افتتاح این سد به دلایل متعددی دارای حساسیت های ویژه به ویژه در منطقه آذربایجان است.
رابطه ایران و آذربایجان از دیرباز یک رابطه مبتنی بر توسعه ارتباطات و بهره مندی از اشتراکات فرهنگی و تاریخی بوده است؛ اما این ارتباط به دلایلی مختلف به ویژه حادثه تلخ سفارت جمهوری آذربایجان در تهران تحت تاثیر قرار گرفت تا جایی که دولت آذربایجان فعالیت سفارت اش را معلق کرد و این امر تاکنون نیز ادامه دارد.
در منازعات این کشور با ارمنستان نیز سیاست‌های کشورمان در برخی موارد دولت آذربایجان را دلخور کرد اگر چه این سیاست‌ها نشات گرفته از برخی تفکرات تند در دو‌ سویه مرزها بود اما بهره برداری مشترک از سد قیزقلعه‌سی آن هم بعد از حدود ۲۰ سال آن هم در این برهه زمانی قطعا تاثیرات فراوانی علاوه بر بهره مندی از یک دیپلماسی آبی بسیار مهم و‌ تاثیرگذار دارد.
بی تردید افتتاح این سد بسترهای تعامل و‌ همکاری آبی بین دو‌کشور را بیش از پیش تقویت خواهد کرد و می‌توان انتظار داشت طبق وعده‌های دولتمردان آذربایجان به زودی شاهد بازگشایی سفارت در تهران نیز خواهیم بود.
با توجه به اینکه این سد تنظیمی انحرافی در ۱۲ کیلومتری پایین دست سد خداآفرین با حجم تنظیمی ۲ میلیارد متر مکعب در سال ساخته شده؛ قطعا ظرفیت آبیاری اراضی کشاورزی به وسعت ۷۴ هزار هکتار در ۲ استان آذربایجان شرقی و اردبیل و طرف جمهوری آذربایجان را دارد.
یکی از دستاوردهای مهم اجرای این سد به عنوان یکی از بزرگترین طرح‌های مشترک مرزی در منطقه می‌توان به استفاده بهینه از منابع آب و خاک و حقآبه‌های مرزی تبدیل شیوه‌های سنتی کشاورزی به شیوه‌های مدرن و صنعتی و ساماندهی عشایر با افزایش درآمد خانوارها و جلوگیری از مهاجرت و توسعه فعالیت صنایع جانبی و تبدیلی اشاره کرد.به نظر نگارنده بهره برداری از این سد عظیم باید آغازگر طرح‌ها و پروژه های توسعه محور بین دو کشور دوست و برادر ایران و جمهوری آذربایجان باشد و قطعا «آب» که نماد زندگی و‌‌ پاکی است کدورت‌های جزئی موجود را نیز برطرف کرده و بسترساز استفاده از ظرفیت‌های دو کشور مسلمان شیعه را بیش از پیش فراهم خواهد کرد.

به قلم امیر کریم زاد شریفی - سردبیر نصر
انتهای پیام/