به گزارش نصر، توپ درخشانی که اطراف سیاره ما می‌چرخد تا به حال با سنگ‌های آتشفشانی و پر از گرد و غبار خود شناخته شده است و هرگز کسی به این که در این قمر قطره‌ای آب وجود داشته باشد، فکر نکرده است. با این حال، ماه آن طور که در ذهن ما ثبت شده خالی از آب نیست حتی ممکن است در اوایل تاریخ خود بیش از این مرطوب بوده باشد.
 تیمی از دانشمندان در تحقیقات بر روی یک شهاب سنگ که از ماه آمده بود، ماده معدنی در آن پیدا کردند که نشان می‌دهد پوسته ماه چهار میلیارد سال پیش سرشار از عناصر فرار از جمله آب بوده است. این ماده معدنی یک فسفات معمولی معروف به آپاتیت است و برای بار اول است که در موادی که از ماه آمده دیده می‌شود.
 ظاهرا دانشمندان زمانی که می‌خواستند اصالت این شهاب سنگ را برای یک کلکسیونر تایید کنند متوجه شدند که این سنگ نه تنها از ماه آمده بلکه حاوی مقدار زیادی از آپاتیت است. به گفته دانشمندان، مشکل آن‌ها برای تحقیق در مورد تاریخچه ماه، کمبود موادی مثل آپاتیت در یافته‌های آن‌ها از ماه بوده و یافتن این ماده در شهاب سنگی که از ماه آمده بود، این مشکل آن‌ها را حل کرده است.
 این یافته‌ حاکی از آن است که ماه روزی غنی از آب بوده است و ایزوتوپ‌های پایدار عناصر فرار آن، تاریخ بسیار پیچیده‌تری نسبت به آن تا کنون تصور می‌شد دارند. آب در شیشه‌های آتشفشانی که از ما آمده بود حبس شده بود و دانشمندان بر این باورند که ممکن است در دهانه‌های ماه نیز آب یخ زده وجود داشته باشد. این سنگ قطعه‌ای از ماه است که از مواد معدنی مختلف تشکیل شده که با یک ماتریس سنگی به هم متصل شده‌اند و آپاتیت در بسیاری از مواد معدنی شناسایی شده در این سنگ، یافت شده است.
 نمونه‌هایی که پیش از این از ماه آمده بود تنها نمونه‌های از پنج درصد سطح ماه بودند و دانشمندان تاریخچه حضور آب در ماه را تنها بر روی این پنج درصد جستجو می‌کردند؛ اکنون آن‌ها بر این باورند که سنگ‌های مختلف از قسمت‌های مختلف ماه، هر یک داستان متفاوتی از تاریخچه ماه و وجود آب بر روی آن را با خود به همراه دارند.
 در واقع دانشمندان خیلی خوش شانس بوده‌اند که این شهاب سنگ به طرز قابل توجهی دارای شیمی بسیار حیاتی برای تحقیقات آن‌ها در مورد مواد معدنی حاوی آب از ماه بود. آن‌ها بر این باورند که تا به حال توانایی تحقیق آن‌ها از ماه بسیار محدود بود اما یک دوره قمری جدید در راه است. آژانس‌های فضایی متعددی در حال برنامه‌ریزی مأموریت‌ برای ماه هستند، درست مانند برنامه آرتمیس ناسا که انسان‌ها را در سال 2026 به ماه خواهد برد.
 بنابراین، زمان چندانی تا پاسخ دادن به سوالات زیادی که در ذهن‌ها از ماه شکل گرفته، باقی نمانده است. چراکه تا آن زمان شهاب سنگ‌هایی که از ماه آمده‌اند نه تنها از مواد معدنی ماه اطلاعات می‌دهند بلکه دریچه‌ای به تاریخ ماه و جایی که ممکن است آب در آن پنهان شده باشد، به روی محققان و دانشمندان باز می‌کنند.
 دانشمندان می‌گویند:«مدت‌ها تصور می‌شد که سطح ماه برای هزاران و حتی میلیون‌ها سال خشک شده است، اما شاید بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم آب در سطح ماه وجود داشته باشد و ما تنها باید راهی برای استخراج آن پیدا کنیم.»
انتهای پیام/