دیده‌ام حمایت لایقی نسبت به هنر و هنرمند صورت بگیرد.

نقاشی دیواری؛ ورود هنر به خانه های مردم 
اختیاری نقاشی دیواری را راهی برای ورود هنر در منازل مردم خواند و گفت: این هنر این روزها طرفدار پیدا کرده است اما چون سواد هنری در بین مردم چنان برجسته نیست که فرق کار ضعیف و قوی برایشان مهم باشد و بیشتر هزینه ها برایشان مهم است،  همین موضوع زمینه سو استفاده برخی افراد در این حوزه را فراهم می کند که با کار های پیش پا افتاده، هنر نقاشی دیواری را زیر سوال ببرند. 
وی افزود: رنگ پردازی و نقاشی درست، با چشم و دل بازی می کند. این فضا به خاطر کمبود قانون و همچنین سواد هنری، آسیب پذیر است. ترجیح خود من نقاشی روی بوم و کار کردن آثار اورجینال است ولی شرایط اقتصادی ایجاب می کند که نقاشی دیواری را به عنوان یک کار در کنار حرفه و علاقه ام پیش بگیرم.
در پایان از دیدگاه وی در خصوص هنر و هنرمند پرسیدم و اختیاری هنر را جلادهنده روح خواند و یادآور شد: وظیفه‌ هنرمند فرهنگ سازی است چراکه روح او چنان لطیف است که هیچ وقت کاری خارج از عرف اخلاقی انجام نمی‌دهد. هنرمند می‌تواند در صورت داشتن پشتوانه، کارهای موثری در جامعه انجام رقم بزند که این پشتوانه به همت ارگان های دولتی مسئول گرم می شود. 
انتهای پیام/