به گزارش نصر، "محمود سریع القلم" در ابتدای همایش چهار نکته ی مقدماتی در خصوص مبحث توسعه بیان کرد: نکته ی اول اینکه مباحث مربوط به توسعه یافتگی در سراسر جهان و با هر فرهنگ و جغرافیایی از اصول مبنایی ثابتی برخودار است و این اصول حاصل دستاوردهای بشری است که طی قرن های متمادی بدست آمده است و هر ملتی که بخواهد پیشرفت کند باید تابع این اصول باشد و تفاوت بین جوامع مختلف در الگوهای رسیدن به توسعه یافتگی است.
وی توسعه یافتگی را محصول تفاهم میان جامعه، حکمرانان و اندیشمندان دانست و گفت: باید در جامعه در خصوص مفاهیم مشترک و مهم به یک تفاهمی رسید و در مسایل کلان داخلی به یک قرارداد اجتماعی و در ارتباطات با نظام بین الملل به یک رویکرد مشخص دست یافت.
وی افزود: چند دلیل برای این عدم همسویی وجود دارد. یکی از این دلایل عدم سنخیت مسیر حرکت اندیشمندان، دانشگاهیان و نخبگان با واقعیت های جامعه ایرانی بوده است. در طول سال های گذشته اندیشمندان جامعه ما عموما درجزایر فکری خودشان بسر برده اند. اندیشمندان ما بر اساس واقعیت های جامعه کمتر اندیشه ورزی کرده اند. به عنوان نمونه در یک دوره ایی از تاریخ یکصد سال گذشته کشورمان اندیشه چپ یا مارکسیسم در آرای اندیشمندان به شکل بسیار قدرتمندی دیده می شد. اینکه تا چه حد می توانستیم از طریق رهیافت های اندیشه چپ، نیازهای جامعه ایرانی را برطرف کنیم سوال برانگیز است.
سریع القلم با بیان اینکه توسعه یافتگی، تصمیم گیری های تخصصی برای بهینه سازی منابع در یک کشور است، تصریح کرد: برای توسعه یافتگی ما نیازمند افراد متخصص برای یک سیستم شایسته سالار هستیم. باید بدانیم سیستم شایسته سالار متمرکز بر پروژه ها و اهداف است. اینجا دیگر مناسبات فردی، دوستی و ارتباطات نقش بازی نمی کنند. آنچه که در سیستم شایسته سالار مهم است تخصص و دانش برای حرکت در جهت اهداف است. به نظر من ما هنوز در فرهنگ خود وارد این فاز نشده ایم و به کارگیری افراد بر اساس توانایی هایشان نیست. من توسعه را از منظر شایسته سالاری، تخصصی نگریستن به مسائل و تصمیم گیری علمی نگاه می کنم.
وی اذعان کرد: هیچ چیز در زندگی تصادفی نیست. تمام امور تابع فکر است. تا زمانی که افکار ما تغییر پیدا نکند اتفاق خاصی نخواهد افتاد.
وی با اشاره به اینکه 50 درصد از نیروی فکر، نوآوری و خلاقیت ما خیلی در صحنه های اجتماعی کاربرد ندارد، ابراز کرد: انسان ها با تغییر فکر رفتارشان تغییر می یابد.
سریع القلم تاکید: در کل دنیا راه حل ها جهانی هستند و نیازی به برگزاری کنفرانس ها و جلسه های متعدد نیست. متاسفانه نتوانستیم تا به امرور برای شناخت راه حل ها، جهانی فکر کنیم و به دنبال این هستیم که خودمان به تنهایی به دنبال فکری باشیم و برایمان خیلی سخت است که بخواهیم از دیگران بیاموزیم و با دنیا تعامل داشته باشیم.
وی اذعان کرد: در دنیا یک ستون مهمی وجود دارد. اگر یک کشوری بخواهد سیاست و جامعه نظام آموزشی اش را عقلانی کند، به تدریج اقتصادش را باید به بخش خصوصی واگذار کند. خصوصی سازی مهم ترین منبع عقلانی کردن یک جامعه است. چون کسانی که در بخش خصوصی کار می کنند، برایشان زمان و کارآمدی و استفاده بهینه از منابع و برنامه ریزی و آموزش پرسنل مهم است.
سریع القلم تصریح کرد: در دنیا یک اصل ثابتی است که دولت نمی تواند مدیریت اقتصادی بکند. این اصل از تئوری به قانون جهان رسیده است.
وی افزود: مادامی که یک کشور خودش را در کریدورهای جهانی قرا ندهد، نمی تواند رشد کند. انسان تا مقایسه رقابت نکند نمی تواند رشد کند. تا بین الملی نشویم اتفاقی نخواهد افتاد؛ نه راه حلی برای آلودگی هوا خواهیم داشت، نه ریل آهنمان درست می شود، نه دانشگاه ها را می توانیم اصلاح کنیم و نه صنعتمان از یک مزیت نسبی برخوردار خواهد بود.
وی گفت: تمام ضعف ها نشات گرفته از ارتباطات بین المللی بوده است.اینکه ارتباط ما با دنیا به حداقل رسیده خارج از عرف فرهنگ و تاریخ ما ایرانی ها است.
سریع القلم اظهار کرد: یکی از روند های ثابت در تاریخ ما نشان می دهد ما بطور ثابت در فهم جهان مشکل داریم.
وی تاکید کرد: یکی از دلایلی که آمریکا در منطقه وارد چنگ ای نظامی نمی شود، چون می داند درگیری هزینه بر است.
آمریکا 2.5 تریلیون دلار برای عراق پول خرج کرده است و نزدیک 3 هزار نفر کشته شده اند و سال 2059 یعنی چهل سال آینده باید 560 میلیارد دلار هزینه بهداشت 17 هزار نفر که معلول دوجنگ عراق و افغانستان است را بدهد. چون ما خیلی هزینه کرده ایم و دنبال درگیری نیستیم. لذا اشتباه جمعی را راحت تر می توان اصلاح کرد و نباید برای اداره یک مملکت تنهایی تصمیم گرفت.
وی ادامه داد: اگر تیم برجام وزارت خارجه دوتا مشاور بین المللی داشت، شرایط خیلی متفاوت بود.
وی تصریح کرد: یکی از درس هایی که در کنفرانس های بین المللی یاد گرفتم، سرکوب غرور فکری بود. بی شک دنیا پر از فرصت برای یادگیری است. در بدو تارخ ما در شناخت مشکل دارشتیم. ما جنگده f14 آمریکا را خریدیم در حالیکه نصف روستاهای کشور آب برای آشامیدن نداشت.این یعنی از همان زمان توازن ها رعایت نمی شدند.
سریع القلم اذعان کرد: با توجه به تجربه بشری و مبانی نظری توسعه، به نظر می رسد ما تا زمانی که پیرامون مفاهیم کلیدی برای رشد و توسعه کشور به قرارداد اجتماعی و تفاهم عمومی نرسیم، همچنان در فراز و نشیب های تاریخی، مجبور می شویم مدیریت بحران کنیم.
وی افزود: امیدوارم بتوانم در کتاب "اقتدار گرایی ایرانی در عهد پهلوی" به ریشه های تاریخ سینوسی جامعه بپردازم و اولویت بندی های تحول و تغییر کیفی را تبیین کنیم.
انتهای پیام/